موفقیت محقق ایرانی در ساخت لنزبیونیک برای اولین بار در دنیا / جستجوی اطلاعات تنها با خیره شدن!

به گزارش خبرگزاری مهر، گروه تحقیقاتی "بابک پرویز" از دانشگاه واشنگتن آمریکا که نتایج تحقیقات خود را در اجلاس موسسه مهندسی برق و الکترونیک (Institute of Electrical and Electronics Engineers) مطرح کرده اند، برای اولین بار موفق شدند نمونه آزمایشی لنزهایی را بسازند که شبیه به یک میکروتراشه الکتریکی هستند.

این لنز بیولوژیکی که قدرت زوم کردن از راه دور روی اجسام را دارد می تواند به محض زوم کردن روی جسم مورد نظر اطلاعات مربوط به جسم و یا فرد مشاهده شده را ارائه کند و یا حتی این اطلاعات را از طریق رایانه با جستجو روی اینترنت در اختبار کاربر قرار دهد.

در حقیقت این چشم بیونیکی که به وسیله تیم تحقیقاتی این دانشمند ایرانی دانشگاه واشنگتن ساخته شده است، رویای فیلمهای علمی تخیلی "زن بیونیک" و "ترمیناتور" را به واقعیت تبدیل کرده است.

در این خصوص بابک پرویز اظهار داشت: "نمونه آزمایشی این لنزها محتوی یک مدار اصلی و مجموعه ای از دیودها است که نور قرمز را گسیل می کنند. با کمک این لنزها می توان به محیط اطراف همانند زمانی که دنیای خارج از طریق یک صفحه نمایشگر مشاهده می شود، نگاه کرد."

این دانشمند ایرانی در ادامه افزود: "در حال حاضر تنها یک گام کوچک در این عرصه به جلو برداشته ایم اما تصور می کنم که همین گام کوچک بی نهایت مهم باشد. در حقیقت این لنز می تواند هر نوع کاربردی حتی کاربردهایی که ما هنوز به آنها فکر نکرده ایم داشته باشد. هدف ما این بود که نشان دهیم استفاده از این فناوری پایه وجود دارد و مطمئن شویم که این فناوری امنیت و سلامت چشم استفاده کننده را تضمین می کند."

براساس گزارش ساینس دیلی، تولید این لنزها مشکلات ویژه ای به خصوص در استفاده از مواد انعطاف پذیر و بهداشتی دارد. در حقیقت مواد به کار رفته در لنزهای معمولی چشمی، موادی ارگانیکی و بسیار شفافی هستند درحالی که برای ساخت این لنزهای بیونیکی نیاز به مدارات الکتریکی است که می توانند محتوی مواد سمی باشند که برای چشم مضر هستند.

به گزارش مهر، تیم بابک پرویز در ساخت نمونه آزمایشی این لنزها از مدارات الکتریکی استفاده کردند که از لایه های فلزی ساخته شده اند که ضخامت آنها تنها چند نانومتر بوده و طول دیودهای گسیل کننده نور قرمز کمتر از یک سوم میلیمتر است.

سپس گروه این محقق ایرانی با استفاده از تکنیک ریزسازی روی تمام این تجهیزات را به وسیله یک لایه پلاستیکی انعطاف پذیر پوشاندند تا به این وسیله احتمال هر نوع تماس این مواد با چشم از بین برود.