محمد ابراهیم سیف پور قهرمان پیشین جهان و عضو کمیته فنی فدراسیون جهانی درگفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان مطلب فوق افزود: ابراهیمی، حاجی زاده، بذری و چند کشتی گیر دیگر در رقابتهای نهایی لیگ در یک وزن بالاتر به میدان رفتند و به جای کم کردن کیلوهای اضافی، فشار تمرینات و سنگینی پیکارها را به جان خریدند که همین موضوع رمز موفقیت آنها در انتخابی تیم ملی خواهد بود. به آنها به دلیل هوش، ذکاوت و آینده نگری شان تبریک می گویم و مطئنم که روزهای خوشی در انتظارشان خواهد بود.
وی ادامه داد: با اینکه رقابتهای لیگ با دو کیلوگرم ارفاق وزن برگزار می شد اما باز بهتر بود آنهایی که وزن زیادی کم می کنند و قصد دارند در انتخابی نیز حضور پیدا کنند به یک وزن بالاتر رفته و اینگونه انرژی و نیروی لازم را برای دیدارهای حساس انتخابی نگه دارند.
سیف پور که خود در 3 وزن به مدال جهانی دست یافته یادآور شد: رقابت با کشتی گیران یک وزن بالاتر تمرینی سنگین و سرنوشت ساز به حساب می آمد که در کنار کسب موفقیت می توانست روحیه کشتی گیران را برای پیروزی در دیدارهای انتخاتبی آنهم سر وزن قانونی امیدوار سازد.
قهرمان پیشین جهان در خصوص سطح رقابتهای نهایی لیگ اظهار داشت: بعد از مدتها رقابتهایی نسبتا تماشایی را شاهد بودیم و فکر می کنم جوایز در نظر گرفته شده از سوی فدراسیون برای کشتی گیران فنی در این زمینه بی تاثیر نبوده باشد چراکه در اکثر کشتی ها تکنیک و فنون خوبی را شاهد بودیم که امیدوارم روز به روز شاهد تکنیکی تر شدن کشتی گیرانمان باشیم.
وی به ضعف بزرگ کشتی تهران و نداشتن پشتوانه لازم اشاره کرد و افزود: متاسفانه از حدود 40 تا 50 کشتی گیری که در دیدارهای مرحله پایانی لیگ به روی تشک آمدند فقط یک کشتی گیر تهرانی را مشاهده کردیم که این موضوع زنگ خطری جدی را برای فدراسیون بخصوص دست اندرکاران کشتی پایتخت به صدا در می آورد. چرا که هرگاه تهران ضعیف شده تیم ملی نیز ضعف داشته و هرگاه تیم تهران قوی شده تیم ملی قدرتمندی نیز داشته ایم.
عضو کمیته فنی فدراسیون کشتی درادامه افزود: این موضوع را فقط به خاطراینکه خودم تهرانی هستم نمی گویم بلکه تجربه ثابت کرده که نباید اجازه دهیم کشتی ایران تک قطبی شود. باید طوری برنامه ریزی کنیم که چند استان در کشتی آزاد همیشه برای معرفی برترینهای خود به تیم ملی با هم جنگ داشته باشند نه اینکه انحصار این موضوع به استانی خاص برسد.
وی درپایان گفت: تهران توجهی خاص و مسئولی دلسوز می طلبد تا با ایجاد پایگاه هایی فعال در تمامی مناطق شهرداری و اعزام مربیان سازنده به آنها از پایه استعداد یابی کرده و با کاری اصولی آینده کشتی تهران را از مرگ حتمی نجات دهد. این تنها راه نجات کشتی پایتخت است که زمانی تمامی کشتی گیران تیم ملی را تغذیه می کرد.
نظر شما