۲۵ دی ۱۴۰۲، ۱۱:۳۵

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان ایلام خبر داد؛

کشف یک آجر عیلامی خاص توسط باستان‌شناسان در دشت دهلران

کشف یک آجر عیلامی خاص توسط باستان‌شناسان در دشت دهلران

ایلام-مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان ایلام از کشف یک آجر عیلامی خاص توسط باستان‌شناسان در دشت دهلران خبر داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، فرزاد شریفی با اعلام این خبر اظهار کرد: باستان‌شناسان ایرانی در دشت دهلران، کتیبه آجری به خط اَکدی به‌همراه آجر نقش‌دار احتمالاً از سیستم آب‌رسانی عیلامی‌ها را کشف کرده‌اند، که اهمیت سیاسی، اقتصادی «گاران» در سرحدات غربی تمدن عیلام را نشان می‌دهد.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایلام افزود: درباره این یافته‌های باستان‌شناسان، در نشست تخصصی «بازنمایی چشم‌اندازی از دشت دهلران؛ بر مبنای نویافته تپه گاران» که به همت پژوهشکده باستان‌شناسی برگزار شد، گزارش داده شد.

محسن زینی‌وند باستان‌شناسی که در این محوطه کاوش کرده است، گفت: گاران در دشت دهلران از توابع استان امروزین ایلام و در جنوب‌غربی فلات ایران واقع شده است. این محوطه در ۳ کیلومتری شرق رود دوویرج و در ۲۸۰۰ متری شمال، شمال‌غربی تپۀ موسیان قرار دارد، محوطۀ گاران با وسعت ۱۷ هکتار، از یک برجستگی اصلی مخروطی‌شکل در جنوب محوطه و چندین پشتۀ نامنظم تشکیل شده است که در شرق، شمال و غرب برجستگی اصلی قرار دارند.

این باستان‌شناس ادامه داد: ارتفاع برجستگی اصلی ۲۰ متر و ارتفاع پشته‌های پیرامونی آن حدوداً بین ۳ تا ۶ متر است. سراسر دامنه برجستگی اصلی را پهنۀ پست و یکنواختی به عرض تقریباً ۲۰ متر در برگرفته است که آن را از پشته‌های پیرامونی جدا کرده است. شاید این پدیده نشانی از وجود یک خندق باشد که برای حفاظت بیشتر پیرامون آکروپل تپه ایجاد شده است.

زینی‌وند در ادامه این گزارش گفت: گاران به‌دلیل توالی منظم از اواخر سلسله‌های قدیم تا اواخر دوران تاریخی و همچنین تبدیل شدن به بزرگترین زیستگاه در نیمه هزاره دوم قبل از میلاد تا اواخر دوره هخامنشی، از اهمیت فوق‌العاده‌ای در مطالعات باستان‌شناسی این منطقه برخوردار است.

وی درباره نتایج بررسی و کاوش این محوطه در سال‌های اخیر اظهار کرد: در بررسی سطحی از دامنۀ پشتۀ اصلی چندین آجر شکسته، که گاه دارای کتیبه بوده‌اند، شناسایی شد، البته نبشته‌های این آجرهای کتیبه‌دار استامپی به‌دلیل آبسوده شدن و هوازدگی قابل خواندن نبودند، ولی در یک نمونه، چند کلمۀ ناقص از جمله لوگال (حاکم)، دومو (پسر) و بلی‌تو (سرور او) قابل خواندن بود که نشان می‌دهد به زبان اَکدی نگاشته شده‌اند.

کد خبر 5995086

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha