"ولگرد را تا دم در همراهی کن"( بهانه را از دست حقه باز بگیر) ضرب المثل معروف عربی است که سوریه در تعامل و برخورد خود با سیاست ای رژیم اسرائیل از دوران حافظ اسد رئیس جمهوری فقید سوریه دنبال کرده است و بشار اسد رئیس جمهوری سوریه نیز این تعامل را از پدرش به ارث برده است. همانطور که بسیاری دیگر از کلیات سیاست سوریه که نزدیک به فلسفه یا مقوله درون گرایی سیاسی است را، به ارث برده است.
این ولگرد، بسیار فریبکار و شرور است، حال چه رسد که از نوع اسرائیلی باشد.
این سیاست نظام سوریه از زمان روی کار آمدن حافظ اسد رئیس جمهوری فقید سوریه بوده و هست، یعنی بگذار جهان دروغ اسرائیلی ها و فریبکاری و پوچی ادعاهای آنها بویژه درباره صلح را بشناسد . این بهتر از این است که جهان ما را به ضدیت با صلح متهم کند و زیر گیوتین یهودی ستیزی یا دشمنی با صلح یا ترویج و تحریک خشونت و تروریسم قرار دهد.
ادعای اخیر اولمرت مبنی بر آمادگی برای تحویل جولان اشغالی دربرابر صلح با سوریه - به ویژه وقتی از طریق میانجیگری ترکیه که خواهان ایفای نقش منطقه ای پیشرو و خروج ازبن بست مخالفت اروپایی ها با ورودش به بهشت اروپا از دروازه اسرائیل صورت می گیرد- از نظر دمشق چیزی جز بازی فریبکارانه و ترفند جدیدی نیست که باید با آن مطابق ضرب المثل یاد شده(ولگرد را تا دوم در همراهی کن) برخورد کرد.
شرایط درهم و پیچیده پیرامون سوریه سبب می شود تا دمشق بی تردید هرسیگنالی را که درجهت رهایی از اتهام مانع تراشی در برابر صلح می آید، مدنظر قرار دهد، حتی اگر از این سیگنال از طرف دشمن بسیار فریبکار و شروری مانند اسرائیل بیاید.
سوریه متهم است که به تنهایی در برابر حل وفصل اوضاع بحران مانع تراشی می کند، سوریه متهم است که به گروههای فلسطینی متهم به تروریسم پناهگاه داده است، سوریه متهم است که به تروریستهای عراقی و عربی که از مرزهای سوریه برای از بین بردن روند سیاسی مورد حمایت آمریکا به عراق وارد می شوند، پناه می دهد. سوریه متهم است که به ابزار دست "بانک مرکزی تروریسم جهانی"(اتهام غربی ها به ایران) یعنی ایران و پل ساده ای برای رسیدن سلاح های موشکی کشنده برای حزب الله که درحال برنامه ریزی برای از بین بردن رژیم صهیونیستی است، تبدیل شده است.
در نهایت اینکه، سوریه همچنین بنا به ادعای آمریکا به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای با همکاری کره شمالی متهم می شود و دمشق نیز واشنگتن را به مشارکت با تل آویو در بمباران مرکز هسته ای ادعایی در دیر الزور در پاییز گذشته متهم می کند.
درنتیجه، سوریه به طور کامل می داند که هزینه مورد نظری که باید درمقابل بازپس گیری جولان درحال حاضر و با توجه به معادله کنونی بپردازد، تبرئه کردن خود از همه این اتهامات ادعایی است که این عملا به معنای پایان کامل نقش سوریه در منطقه یا به عبارت دیگر تسلیم شدن کامل در برابر شروط صلح مورد ادعای اسرائیل است.
بنابراین "فریبکاری اولمرت" در وهله اول جداکردن کردن سوریه از ایران و حزب الله ، سپس منزوی کردن سوریه از عمق استراتژیک عراقی خود و در ادامه جداکردن مسیر آن از مسیر مرکزی و ریشه ای درگیری درمنطقه یعنی مسئله فلسطین را (از نظر تل آویو) ایجاب می کند، بنابراین برای سوریه چه اهرمهای چانه زنی برای گفتگو باقی می ماند؟
این مسئله را به طور قطع سوریه درک می کند و معتقد است که پیام صلح فریبکارانه و دروغین با هماهنگی کامل آمریکا تدوین شده است، همانگونه که پیامهای جنگی اینگونه است و اختلافی میان آنها نیست هرچند برخی خلاف آن را ترویج می کنند.
لذا اطرافیان بشار اسد و ولید المعلم وزیر امور خارجه سوریه در برداشت خود از این خبر (اعلام آمادگی اولمرت برای بازپس دادن جولان در برابر صلح با دمشق) گفتند که هرگونه توافق احتمالی به زیان فلسطین نخواهد بود و تنها از طریق مذاکرات علنی و غیرمستقیم و زیر نظر آمریکا و البته دولت آینده آمریکا خواهد بود.
این ترفند قدیم دمشق است که یک کارشناس روزی آن را اینگونه خلاصه کرد، سوریه یک کالا را دهها بار می فروشد و می خرد بدون اینکه به یک باره آن را تحویل دهد.
----------------------------------------
نوشته "محمد صادق الحسینی" کارشناس مسائل جهان اسلام
نظر شما