ایده فعالیت کارگردانهای تئاتر به عنوان تهیه‌کننده کاربردی نیست

گودرزی راجع به شرایط وضعیت اهالی تئاتربا توجه به رویه جدیدی که اداره کل هنرهای نمایشی در پیش گرفته است به خبرنگار مهر گفت: این قانون بدترین شیوه است. این نوع ایده‌ها کاربردی و راهبردی نیستند، بلکه "من درآوردی" هستند. یک تئاتری نمی‌تواند خیاطی را پیدا کند که توانایی‌های خیاط فعال تالار وحدت یا تئاتر شهر را داشته باشد. فعالان کارگاه چوب تئاتر شهر در اصل هنرمند فنی‌کار هستند. اینها نجار یا آهنگر معمولی نیستند.

وی ادامه داد: افرادی که در کارگاههای ساخت دکور تئاتر فعالیت می‌کنند، جنس نمایش را می شناسند و با کارگردانها تعامل برقرار می‌کنند. کارگردانها نیز خیالشان راحت است که جای مشخصی برای انجام کارهای خود دارند. درحالی‌که بیرون از مجموعه تئاتر شرایط متفاوت است. زمانی که یک خیاط معمولی برای دوخت یک لباس صرف می‌کند، خیاطان کارگاه دوخت لباس چندین دست تن‌پوش صحنه‌ای تحویل می دهند. این مسایل به شرایط اجرایی نمایشها لطمه می‌زنند."

این کارگردان در پاسخ به اینکه رویکرد جدید تا چه اندازه روی کیفیت آثار نمایشی تأثیر می‌گذارد، اظهار داشت: بدون شک این قاعده روی کیفیت نمایش ها تأثیر منفی می‌گذارد. چون در زمینه دوخت لباس نمایش یا ساخت دکور نکات ظریفی وجود دارند که یک خیاط یا نجار و آهنگر معمولی آنها را درک نمی‌کند. همچنین میزان هزینه‌هایی که برای تهیه این امور خارج از مجموعه تئاتر صرف می‌شود، بیش از حد معمول خواهد بود."

گودرزی درباره ایجاد این شرایط به عنوان مقدمه‌ای بر خصوصی‌سازی عرصه تئاتر توضیح داد: این قاعده هیچ ارتباطی به خصوصی‌سازی عرصه نمایش ندارد. زمانی مسئله خصوصی‌سازی می‌تواند مطرح باشد که در زمان اجرای نمایش سالن تئاتر در اختیار کارگردان قرار بگیرد و سازندگان نمایش بتوانند از تمامی امکانات و توانایی خود در جهت ارایه بهتر نمایش استفاده کنند و همچنین در جهت رونق سالن نمایش گامی بردارند.