کمبود امکانات در اجرای "کریستال تاور" تأثیرگذار بود

به گزارش خبرنگار مهر، کارگردان "کریستال تاور" درباره تغییراتی که به لحاظ اجرایی در متن اصلی نمایش داده گفت: "متن اصلی نوشته رونالد گرنز آلمانی به صورت روایی است. به همین خاطر از وی برای ایجاد تغییرات در متن مجوز رسمی گرفتم و به کمک محسن حسینی که به زبان آلمانی نیز تسلط دارد، متن را به صورت دراماتیک درآوردیم."

قادری ادامه داد: "در متن و نمایش عشق بین شرق و غرب بیشتر مد نظر من بود. زنی در ساختمانی مجلل که مرکز اقتصاد آمریکاست توسط سیستم حاکم له می‌شد و هیچکدام از شخصیت‌های نمایش عشق دیگری را نسبت به خود دریافت نمی‌کرد و دلیل آن را تفاوت فرهنگ‌ها می‌نامید. این تضاد برای من جذاب بود."

وی درباره نحوه دراماتورژی اثر توضیح داد: "در دراماتورژی ایده نویسنده موضوع نمایشنامه حفظ می‌شود و نمی‌توان آن را تغییر داد. تمام مفاهیم نویسنده در نمایشنامه وجود دارد و من فقط نمایشنامه را دراماتیزه کردم و به شکل نئواکسپرسیونیست روی صحنه بردم."

قادری درباره نوع بازی بازیگران که با فشار همراه است گفت: "من کارگردانی نیستم که به بازیگران دیکته کنم. بازیگر باید با شخصیت خود زندگی کند تا بتواند برای مخاطب باورپذیر باشد. امکانات کافی برای من وجود نداشت تا بتوانم شخصیت بازیگران به خصوص زن نمایش را لهیده نشان دهم. ولی با نحوه بازی او که با فشار در فیزیک و چهره همراه بود خواستیم این لهیدگی را روی صحنه نشان دهیم."

کارگردان "کریستال تاور" درباره طراحی صحنه نمایش و کارآیی آن اظهار داشت: "در نمایش هر کدام از بازیگزان سه جنس بازی یعنی کاراکتر، همسرایی و همراز ارائه می‌دهند. این جنس بازی‌ها در یک اتمسفر نشان داده می‌شود. ما به لحاظ امکانات با کمبود مواجه بودیم، زیرا دوست داشتم بتوانم جغرافیای صحنه را نیز به تماشاگران نشان دهم. تمام اجزاء صحنه چیزهایی هستند که بازیگران باید با آن بازی کنند که در آن فضا معنای خود را پیدا می‌کنند."

وی افزود: "متأسفانه طراحی صحنه ما جوابگوی فضای "کریستال تاور" و طبقه زیرین برج تجارت جهانی نبود و کمبود امکانات بیشترین تأثیر را داشت. با تمام شرایط و امکانات باید کار کرد و برای من که حرفه‌ام تئاتر است راهی جز این نیست. متأسفانه وضعیت صحنه و پارچه‌های کنار آن به قدری نامناسب بود که من کاری نتوانستم بکنم. صداهای بیرون در صحنه شنیده می‌شود و در بازی‌ها تأثیر می‌گذارد. در کل وضعیت سالن اجرا مناسب نبود و شرایط سالن چهارسو برای این نمایش بهتر بود."

قادری درباره استفاده از موسیقی باکلام فارسی در ابتدای نمایش گفت: "شعر ابتدای نمایش توسط نویسنده نوشته شده و باید مفهوم آن برای تماشاگر مشخص می‌شد. به همین خاطر چون ترانه مفهومی و در ارتباط با نمایش بود آن را با کلام فارسی ضبط و پخش کردم تا تماشاگر با نمایش ارتباط بهتر برقرار کند."

این کارگردان تئاتر درباره نشان دادن واقعه نهایی داستان در ابتدای نمایش و پی بردن تماشاگر به کل ماجرا توضیح داد: "در اینگونه کارها یعنی آثار اکسپرسیونیستی و نئواکسپرسیونیستی این مهم نیست که تماشاگر داستان نمایش را از ابتدا نداند، بلکه مهم چرایی این داستان یا اتفاق است که مخاطب باید به آن توجه کند و در طول نمایش به آن برسد."

در ادامه محسن حسینی دراماتورژ و بازیگر "کریستال تاور" درباره دیدگاه نمایش گفت: "هدف اصلی در نمایش تنهایی آدم‌هاست که در غرب به صورت واضح وجود دارد و این در نمایشنامه کاملا برجسته شده است. تنها شدن نقطه عطف نمایشنامه است و متأسفانه در جامعه خودمان هم وجود داشته و اتفاق می‌افتد. در این نمایش همه تنها هستند که در جای جای آن دیده می‌شود."

وی افزود: "آسانسور نیز در این نمایش نشاندهنده تنهایی شخصیت آن است، زیرا وقتی آدم‌ها درون آن قرار می‌گیرند همه در نوعی پوچی بسر می‌برند و نمی‌دانند به کجا می‌روند. آسانسور به نوعی نشانگر بالا و پائین رفتن بیهوده است و به نظر من استفاده از آسانسور در طراحی صحنه نمایش حرکتی جالب بود که نمی‌دانم تا چه حد ملموس بوده است."

حسینی درباره نگرش خود در بخش بازیگری و نزدیک شدن به نقش در "کریستال تاور" گفت: "من بازیگر به حرف‌های کارگردان نمایش خوب گوش می‌کنم و به نظر من بازیگری که به حرف‌های کارگردان خوب گوش دهد و در راستای متن و مفاهیم آن حرکت کند می‌تواند بازی مؤثری داشته باشد. به قولی بازیگری موفق است که کارگردان و متن را خوب درک کند."

حسینی درباره شباهت بازی شخصیت مناخیم در "کریستال تاور" و شخصیت هانتا در "پروانه‌های آسیایی" یادآور شد: "شخصیت مناخیم در این نمایش شخصیتی چالاک است و با شخصیت هانتای نمایش "پروانه‌های آسیایی" تفاوت زیاد دارد، زیرا مناخیم انسانی ابزورد نیست و به زندگی امیدوار است. ولی هانتا چنین شخصیتی نداشت."

وی ادامه داد: "کار اصلی من حرکت و فرم است و شاید این نقطه مشترک هر کدام از نقش‌های من باشد و آنها را شبیه به هم نشان دهد. من با متفاوت بودن نقش‌ها موافق نیستم، بلکه می‌گویم بازیگر باید با وجود همه تکنیک‌ها و بازی‌ها خود نیز دیده شود، یعنی تماشاگر بفهمد من محسن حسینی هستم که روی صحنه بازی می‌کنم."

بهرام تشکر دیگر بازیگر نمایش "کریستال تاور" درباره نقش خود گفت: "من ایفاگر نقش آرتور در این نمایش هستم و هر کدام از شخصیت‌هایی که ایفا می‌کنم دارای یک نمونه عینی هستند و فاکتورهای لازم را در درون جامعه خود برای آنها پیدا می‌کنم. بیشترین چیزی که مد نظر داشتم این بود که با هدایت کارگردان دنبال عمل‌هایی باشم که این شخصیت را بیشتر جلوه بدهد."

وحید جباری نیز که در این نشست حضور داشت درباره چگونگی ایفای نقش خود توضیح داد: "مهمترین چیز برای من این است که یک نقش در نمایشنامه برای بازیگر جذابیت داشته باشد. به نظر من نصرالله قادری و محسن حسینی یک دگردیسی کامل در متن به وجود آوردند که دارای اتفاقات بسیار است. علاقه من هم به همین دلیل به متن جلب شد و بازی در آن مرا ارضا کرد."

وی در پایان افزود: "در داستان نمایش فقدان ارتباط بین نقش‌ها و شخصیت‌ها مشخص است و برای من نیز جذاب بود و نقشی که من ایفا می‌کنم بیشتر از باقی نقش‌ها این کمبود را نشان می‌دهد. تیک در نمایش شخصیتی متزلزل دارد و تمایلات زنانه وی بیشتر از تمایلات مردانه‌اش است. به همین خاطر چیزی ارائه کردم تا تزلزل نسبت به موقعیت‌های ایجاد شده را در او نشان دهد."

نمایش "کریستال تاور" با بازی محسن حسینی، مهرخ افضلی، بهرام تشکر، وحید جباری و تعدادی دیگر از هنرمندان هر روز غیر از شنبه‌ها ساعت 18:45 در سالن سایه تئاتر شهر اجرا می‌شود. این نمایش تا پنجم اردیبهشت به کار خود ادامه می‌دهد.