به گزارش خبرنگار مهر، عصر امروز در نشست نقد و بررسی کتاب «سکوت و معنا» نوشته دکتر سروش دباغ که در شهر کتاب مرکزی برگزار شد، دکتر رضا اکبری، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) به ارائه توضیحاتی در مورد کتاب پرداخت.
دکتر اکبری در آغاز با تأکید بر نگاه بالا به کتاب به عنوان آن اشاره کرد و گفت: عنوان کتاب یعنی "سکوت و معنا" بهخوبی انتخاب شده است ، زیرا امری که برای ویتگنشتاین بسیار مهم بوده است، مسئله زبان و معنا است و انتخاب سکوت نیز بسیار مناسب است، البته باید دقت شود که تقابل سکوت و معنا درعنوان کتاب، بر بیمعنا بودن سکوت دلالت ندارد، زیرا در بسیاری از موارد سکوت معانی گستردهای دارد.
دکتر اکبری سپس به مقالات کتاب پرداخت و گفت: انتخاب عناوین مقالات نیز بهدقت و زیبایی اشاره شده است. زیرا نشاندهنده عناصر مختلف در تفکر ویتگنشتاین است، ویتگنشتاین فیلسوفی است و عرصههای مختلف فلسفه او چون فلسفه منطق، فلسفه زبان و مباحث معرفتشناختی را در بر می گیرد.
دکتر اکبری سپس به اهمیت مباحث تطبیقی در کتاب پرداخت و گفت: از مطالعه کتاب ایدههای بسیار خوبی در جهت تطبیق برای انسان حاصل میشود، برای نمونه در بحث سکوت میتوانیم به عرفای خودمان اشاره کنیم، در بحث شباهت خانوادگی، بحثها با مباحث اصولیین و منطقیون ما شباهت دارد، در بحث استدلال برای امتناع زبان خصوصی میتوان به برخی اندیشههای ابن سینا در شفا در جهت اجتماعی بودن زبان اشاره کرد، در بحث خاصگرایی و عامگرایی دراخلاق نیز میتوان به بحث ذومراتب بودن وجود و اطلاق مفاهیم متفاوت بر مراتب مختلف وجود تأکید کرد. بحث ایمان نیز که بیت الغزل مباحث فلسفی ماست و در این زمینه فیلسوفان ما آثار بسیاری نوشتهاند.
دکتر اکبری در ادامه به جامع بودن کتاب از حیث اشاره به آرای گوناگون پیرامون یک موضوع در هر مقاله پرداخت و گفت: این موضوع سبب میشود که دانشجوی ما با آرای گوناگون فلسفی آشنا شود و از تکرار کردن آنها بپرهیزد.
وی سپس به مقاله چهار تلقی سکوت از کتاب پرداخت و گفت: میتوان از گونهای تلقی عرفانی ویتگنشتاین از سکوت با توجه به نظریه تصویری زبان سخن گفت، با توجه به اینکه ویتگنشتاین خودش در مسیری عرفانی سیر می کرده است و با توجه به فقره 6-54 کتاب تراکتاتوس میتوان گفت که ویتگنشتاین معتقد بوده است که با کاری که کرده است، میتوان زبان را رها کرد.
دکتر اکبری در بخش دیگری از سخنش به اهمیت کتاب از نظر آموزش روش نظریهپردازی پرداخت و گفت: هر کس مقالات کتاب را با دقت بخواند، با روش نظریهپردازی آشنا می شود و در مجموع به نظر من کتاب از دید من مثبت است و میتواند پلی برای تفلسف تلقی شود.
وی در بخش پایانی نیز به موضوع توجیه از نگاه ویتگنشتاین اشاره کرد.
نظر شما