رضا ملکان‌پور

• استان: تهران
• حوزه انتخابیه: تهران، ری، شمیرانات، پردیس و اسلامشهر
• شعار: از میان مردم برای مردم

پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» تلاش دارد با آماده کردن بستری مناسب برای داوطلبان نمایندگی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گامی در جهت کمک به مردم برای انتخاب اصلح و برگزاری پرشور انتخابات بردارد.

رضا ملکان‌پور یکی از داوطلبین نمایندگی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، پردیس و اسلامشهر است، که در زیر رزومه کوتاهی از وی و پاسخ‌هایش به سوالات مهر در دو بخش کشوری و استانی را می‌خوانید:

رزومه:

- جانشین دبیر ستاد توانمندسازی و تحول اجتماع محور محلات کمتر برخوردار شهرستان ری

-معاونت سرمایه‌گذاری ستاد توانمندسازی و تحول اجتماع محور محلات کمتر برخوردار شهرستان ری

- مشاور صنعت و معدن ستاد توانمندسازی و تحول اجتماع محور محلات کمتر برخوردار شهرستان ری

• سوالات کشوری:

* مهم‌ترین آسیب کارکردی مجلس شورای اسلامی از نگاه شما چیست؟

فقر ِفهم در خصوص " توسعه" و " رشد" توسعه با رشد چه تفاوتی دارد و نماینده مجلس در رشد و توسعه جوامع چه نقشی باید ایفا کند.

یکی از بزرگترین چالشهای نظام سیاستگذاری و برنامه ریزی ما فقر دانش درخصوص برخی از مهمترین مفهوم هاست.

اگر بگویم که به رغم این همه استفاده از واژه توسعه خیلی‌ها معنای آن را نمی‌دانند چیزی به گزاف نگفته ام.

توسعه با رشد یکی قلمداد شده و همین امر آغاز بسیاری از مشکلاتی است که جامعه ما با آن دست به گریبان است.

دریاچه ارومیه شاهدی عینی بر گمشده‌گی گفتمان توسعه‌گرایی در نظام سیاستگزاری ما، در قانون گزاری و برنامه ریزی های صورت کرفته برای تمشیت امور است اما دیگر نمی‌توان و نباید بیش از این هزینه کرد فرصت محدود است و باید مسیر را برای پیشرفت پیش برد.

توسعه و رشد: در قلمرو اجتماعی-اقتصادی، "توسعه" و" رشد" اغلب به غلط بجای هم استفاده می‌شوند.

توسعه مستلزم بهبود همه جانبه در جنبه‌های مختلف جامعه از جمله ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است که ناظر بر ارتقای استانداردهای زندگی، کاهش نابرابری، ارتقای آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، تقویت زیرساخت‌ها و ترویج شیوه‌های پایدار است. اما رشد در درجه اول به افزایش کمی در تولید اقتصادی اشاره دارد که معمولاً با شاخص‌هایی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) اندازه گیری می‌شود. رشد، جز حیاتی توسعه است، اما تمرکز صرف بر رشد اقتصادی می‌تواند جنبه‌های حیاتی مانند رفاه انسان و پایداری محیط زیست را به مخاطره بندازد.

توسعه به معنای واقعی یعنی یک رویکرد متوازن، که نیازهای چند بعدی جوامع را برطرف کند یک نوع وضعیت کیفی زیست جهان انسانی است‌.

نماینده مجلس و توسعه: نماینده مجلس نقشی اساسی در پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای ایفا می‌کند چون از قدرت قانونگذاری برخوردارند و می‌توانند در صورت فهم موضوع و مفهوم توسعه، از سیاست‌ها و پروژه‌هایی حمایت کنند که کیفیت زندگی مردم منطقه را ارتقا بخشد.

نماینده مجلس از چندین وجه می‌تواند به توسعه منطقه کمک‌کند:

۱: حمایت از سیاست: نمایندگان مجلس می‌توانند قوانینی را با هدف رسیدگی به چالش‌های توسعه متوازن در سطح منطقه‌ای پیشنهاد و از آن حمایت کنند. این امر می‌تواند شامل لوایح مربوط به اصلاحات آموزشی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، توسعه زیرساخت‌ها یا حفظ محیط زیست باشد.

۲: تخصیص منابع: نمایندگان مجلس در فرآیندهای بودجه بندی شرکت می‌کنند و بر تخصیص بودجه به پروژه‌های توسعه‌ای در منطقه می‌توانند تأثیر شگرفی بگذارند. انها برای افزایش سرمایه گذاری در زمینه‌های حیاتی مانند آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، کشاورزی و حمایت از مشاغل کوچک می‌توانند از قدرت لابی گری خود بهره ببرند.

۳: تعامل اجتماعی: نمایندگان مجلس باید به عنوان پل ارتباط بین دولت و جامعه محلی عمل کرد و همچنین بازخورد طرح‌های اجرا شده را به دولت ارائه دهد. نگرانی‌ها را ابراز و از دیگر سو، با سازماندهی جلسات با مردم، گروههای مرجع اجتماعی و اصحاب رسانه، اطمینان حاصل کند که برنامه‌های توسعه با نیازها و خواسته‌های آنان همخوانی دارد و مردم هم از اثر بخشی این برنامه‌ها مطلع هستند

۴: تقویت مشارکت: همکاری بین سازمان‌های دولتی، سازمان‌های غیردولتی، نهادهای بخش خصوصی و سازمان‌های اجتماعی یکی از مهمترین مؤلفه‌های توسعه بوده و اجرای طرح‌های توسعه محور را تسهیل می‌کند. این امر مهم وظیفه نماینده مجلس است. که با تقویت مشارکت مردم از منابع و تخصص آنان برای تحقق برنامه‌ها و همچنین مقابله با چالش‌های پیچیده استفاده کند.

۵: نظارت و پاسخگو ساختن: نمایندگان مجلس موظف به نظارت بر اجرای پروژه‌های عمرانی و اطمینان از پاسخگویی مجریان هستند. آنها از طریق کمیسیون‌های مجلس و مکانیسم‌های نظارتی، اقدامات دولت را بررسی به ناکارآمدی‌ها رسیدگی می‌کنند و شفافیت در استفاده از منابع را روز به روز افزایش می‌دهند. وظیفه مهمی که متأسفانه کمتر در مجلس شورای اسلامی دیده می‌شود باید گفت. نماینده اگر با دانش بوده و آگاهی لازم به امور داشته و در عین حال پاکدست و فسادستیز باشد می‌تواند به رشد سریع، توسعه فراگیر و متوازن، توانمندسازی جوامع و تحقق پتانسیل کامل منطقه کمک بزرگی نماید. نماینده توسعه‌گرا و متعهد با راهبری فعال، تقویت همکاری، و تلاش برای پاسخگو ساختن دولت‌ها، می‌توانند تغییرات مثبت "پیشرفت" را سرعت بخشند و میراثی پایدار از توسعه و تعالی را در حوزه انتخابیه خود به جا بگذارند.

*مجلس برای تقویت نقش نظارتی و تقنینی خود باید دست به چه اقداماتی بزند؟

اولین اقدام عقلانی و توسعه محور در یک منطقه مشخص نمودن ظرفیت‌ها، آسیب‌ها و ریسکهاست. که در همین اقدام بنیادی ما پیشرفت نداشتیم.

خصوصاً در ایران عزیز. عوامل مختلفی در عدم توجه به این موضوع وجود دارد که شاید مهمترینش عدم اطلاع و نداشتن دانش در مدیریت است دومین عامل کاهلی و تن آسایی در نتیجه رسیدن به قدرت و عوامل مختلف دیگری که می‌توان برشمرد که در جای خود این مساله موردواکاوی قرار خواهد گرفت.

متأسفانه مهمترین ظرفیت کشور و کل سرزمین ما توسعه نظام آموزشی و توسعه کشاورزی واقعاً آنگونه که باید مورد توجه قرار نگرفته است زیرا اگر این بخش در مراحل مختلف صنعتی و بهره ور می‌شد صنایع فرآوری و تبدیلی هم رونق یافته و علاوه براشتغالزایی به تولید ثروت نیز کمک بسزایی می‌کردند.

حال این سرمایه مولد زیر این خاک و تحت شیوه‌های تولید سنتی مدفون می‌شود.

اما نماینده می‌تواند از مجرای مجلس به توسعه کشاورزی و افزایش بهره وری آن بینجامد؟ تجر بیات جهانی می‌گوید، بله چگونگی اش را در ادامه به بحث می‌نشینم. نماینده مجلس می‌تواند از طرق مختلف به رونق کشاورزی و توسعه اقتصادی یک شهر کمک کند:

۱. حمایت از سیاستهای اصولی و علمی: معرفی و حمایت از قوانینی که نوآوری کشاورزی، شیوه‌های کشاورزی پایدار و طرح‌های توسعه اقتصادی متناسب با نیازهای بخش کشاورزی شهر را ترویج می‌کند.

۲. تخصیص بودجه: حمایت از تخصیص بودجه به تحقیقات کشاورزی، توسعه زیرساخت‌ها (مانند سیستم‌های آبیاری، تأسیسات ذخیره سازی)، و برنامه‌های توسعه اقتصادی روستایی.

۳. حمایت از کشاورزان: حمایت از سیاست‌هایی که حمایت مالی، کمک‌های فنی و دسترسی به بازارها را برای کشاورزان محلی فراهم می‌کند. این شامل حمایت از مکانیسم‌های قیمت گذاری منصفانه و یارانه‌ها در صورت لزوم نیز است.

۴. ترویج سرمایه گذاری: جذب سرمایه گذاری در مشاغل کشاورزی، صنایع تبدیلی مواد غذایی و استارت آپ های فناوری کشاورزی برای تحریک رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال در شهر.

۵. آموزش و پرورش مستمر و مدون: حمایت از طرح‌هایی که برنامه‌های آموزشی و ترویجی را برای کشاورزان به منظور ارتقای مهارت‌های آنها، اتخاذ تکنیک‌های کشاورزی مدرن و بهبود بهره وری فراهم می‌کند.

۶. پایداری محیطی: ترویج سیاست‌هایی که شیوه‌های کشاورزی پایدار را تشویق می‌کند تا تخریب محیط زیست را کاهش دهد و دوام طولانی مدت بخش کشاورزی را تضمین کند.

۷. توسعه زیرساخت: فشار برای توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل برای تسهیل حرکت محصولات کشاورزی به بازارها، چه در داخل و چه در سطح بین المللی.

۸. تعامل با ذینفعان: تسهیل گفتگو و همکاری بین دولت، کشاورزان، مشاغل کشاورزی و سایر ذینفعان برای رسیدگی به چالش‌ها و شناسایی فرصت‌های رشد و توسعه در بخش کشاورزی. به طور کلی، یک نماینده مجلس نقش مهمی در شکل‌دهی سیاست‌ها و تخصیص منابع دارد که می‌تواند تأثیر مثبتی بر بخش کشاورزی داشته باشد و به توسعه اقتصادی یک جامعه کمک کند. حال شکی نیست وقتی مزیت نسبی ایران نفت و صنعت مبتنی بر کشاورزی و صنایع تبدیلی و تکمیلی ست. مجلس می‌تواند این چرخ را سریع‌تر به حرکت در بیاوردپس علت ضعف موجود تنها می‌تواند به اجرا و ضعف‌های مدیریت برگردد هر چند که نماینده باید قوانین را طوری تدوین کند که امکان بازار پنهان و غیر رسمی مضر فراهم نباشد و نظارت‌ها با دقت اعمال شود انهم اول در بخش خود مسئولان نه مردم عادی. باز این‌مردم هستند که می‌توانند سرمایه‌های خود را آزاد کنند. از طریق یک انتخاب اگاهانه برای توسعه بسیج کنند