به گزارش خبرگزاری مهر، این کتیبه که متعلق به اواخر دوره هخامنشی و بر روی صخره ای مرجانی به ابعاد 85 در 116 نقر شده است در هفته پایانی ماه گذشته در اثر ساخت جاده ای منتهی به کتابخانه عمومی واقع در محله 3 تانکی جزیره نمایان شد و توسط دانش آموزان مدرسه ای به اطلاع مسئولان مدرسه و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوشهر رسید.
«(این) سرزمین خشک و بی آبی بود شادی و آسایش را آوردم بهنه را (اسم خاص) یا حاکم را چاههای آب » ترجمه پیشنهادی رسول بشاش کارشناس خطوط و زبان های باستانی است.
بنا بر این گزارش ، به گفته وی بهنه می تواند اسم خاص و احتمالا از شاهان و یا حکامی باشد که دستوراتی در خصوص آبادی آن مکان داده است.
این پژوهشگر کتیبه یاد شده را در 5 سطر و با یک فاصله در حدود 8 سانتی متر در دو بخش سه سطری و دو سطری توصیف کرد که به صورت نامنظم و به خط میخی باستان کنده شده است. حد فاصل دو بخش کتیبه یک خط افقی منحنی شکل نامنظمی است که هر دو سطر را از هم جدا می کند.
وی همچنین از وجود علامت چند هجای منفرد در جای جای این صخره مرجانی که به طور پراکنده بر روی این سنگ نقر شده خبر داد.
این گزارش حاکیست ؛ ترجمه سطر به سطر این کتیبه به این شرح است: 1- بود 2- زمین خشک بی آب، آسایش3- جاری من 4- بهنه(یک اسم خاص) یا حاکم را 5- چاههای آب
نظر شما