سهم برخی مسئوولان از درآمدهای میلیاردی موسسات کنکور / نظام دبیرستانی نشانی از عقب ماندگی فرهنگی است

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر غلامعلی افروز رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ایران روز گذشته در سالن شورای دانشگاه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران که در خصوص تدوین نظام جامع تربیتی در دانشگاه سخنرانی می کرد، گفت: هر چند که اساس امور تربیتی مربوط به پیش دانشگاهی است اما نظام تربیتی، آموزش عالی و پیش دانشگاهی ندارد. دانشجو پیش از اینکه وارد دانشگاه شود به مدت 12 سال در مدرسه در اختیار ما بوده است و دیگر خیلی دیر است که بخواهیم در دانشگاه کار تربیتی را شروع کنیم، البته این به آن معنا نیست که نمی شود بلکه دیگر دیر است.

وی افزود: نتوانسته ایم معلم هایی که باور غنی داشته باشند در یک میلیون کلاس مدارسمان به کار ببندیم زیرا مدیریت منابع انسانی نداشته ایم و همواره کمی نگری شده است. نظام دبیرستانی معیوب و نشانی از عقب ماندگی فرهنگی است. 3 گرایشه کردن دبیرستان مربوط به 80 سال پیش بود و در اصل گرایشی کردن دبیرستان ضد پرورشی است و معلمان در این سیستم فقط مسئول تست شده‌اند.

دکتر افروز تاکید کرد: عقلانیت، معنویت و خلاقیت را باید در نظام تعلیم و تربیت کشور چه در مدرسه و چه در دانشگاه حاکم کنیم. کتابها و ذهن و شاکله شخصیتی استادان دانشگاه و معلمان باید آمیزه ای از عطوفت و محبت و استواری باشد.

پیشنهاد ایجاد معاونت فرهنگی - آموزشی

وی با پیشنهاد اینکه باید با ادغام آموزش و فرهنگی معاونت فرهنگی و آموزشی در دانشگاهها ایجاد شود، گفت: تا زمانی که در دانشگاهها معاونت دانشجویی با فرهنگی همراه است و معاونت دانشجویی یک معاونت تدارکات است و واژه فرهنگی در این سیستم فقط به یدک کشیده می شود، نباید به دنبال معنایی باشیم.

دکتر افروز افزود: در هیئت امنای دانشگاه امام باقر (ع) پیشنهاد شد که معاونت های آموزشی دانشگاهها با معاونت فرهنگی توام شود و آن زمان است که بحث های جدی تری به مدیران گروههای آموزشی دمیده می شود. مدیران گروهها نیز باید به عنوان ارکان آموزشی دانشگاهها به این سمت بروند که هم مسئولیت آموزشی و هم مسئولیت فرهنگی داشته باشند.

کتاب محوری دانشگاهها را اسلامی نمی‌کند

این استاد دانشگاه با بیان اینکه کتاب محوری دانشگاهها را اسلامی نمی‌کند، گفت: اگر همه درسها قرآن و نهج البلاغه شود هیچ تضمینی برای اسلامی شدن دانشگاهها وجود ندارد بلکه باید اندیشه قرآنی در استادان و معلمان جان گرفته باشد و در عمل و رفتار و اندیشه آنها جلوه گر شود.