کارگردان برنده اسکار درگذشت

به گزارش خبرنگار مهر، اسوشیتدپرس اعلام کرد مان فیلم "مارتی" را سال 1955 بر مبنای فیلمنامه‌ای تلویزیونی از پدی چایفسکی ساخت که برنده چهار جایزه اسکار شد: بهترین فیلم و بهترین کارگردان، بهترین بازیگر مرد برای ارنست بورگناین و بهترین فیلمنامه برای چایفسکی.

بورگناین و بلر در صحنه‌ای از فیلم "مارتی"

این فیلم کم‌هزینه که با حضور بازیگران ناشناس ساخته شد، داستان غم‌انگیز یک قصاب 34 ساله اهل بروکلین است که حس می‌کند به خاطر زشتی چهره‌اش هیچوقت نمی‌تواند عشق زندگی‌اش را پیدا کند. او با مادرش زندگی ملامت‌باری را در برانکس می‌گذراند، تا اینکه با دختری به همان اندازه خجالتی اما شیرین با بازی بتسی بلر آشنا می‌شود و به این شکل زندگی‌اش تغییر می‌کند.

مان زمانی گفت: "من می‌دانستم داستان خوبی داریم، برای اینکه قبلا همین داستان را در تلویزیون کار کرده بودیم، اما قطعا نمی‌دانستم فیلم ما این قدر موفق از کار درآید." مان با استفاده از تکنیک‌های تلویزیونی در 16 روز نسخه سینمایی "مارتی" را ساخت و گرفتن برداشت‌های مجدد نیز سه روز طول کشید. او سال 1957 فیلم "محفل مجردها" را با بازی دان موری و جک واردن کارگردانی کرد و در این فیلم نیز تکنیک‌های تلویزیونی را به کار برد.

هر دو فیلم "مارتی" و "محفل مجردها" بر مبنای فیلمنامه‌هایی تلویزیونی ساخته شدند که مان در 1953 در قالب برنامه تلویزیونی "پلی‌هاوس" کار کرده بود و از هر دو به عنوان بهترین نمونه‌های برنامه‌های گلچین عصر طلایی تلویزیون یاد می‌شود. در نسخه تلویزیونی "مارتی" نقش اصلی را راد استایگر بازی کرد. در مجموع مان و فرد کو، تهیه‌کننده معروف در بیش از 100 برنامه "پلی هاوس" با هم کار کردند.

از دیگر فیلم‌های مان در حوزه سینما می‌توان اشاره کرد به "میزهای جداگانه" (1958)، "نیمه‌های شب" (1959)، "تاریکی بالای پله‌ها" (1960)، "غریبه" (1961)، "آن تماس پوست خز" (1962)، "اجتماع عقاب‌ها" (1963)، "قلب عزیز" (1964)، "ربوده‌شده" (1971)، "تقاطع شبانه" (1981) و "برونته" (1983). با وجود موفقیت‌هایی که مان در دنیای سینما به دست آورد، بیشتر دلبسته تلویزیون بود و اواخر دهه 1960 پس از مدت‌ها غیبت به دنیای صفحه کوچک بازگشت.

او در این باره گفت: "دلم برای هیجان و تمرکز فیلم‌های تلویزیونی زنده روزهای قدیم تنگ شده بود. در تلویزیون می‌توانستم به آن آزادی هنری که می‌خواستم دست پیدا کنم، چیزی که در سینما امکانپذیر نبود." مان به کار در تلویزیون ادامه داد و تا سال 1994 در این حوزه فعال بود.

او در 30 ژانویه 1920 در لارنس ایالت کانزاس به دنیا آمد و در 1941 از دانشگاه واندربیلت در رشته هنرهای نمایشی دانش‌آموخته شد. بعدها در مدرسه تئاتر ییل شرکت کرد و مدتی به عنوان خلبان هواپیمای بمب‌افکن در جنگ جهانی دوم خدمت کرد. مان بعدها در تماشاخانه معروف "تاون تیه‌تر" مشغول و آنجا با فرد کو آشنا شد. او در فاصله سال‌های 1947 تا 1949 در "تاون" کار می‌کرد و بعد در اواخر دهه 1940 به نیویورک رفت تا در تلویزیون با کو کار کند.