به گزارش خبرنگار هنري "مهر" شيده احمد زاده در هم انديشي نشانه شناسي هنر با ارائه مقاله اي با عنوان" بررسي نشانه شناسي از شمايل مسيح درسبك گوتيك" ضمن بيان جملات بالا، گفت : شمايل هاي حضرت مسيح صرفا تلاشي براي باز آفريني تصويري واقعي از مسيح نيستند ، بلكه مفهوم خاصي را دنبال مي كنند كه در نهايت تصويري نمادين از مسيح ارائه مي كنند .
وي در ادامه گفت : تصاوير و شمايل مسيح از تنوع خاصي برخوردار است كه درآن ميان برخي از تصاوير با تاكيد بر زخم هاي بدن و آثار شكنجه و ايده تصليب ، تصويري كامل از بدن و صورت مسيح ارائه مي كنند ، اما نهايتا برخي از تصاوير خلق شده انعكاسي دروني از خود تصويرگر هستند .
وي در توضيح اين تصاوير افزود : آنچه در اين بازنماها مجسم شده است ، مرگ و نابودي جسم نيست ، بلكه تجسم جسم د راوج رنج و درد است . تجسم جسم در رنج فضاي عيني ( بيروني ) اين تصاوير نهفته است . بيننده اين آثار پس از حس واقعيت دردناك و ملموس تصوير در زيبايي چهره خيره مي شود و به اين طريق وارد فضاي تصوير مي شود . در كنار تجربه رنج ، زيبايي مسيح نيز در اين تصاوير در اوج خود و بر اساس تئوري هاي تكامل گرايانه و ايده آليستي اين قرون ترسيم شده است .
احمدزاده با توضيح اين مطلب كه در بازنمايي هاي مسيح دو عنصر زيبايي و رنج با هم تلفيق شده اند افزود : نشانه هاي موجود در شمايل هاي مسيح در بينش تقابل رنج و زيبايي به باور مي رسند ، اين نشانه ها نشانگر قداست و خشونت ، ويزگي هاي زنانه و مردانه در بدن مسيح و شكل و تخريب شكل به گونه اي هم زمان هستند .
وي گفت : درو يژگيهاي زيبايي صورت و بدن مسيح به نشانه جالبي برخوردمي كنيم ، در بازنمايي هاي مسيح به سبك گوتيك بدن مسيح با تبعيت از الگوهاي بدن سازي جسم زن ترسيم شده اند ، اين امر نشانگر اين است كه از طرفي الگوي كاملي از شكل بدن ارائه شده است و از سوي ديگر نشانه هاي نابودي ، شكنجه ، تجزيه و فروپاشي اين زيبايي تكامل يافته ارائه مي شود كه القا كننده فناي جسم است .
نظر شما