به گزارش خبرگزاری مهر، پرورش این موش ژنتیکی با همکاری نزدیک و چندین ساله پروفسور ریچارد هانوسن و پروین حکیمی از دانشگاه کیس وسترن رزرو آمریکا صورت گرفته و پیش بینی می شود تحول نوینی در دنیای تحقیقات مهندسی ژنتیک ایجاد کند.
پروین حکیمی(چپ) در کنار پروفسور هانسون (راست)
این موش مهندسی شده ژنتیکی در عین حال که می تواند خیلی سریعتر از موش های عادی بدود، حدود 60 درصد موش های معمولی غذا می خورد بدون آنکه چاق شود. همچنین این موش طول عمر بیشتری نیز دارد.
به گزارش مهر، ریچارد هانسون سرپرست این تیم تحقیقاتی که نتایج تحقیقات خود را در Journal of Biological Chemistry منتشر کرده است، توضیح داد: کلید این تبدیل در یک ژن نهفته است که نقش مهمی در تولید آنزیم "فسفو ننول پیروات کربوکسیناز" (PEPCK-C) ایفا می کند.
پروین حکیمی دیگر محقق اصلی این پروژه که طی 5 سال گذشته تلاش و تحقیقات زیادی در این پروژه کرده است معتقد است با استفاده از این دستاورد درک روشنی از عملکرد فیزیولوژیکی و سوخت و سازی PEPCK-C در بافت های ماهیچه استخوانی حاصل می شود.
تلاش این محققان در پروژه 5 ساله منجر به تولید بالغ بر 500 موش تندرو ژنتیکی شده است.
این محقق ایرانی افزود: از ابتدا بدیهی بود که این موشها تفاوت زیادی با موشهای دیگر خواهند داشت. از همان ابتدای تحقیقات شاهد بودیم موشهایی که به این ترتیب پرورش داده می شوند مدت قابل توجه و چند ساعته ای را بدون وقفه در قفسهای کوچک به دویدن می پردازند.
به گفته این محقق ایرانی بررسیهای بعدی نشان داده اند که این موشها در قفس های محصور خود تا 7 برابر فعال تر و پر جنب و جوش تر هستند.
حکیمی ادامه داد: نکته جالب توجه این است که این توانایی تا دو سالگی در موش ها ادامه دارد حال آنکه این سن برای موشها سن پیری محسوب می شود.
به گزارش مهر، این ابر موشهای سرعتی انرژی لازم برای دویدن را از سوزاندن اسیدهای چرب و با توانایی تولید میزان محدودی اسید لاکتیک تامین می کنند.
نظر شما