این درحالیست که وی درسفر اخیر خود به ایران و در جریان دومین نشست خبری که بانمایندگان رسانه ها داشت خیلی صریح و واضح از کمرنگ بودن شانس ایران برای درخشیدن در ژاپن و راهیابی به بازی های پکن سخن گفت.
این نوع اظهارات از سوی کسی که سکان دار تیم ملی است باعث محو شدن نگاه های خوش بینانه به آینده این تیم می شود. نگاه هایی که حدود سه سال پیش از شوق پیروزی و ایستادگی سرشار بود.
در آن زمان ایران بدون دورخیز مناسب برای شرکت در رقابت های انتخابی المپیک آتن به توکیو رفت. والیبالیست های ایرانی در کوران رقابت با نمایندگان آمریکای شمالی، اروپا و آسیا، خود را تا یک قدمی المپیک رساندند.
درنهایت شکست مقابل ملی پوشان فرانسه و کانادا که البته با بازی خوب بازیکنان ما همراه بود باعث شد تا ایران با وجود درخشش برابر حریفان آسیایی و در عین شایستگی نتواند جواز المپیک را از آن خود کند.
پیروزی 3 بر صفر مقابل کره جنوبی، شکست 3 بر 2 ژاپن آن هم در حضور 12000 تماشاگر، ناکام کردن الجزایر و غلبه بر استرالیا که در نهایت هم به عنوان نماینده آسیا – اقیانوسیه راهی المپیک شد، نتایجی بود که تا ماه ها مردم والیبال دوست ایرانی را به ستایش وادار کرد.
و اینک زوران به جای روحیه دادن به بازیکنانش برای خلق دوباره چنین نتایجی آنها را به سمت باورهای منفی سوق می دهد که نتیجه آن مایوس کردن بازیکنان و از جمله کاپیتان تیم ملی از المپیکی شدن ایران است. آن هم در شرایطی که تمام رقبای ما به شدت مشغول آماده سازی خود هستند.
" گائیچ بدون هیچ مصلحت اندیشی اعتقاد خود را بیان می کند. اولین تاثیر این کار القا انرژی منفی به بازیکنان است. این بدترین آسیبی است که می تواند تیم ملی را تهدید کند."
علی شاکری کارشناس والیبال کشورمان ضمن بیان این مطلب ادامه داد:" اگر واقعا سرمربی تیم ملی تا این حد از آینده شاگردانش ناامید است می تواند با اعلام انصراف از شرکت در مسابقات انتخابی المپیک خیال خود و همه را راحت کند. وقتی زوران اطمینان دارد که تیمش نمی تواند جایی در المپیک داشته باشد لزومی ندارد هزینه ای صرف این بازی ها شود."
علی معمری هم می گوید:" نتیجه شیوه کار و نوع برنامه ریزی زوران در مسابقات قهرمانی آسیا (اندونزی) به همه ثابت شد. گائیچ با اصرار بر ادامه اجرای این برنامه حرف از عدم نتیجه گیری می زند . طبیعی است که اگر هر مربی دیگری جای وی باشد چنین اغراقی می کند."
با این حال مدیر پیشین تیم های ملی و کارشناس والیبال کشورمان معتقد است انجام هیچ کاری غیرممکن نیست. همان طور که ورزشکاران ما بارها ثابت کرده اند که می توانند ناممکن ها را ممکن کنند." زوران به ایران آمده تا والیبال ما را به اهداف بزرگ خود برساند نه اینکه روحیه بازیکنان را تخریب کند. اگر توانایی های والیبالیست های ما با یک برنامه ریزی اصولی هدایت شوند می توانند موفقیت های بزرگی خلق کنند."
علی شاکری ضمن تائید نظرات همکار خود ادامه می دهد:" بهترین کار این است که مربیان تیم ملی ترکیبی متشکل از نوجوانان، جوانان را در کنارچند بازیکن شاخص و باتجربه قرار دهد و تمام فعالیت خود را برروی آماده سازی آن ها متمرکز کند تا اگر هم به المپیک صعود نکردیم بتوانیم از این بازیکنان و تجارب ارزنده ای که به دست آورده اند برای چهار سال آینده و حضور موفق در بازی های کوانجو چین استفاده کنیم."
البته مهدی صابرپور رئیس کمیته استعداد یابی فدراسیون والیبال و کارشناس کشورمان تجدید نظر درمورد همکاری با زوران گائیچ را بر هر کاردیگری ارجح می داند:" اگر این مربی توانایی لازم برای المپیکی کردن ایران را ندارد باید از مربیان ایرانی در کنار تیم ملی بهره گرفت که حداقل بی ادعا هستند. نوجوانان و جوانان ما در رنکینگ جهانی جلوتر از یوگسلاوی هستند. پس مربیان ما اگر از همتاهای یوگسلاو خود بالاتر نباشند، پائین ترهم نیستند. این حق بازیکنان ایرانی است که آخرین شانس خود را برای راهیابی به المپیک آزمایش کنند و باید با امید کامل این کار را انجام دهند نه اینکه درعین ناامیدی به رقابت های انتخابی اعزام شوند."
آنچه مسلم است این که در هر شرایطی شرکت کردن تیم ملی در مسابقات زیر گروه المپیک بهتر از کنارکشیدن از این بازیهاست. اما نحوه این حضور و نتایجی که قرار است برای به دست آوردن آن تلاش کنیم هم به جای خود اهمیت زیادی دارد.
انتظار می رود متولیان ورزش والیبال با دقت نظر بیشتر بر روی کارهدایتگران تیم ملی آن ها را برای کسب بهترین نتایج ممکن در ژاپن توجیه کنند و اجازه ندهند یک مربی خارجی ایران را تیمی از پیش باخته در پیکارهای انتخابی المپیک بداند.
نظر شما