تقدیر و دلجویی

به گزارش خبرنگار مهر، تقدیر صدا و سیما از مجموعه هایی که پخش آنها به پایان رسیده در هفته های گذشته نمودی پررنگ داشته که پرداختن به حاشیه‌های برخی از آنها خالی از لطف نیست. پس از تقدیر از مجموعه‌های ماه رمضانی "میوه ممنوعه" و "اغماء" که در یک نشست مشترک صورت گرفت و خود گویای رضایت بیشتر رئیس و مسئولان سازمان از این دو مجموعه بود، این روند ادامه پیدا کرد.

مجموعه ماه رمضانی "شکرانه" که از شبکه پنج پخش شد، از کارهایی بود که چندان مورد توجه قرار نگرفت و سازندگان آن در گفتگوهای خود تلاش می‌کردند وجه اولین تولید مشترک بودن را نوعی پوشش بر نقاط ضعف کار جلوه دهند. مسئولان سازمان هم برای رفع دلشکستگی مراسم تقدیری مجزا برای عوامل این مجموعه ترتیب دادند و از تقویت و تحکیم پیوندهای عمیق تاریخی و فرهنگی دو ملت ایران و تاجیکستان در "شکرانه" قدردانی کردند. رئیس سازمان صدا و سیما هم بخصوص بر محدودیت و حساسیت‌های ویژه تولید برنامه‌های تلویزیونی مشترک با سایر کشورها تأکید کرد که در "شکرانه" به خوبی مورد توجه قرار گرفته است!

البته قبل از این تقدیر، یک مراسم تقدیر سئوال برانگیز هم از عوامل مجموعه "پول کثیف" انجام شد. سئوال برانگیز از آنجا که این مجموعه به قدری زیر تیغ ممیزی آمد و رفت کرد که بسیاری از نقاط مجهول آن تا انتها به قوت خود باقی ماند، تا جایی که برخی عوامل سازنده هم از این همه حذف و سانسور گله کردند و حالا مورد تقدیر قرار گرفتن چنین مجموعه‌ای می‌تواند نوعی به دست آوردن دل سازندگان آن باشد البته به مثابه نوشدارو پس از مرگ سهراب!

دلجویی از "شکرانه"

* مدیر شبکه تهران در گفتگویی اعلام کرده که همین مجموعه "پول کثیف" که هنگام ساخت و در زمان پخش مورد بی مهری ممیزی قرار گرفت، تنها مجموعه شبکه تهران است که پخش آن در ماه رمضان هم ادامه پیدا کرده و قسمت آخر آن نیز شش بار تکرار شده است!

حالا اینکه چنین رویکردی با توجه به نکات ذکر شده چه تناقض هایی را به ذهن می آورد بماند، اما نکته جالب دیگر اینکه با توجه به بضاعت اندک این شبکه برای پخش مجموعه‌های ایرانی پس از ماه رمضان، شبکه پنج برای انتخاب جایگزینی برای "پول کثیف" دچار مشکل شده (که احتمالاً یکی از دلایل شش بار تکرار قسمت آخر این مجموعه بوده) و بالاخره هم مجموعه پخش شده "مار و پله" شبکه دو را برای پخش دوباره انتخاب کرده است. جالبتر از مجموعه قرض گرفتن شبکه‌ها از هم اینکه "مار و پله" هم مانند "پول کثیف" به موضوع مفاسد اقتصادی می‌پردازد، البته با بازی زیبا بروفه و شباهت‌های محتوایی تیتراژ و موسیقی!

* پس از اینکه کنسرت محمدرضا گلزار و گروه دارکوب در تالار اندیشه حوزه هنری به دلیل اختلاف بین دفتر موسیقی وزارت ارشاد و حوزه هنری و نداشتن مجوز از سوی دفتر موسیقی لغو شد، به تازگی مدیر تالار اندیشه دلیل لغو این کنسرت را مصلحت اندیشی سرپرست حوزه هنری عنوان کرده است.

شب گذشته دومین کنسرت حوزه هنری هم با دلیلی مشابه با دخالت نیروی انتظامی لغو شد. کنسرت گروه موسیقی آژنگ که قرار بود با صدای امیرحسین مدرس و همخوانی مرجانه دلدار گلچین طی روزهای 17 و 18 آبان در تالار اندیشه برگزار شود، در حالی لغو شد که همه گروه با لباس های ویژه اجرا و همچنین مدعوین در محل حوزه حضور داشتند. جای سئوال دارد که چه برگزارکنندگان و چه مانع شوندگان زمانی مناسب تر از لحظه برگزاری را برای تعاملات خود و رایزنی در این خصوص پیدا نکرده اند؟

اخیراً هم مدیر کل دفتر موسیقی ارشاد در خصوص مجوز نگرفتن صدا و سیما برای ساخت موسیقی و پخش آن سخنانی عنوان کرده که می تواند دور جدیدی در تقابل این مراکز با یکدیگر پدید آورد. اما در این میان باید دید سرانجام کنسرت های لغو شده به کجا می انجامد.

* دوئل تصویری سیف الله صمدیان و مسعود ده نمکی هم از عناوینی بود که هفته گذشته در میان صفحات فرهنگی خودنمایی می کرد. کاملاً مشخص نیست اولین کسی که چنین عنوانی را به تقابل این دو اطلاق کرد چه کسی بوده ولی در نوع خود تازه و جالب است. از آنجا که ده نمکی از اظهار نظر درباره مسئله ای کوتاهی نمی کند، در این باره هم به نکات تازه ای اشاره کرده است. نکاتی همچون شکارچی بودن صمدیان و اینکه در عکاسی و سینما همه سوژه او هستند! البته کاملاً مشخص است که اطلاق عنوان شکارچی به یک عکاس یا فیلمبردار، خیلی قبلتر از ده نمکی انجام شده و یک کلیشه نخ نماست!

* ابوالحسن محمدی علی آبادی بازیگر فیلم هایی چون "ایران سرای من است"، "بوی پیرهن یوسف" و مجموعه های "روزگار جوانی" و "افسانه پوپک طلایی" به باطل شدن کارت عضویت خود در انجمن بازیگران از سوی داود رشیدی رئیس انجمن اعتراض کرد. در بخشی از نامه اعتراض آمیز او آمده: "شغل اصلی بنده فقط بازیگری بوده و هست و تا پایان سال 82 به همراه تعدادی از همکارانم دارای کارت عضویت رسمی بودیم. چطور زحمات 40 سال بازیگری بنده و 400 بازیگر واقعی را فراموش کردید؟ آقای رشیدی باطل کردن کارت عضویت در انجمن بازیگران را عمران و آبادی و دعای خیر برای خودشان تلقی کرده اند؟"

* تهمینه میلانی فیلمساز سینمای ایران در یک نشست سینمایی با هشدار به احتمال ریختن بالکن سالن نمایش خانه سینما، نگاه معماری شناسی خود را در عین فیلمساز بودن به رخ حاضران کشید. این کارگردان که در نشست پرسش و پاسخ مستند خود "می ترسم پس دورغ می گویم" حضور داشت، پس از صحبت درباره مخاطبان فیلمش که بخصوص بزرگسالان، معلمان و مربیان هستند، به سرعت تغییر زاویه داده و گفت: "حتی اگر شاهکارهای بزرگ دنیا را در این سالن نمایش دهند، برای دیدن آن با جان خود بازی نکنید. چرا که هر لحظه امکان دارد بالکن این سالن فروبریزد. ضمن آنکه در صورت وقوع آتش سوزی تنها یک در کوچک برای خروج تماشاگران وجود دارد." به این می گویند با یک تیر دو نشان زدن!

یانگوم، جایگزین قهرمان وطنی

* بالاخره مجموعه کره ای و پرمخاطب "جواهری در قصر" پس از 54 قسمت به پایان رسید تا تلویزیون از سلطه این مجموعه خارج شود. مجموعه ای که در دیگر کشورهای جهان هم مخاطبان زیادی دارد و در کشور خودمان هم قهرمان این مجموعه یانگوم جایگزین قهرمانان وطنی شد.

قهرمانی که هر چند جایگزینی برای اوشین، هانیکو و دیگر زنان شرقی در عرصه تلویزیون معرفی می شود ولی بیش از هر چیز شرایط در طول مجموعه برای او به گونه ای مهیا شده که به عنوان یک زن همه جانبه مطرح شود از آشپز و پزشک تا ... در حالی که اوشین و هانیکو و ... نکات ضعف خاصی داشتند که این وجه آنها را دست یافتنی می کرد. با پخش مستندی از این مجموعه در هفته آینده بالاخره پرونده یانگوم هم بسته می شود.