نشر ما متکی بر کاغذ یارانه ای است / تخصیص کاغذ با عدالت همراه نیست

شاهرخ تویسرکانی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: کسانی که مبحث کاغذ غیردولتی را مطرح می کنند سالها با فروش کاغذ دولتی در بازار آزاد سرمایه های کلانی به دست آورده اند و حالا به دنبال حذف رقبای جوان و تازه کار هستند.

وی با تاکید بر اینکه اساس زندگی اقتصادی همه ناشران بر پایه حمایتهای دولتی در زمینه کاغذ شکل گرفته است، ادامه داد: ناشران میلیاردر امروز، در ابتدا آه در بساط نداشتند ولی با فروش کاغذ دولتی در بازار آزاد سرمایه دار شدند و برخی از آنها نیز سرمایه های کلان خود را در کارهای دیگری به جریان انداخته اند. آنها کارهای خودشان را انجام داده اند و حالا که به لحاظ سرمایه هیچ مشکلی ندارند این مسائل را مطرح می کنند.

تویسرکانی با اشاره به وضعیت اقتصادی مطبوعات و نشریات گفت: بر اساس تجربه شخصی معتقدم اگر دولت می خواهد مطبوعات را سامان دهد یا باید همه کمکهای مالی خود - از جمله کاغذ - را قطع کند و مطبوعات را با خواننده هایشان تنها بگذارد و یا عدالت را در ارائه کاغذ دولتی به آنها رعایت کند.

وی افزود: عقل حکم می کند برای حفظ فرهنگ از اعمال نفوذ، دولت از آنها فاصله بگیرد تا مطبوعات که واسطه دولت و مردم هستند، بر اساس ارزش کالایی که تولید می کنند هواخواهان خود را به دست بیاورند.

سردبیر مجله فردوسی با اشاره به فروش بالای نشریات در اوایل انقلاب گفت: آن موقع نه کاغذ سهمیه ای وجود داشت و نه کسی از مطبوعات حمایت مالی می کرد ولی چون نشریات محتوا داشتند مردم در صف می ایستادند تا روزنامه بخرند. من معتقدم اگر مخاطب برای نشریه ای ارزش قائل باشد حتی با قیمت 1000 تومان هم آن را می خرد اما اگر بی محتوا باشد 50 تومان هم بابت آن نمی پردازد.

تویسرکانی با اشاره به پرداخت یارانه کاغذ به نشریات دولتی به صورت نقدی و مستقیم افزود: درست است که برخی نشریات دولتی آگهی هم دارند اما اصل، کاغذ است. در نتیجه رعایت نشدن عدالت میان نشریات، رقابت ناسالمی ایجاد شده که فقط کسانی که به لحاظ مالی قوی هستند می توانند به حیات خود ادامه دهند.

وی البته ریشه تمام نوسانات قیمتی در کشور را وابسته به مسئله بنزین دانست و ادامه داد: قیمت کاغذ هم از بقیه کالاها مستثنی نیست. برخلاف شعارهای مسئولین - حداقل درخصوص اختصاص کاغذ و یارانه های دولتی - عدالت اجرا نشده است.

سردبیر مجله فردوسی تاکید کرد: بسیاری از نشریات دولتی بی محتوا هستند و بویی از نشریات قرن بیست و یکم نبرده اند و تنها با بودجه های نجومی قادر به ادامه حیات خود هستند.