خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب : اصفهان یکی از شهرهای باسابقه ایران است که در دوره هخامنشیان با نام گاباویاگی شناخته می شد. اصفهان در مرکز فلات ایران واقع است و خاک حاصلخیز و وجود زاینده رود در همه دورانهای گذشته به آن امکان داده است که از مراکز مهم فعالیتهای نژاد آریایی ساکن این مرز و بوم باشد.
لطف الله هنرفر در این کتاب از موقعیت طبیعی و جغرافیایی، حدود شهرستان و دیگر مختصات جغرافیایی و طبیعی اصفهان می نویسد و سپس به سیری در تحولات تاریخی آن می پردازد و با استناد به نوشته های مورخان اصفهان را در گذرگاه تاریخ بررسی می کند.
در فصل سوم آثار تاریخی مشهور اصفهان شناسانده می شود. نویسنده ضمن بحث درباره آثار تاریخی این شهر، عقیده پاره ای از ایران شناسان را نیز درباره شاهکارهای هنری اصفهان ذکر می کند.
در فصل دیگری تحت عنوان "اصفهان در دوره معاصر" از انواع صنایع دستی، صنایع کارخانه ای و تاسیسات جدید اصفهان بحث شده است.
یکی دیگر از فصول کتاب هم به شرح حال مشاهیر و حکما و عرفا و دانشمندان و مورخان اصفهانی اختصاص یافته است. مسافت اصفهان نسبت به مراکز و شهرهای معروف نیز بخش دیگر کتاب است.
"اصفهان" که با تصاویری از نماهای شهر، آثار و ابنیه تاریخی و اماکن مختلف همراه است در 301 صفحه تصویری جزء به جزء از جاذبه ها و ویژگیهای طبیعی، فرهنگی و اجتماعی یکی از شهرهای مهم فرهنگی جهان ارائه داده است.
نظر شما