به بهانه نواختن زنگ سلامت؛ سهم دانش آموزان از سلامت فقط یک زنگ!

از سوی دیگر، دکتر حسن ضیاءالدینی (مدیرکل دفتر سلامت و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی وزارت آموزش و پرورش)، در آخرین اظهارنظر در خصوص تامین مربی بهداشت مدارس، به قانون "مراقبین بهداشت برای دانش آموزان" اشاره کرد و گفت: به رغم اینکه قانون مذکور مصوب سال 84 مجلس شورای اسلامی است اما تا کنون امکان اجرایی شدن کامل آن به دلیل کمبود نیرو فراهم نشده است.

موضوع دیگر که مدارس همواره با آن دست به گریبان بوده و از آن رنج می برند، سرانه دانش آموزی است که می بایست طی دو نوبت در طول سال تحصیلی به مدارس پرداخت شود اما همواره با بدقولی های مسئولان وزارت آموزش و پرورش مواجه بوده اند، به طوری که بعد از گذشت 9 ماه از سال تحصیلی 87-86 ، مدارس هنوز نوبت اول سرانه را دریافت نکرده اند و معلوم نیست که نوبت دوم این سرانه چه زمانی پرداخت خواهد شد.

خرابی آبخوری ها، دستشویی ها و...، از جمله مشکلات اغلب مدارس دولتی است که اصولا از محل تامین این سرانه حل و فصل می شود اما آنچه را شاهد هستیم اینکه برخی مدارس هنوز از آبخوری ها و دسستشویی های مشترک برخوردارند و این موضوع می تواند سلامت دانش آموزان را تهدید کند.

آغاز فصل بهار و گرم شدن هوا، دانش آموزان را مجاب می سازد که از آب خنک استفاده کنند در صورتی که کمتر مدرسه ای به دستگاههای آب سردکن مجهز هستند و لاجرم دانش آموزان مجبورند برای رفع عطش، از آبخوری ها استفاده کنند.

تراکم دانش آموزی با توجه به دو نوبته بودن اغلب مدارس، در روزهای گرم سال و نبود کولر و پنکه نیز، از دیگر مشکلات مدارس به ویژه در نوبت بعدازظهر است که متاسفانه این مسئله نیز می تواند زمینه بروز انواع بیماریها را فراهم سازد...

توزیع مسواک و... در یک مراسم نمادین هرگز نمی تواند ما را در تامین سلامت دانش آموزان یاری دهد، زیرا تا زمانی که نحوه مسواک زدن و مراقبت از دندانها را به دانش آموزان آموزش ندهیم، نمی توانیم دلخوش باشیم که سلامت بچه ها تضمین شده است.

این کاری است که مربی بهداشت با حضور مداوم و همیشگی در مدرسه می تواند عهده دار شود اما وقتی کمبود مربی داریم، پرداختن به چنین مقوله هایی فقط در حد یک مراسم نمادین است!!

وقتی این کمبودها را کنار هم می بینیم، قطعا به این نتیجه می رسیم که سلامت میلیونها دانش آموز در معرض تهدید قرار دارد که هزینه پیشگیری از آن به مراتب کمتر از پولی خواهد بود که بابت درمان بیماری می بایست پرداخت شود. لذا، مسئولان قبل از اینکه به نواختن زنگ سلامت دلخوش باشند، می بایست به فکر تامین امکانات مورد نیاز مدارس و دانش آموزان باشند تا بتوان از بروز مشکلاتی که در نهایت به تهدید سلامت نوجوانان و جوانان منجر می شود، جلوگیری کرد.