دکتر علی نظری دوست در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: ارزیابی زیست محیطی ابزار بسیار مناسبی است که از آن طریق می توان آسیب ها و تهدیداتی را که یک پروژه یا فعالیت اقتصادی بر طبیعت وارد می کند ، مورد بررسی قرار داد.
وی افزود: یکی از نکاتی که در این طرح ها باید مدنظر قرار داد، زمان اجرای طرح است و اگر مشاوری نتواند اثراتی که پروژه ها بر محیط وارد می کنند را به موقع شناسایی کند ممکن است این پروژه اثرات بسیار نامطلوبی به جای بگذارد .
وی با اشاره به اینکه مطالعات ارزیابی در گزینه یابی با مشکل روبروست، اضافه کرد: در کشورهای پیشرفته زمانی یک طرح ارزیابی می شود که دستکاری یا جابجایی طرح امکان پذیر باشد اما در کشور ما اغلب پروژه ها زمانی ارزیابی می شوند که تمامی اقدامات اولیه طرح به مرحله اجرا در آمده و بودجه زیادی صرف شده است و در حقیقت کارچندانی نمی توان صورت داد.
رییس کمیته آموزش و پژوهش انجمن ارزیابان محیط زیست ایران با اشاره به اینکه یکی از مهمترین اهداف ارزیابی زیست محیطی تقلیل اثرات سوء پروژه ها است، گفت: یک مشاور باید راه حل هایی را پیشنهاد نماید که با اجرای آن بتوان با کمترین اثرات زیست محیطی یک پروژه را به اجرا درآورد.
وی افزود: برای رسیدن به این مهم رفع مشکلات بسیار اهمیت دارد که یکی از این مشکلات اختصاص بودجه بسیار ناچیز در انجام مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی توسط مشاوران است که تا حدودی بر کیفیت فعالیت آنها تاثیر می گذارد.
عضو انجمن ارزیابان محیط زیست ایران اضافه کرد: سقف قرارداد پایین ترین رده مشاوران ( رتبه 3 ) در حال حاضر 15 میلیون تومان می باشد و در حقیقت این شرکتها موظف هستند برای یک تحقیق بسیار مهم و وقت گیر که با مشارکت متخصصان و کارشناسان زیادی باید انجام گیرد بیش از 15 میلیون تومان قرار داد نبندند و با توجه به اینکه در حدود 80 درصد از شرکتهای مشاوره ای در این رتبه قرار دارند لذا با این قیمت نمی توان انتظار کار خوب را داشت.
وی افزود: از طرفی هر شرکت برای ارتقا به رتبه بالاتر باید در حدود یک میلیارد تومان درآمد کسب کرده باشد وممنوعیت انجام بیش از 4 پروژه همزمان عاملی می شود که این شرکتها بیش از 10 سال در انتظار ارتقای رتبه و بالا رفتن سقف قرار داد بمانند و این امر کیفیت کار ارزیابی زیست محیطی را با مشکل روبرو نموده است.
نظری دوست اضافه کرد: متاسفانه با وجود افزایش تورم در کشور، در حدود 15 سال از اعلام سقف ثبت قرارداد شرکتهای زیست محیطی می گذرد اما میزان سقف قرارداد ها افزایش نیافته است و شرکتها مجبورند برای دوام خود افزایش سرعت کار و کاهش کارشناسان یک پروژه را ارزیابی کنند که کاهش کیفیت کار تنها ارمغان آن است.
وی یادآور شد: یکی دیگر از مسایلی که در خصوص ارزیابی های زیست محیطی نیاز است، بهره گیری از اساتید و متخصصان مختلف مرتبط با طرح است و اگر مشاهده می شود که یک تیم تا حدودی ضعیف عمل می کند یکی ازعلتها، آن است که کارشناسان زیست محیطی می خواهند تمامی ابعاد یک پروژه را بررسی نمایند.
رییس کمیته آموزش و پژوهش انجمن ارزیابان محیط زیست ایران یکی از اقدامات بسیار موثر سازمان حفاظت از محیط زیست را نظارت بر پروژه ها اعلام کرد و گفت: با توجه به اینکه سازمان به تنهایی قادر به نظارت بر روی تمامی پروژه ها نیست لذا پس از تصویب گزارشات ارزیابی با یاری از دانشگاهها و برخی شرکتهای معتبر ، بر اجرای پروژه ها نظارت می کند و مراقب است تا مجریان به تعهدات خود پایبند باشند.
وی در پاسخ به اینکه آیا مشاوران طرح های ارزیابی صلاحیت انجام ازریابی زیست محیطی را دارند یا خیر، گفت: براساس آیین نامه ، ارزیابی زیست محیطی باید توسط افراد صلاحیت دار انجام گیرد به عبارتی این طرح ها توسط اساتید و مشاوران دانشگاهها یا شرکتهای رتبه دار به اجرا در می آیند و در صورت نداشتن صلاحیت مطمئنا قراردادی با آنها بسته نخواهد شد.
نظر شما