مديران توليد شبكه هاي تلويزيون ما پاسخگو نيستند

به گزارش خبرنگار هنري "مهر"،  مساله مربوط به توليد مجموعه هاي تلويزيوني و كيفيت آنها از جمله مسايلي است كه همواره مورد توجه مخاطبان و منتقدان و خبرنگاران رسانه هاي گروهي بوده است. در اين بين كيفيت مجموعه هاي تلويزيوني مطلب حايز اهميتي است كه همواره از سوي رسانه هاي مختلف مورد نقد و بررسي قرار گرفته و  از سوي توليد كنندگان و مسوولين صدا و سيما هيچ توجهي به آنها نشده است. بدتر اينكه در اين بين مديران توليد شبكه هاي تلويزيوني حاضر به انجام گفت و گو و ارايه پاسخ به خبرنگاران نيستند و با جملات هميشگي منشي آنها مبني بر حضور در جلسه، نداشتن وقت يا واگذاري مطلب به روابط عمومي شبكه،  در جهت  باز كردن خبرنگاران از سر خود تلاش مي كنند.
در حال حاضر تلويزيون در هر فصل از سال 2 سريال با درجه كيفي "الف"، بين 7 تا 10 مجموعه بلند داستاني با درجه كيفي "ب" و بيش از 25 سريال با درجه كيفي "ج" و "د" توليد و پخش مي كند. در اين ميان مجموعه هايي كه با درجه كيفي "الف" و "ب" ساخته مي شوند، بهترين زمان پخش يعني بين ساعت 9 تا 10 شب را به خود اختصاص مي دهند.
اين زمان مطابق با حضور تمامي افراد خانواده در كنار هم و به تبع آن تماشاي تلويزيون است. تاثير گذاري كه تلويزيون از طريق اين نوع آثار بر ذهن مخاطب مي گذارد بيش از تمامي برنامه هاي آموزنده شبكه ها در طول شبانه روز است.  اما بحث كيفيت اين آثار مطلبي است كه همواره از سوي مديران شبكه ها ناديده گرفته شده و گاه تاثيرات نامطلوب طولاني ( از جمله تكه كلام هاي نامناسب، الفاظ توهين آميز و حركات نه چندان جالب توجه ) نيز بر جامعه داشته است.
نكته اي كه طي چند سال اخير بيش از كيفيت بد سريال هاي تلويزيوني به چشم مي خورد، فعاليت دوباره و چند باره تهيه كنندگان و كارگردان هايي است كه امتحان خود را پيش از اين پس داده اند. ولي  در حضور مجدد، آنها به ارايه اثري با كيفيت به مراتب پايين تر پرداخته اند و انگار هيچ نظارتي بر اين مساله وجود ندارد تا به اين وضعيت نابسامان پايان دهد يا حداقل دست به كنترل آن بزند.
سريال هاي تلويزيوني "الف"، "ب" و "ج" با مدت زماني بين 650 تا 1000 دقيقه توليد مي شوند و با در نظر گرفتن اين مساله كه هر شبكه در هفته حدود 10 سريال "ب" و "ج" پخش مي كند و با دانستن اينكه هر دقيقه از اين نوع سريال ها بين 100 تا 500 هزار تومان ( بسته به تعداد لوكيشن ها، موضوع داستان و حرفه اي و سرشناس بودن  عوامل) هزينه در بر دارد ( البته گروه كيفي "ب" ويژه، بودجه اي بيشتري را به خود ختصاص مي دهد) مشخص مي شود چه پول هنگفتي براي توليد يك سريال پرداخت مي گردد. اين مطلب وقتي جالب تر مي شود كه بدانيم در تلويزيون بيش از 200 كارمند رسمي حضور دارند كه با عنوان شغلي « تهيه كننده » از صدا و سيما حقوق مي گيرند. در حالي كه تنها 30 تهيه كننده فعال به توليد برنامه مي پردازند و از اين ميان حدود نيمي از آنها در خارج از سازمان فعاليت دارند!
در اين جاست كه بايد از مديران شبكه هاي تلويزيوني به خصوص مديران توليد آنها پرسيد، وقتي يك تهيه كننده از سوي مخاطب، منتقد و نويسنده آثار تصويري پس زده مي شود و اثرش به عنوان يك كار بي كيفيت شناخته مي گردد، چطور در كوتاه مدت دوباره مشغول به كار شده و سريال بلند ديگري توليد مي كند و چرا تعداد معدود و مشخصي از تهيه كنندگان در تلويزيون به طور مرتب مشغول كار هستند و عده اي هميشه بيكارند؟!

مازيار شيباني فر