این کارگردان تئاتر درباره عملکرد خانه تئاتر به خبرنگار مهر گفت: هنرمندان تئاتر همواره می‌دانستند نیازمند سازمانی هستند که هم عملیاتی باشد و هم به لحاظ حقیقی و حقوقی به امور و نیاز آنها رسیدگی کند.
رحیمی افزود: وجود خانه تئاتر مانند نسیمی تحقق این نیازها را به هنرمندان تئاتر مژده داد تا با پیشبرد اهداف خود بتواند به تئاتر و جامعه تئاتری ایران یاری رساند و جایگاه حقیقی و حقوقی آنها را در جامعه مشخص کند.
وی در ادامه سخنان خود یادآور شد: اما موانع بسیار زیاد است. سه سال پیش وقتی قرارداد تیپ را به اداره کل هنرهای نمایشی ارائه دادیم جواب مشخصی نگرفتیم. وقتی برای در اختیار گرفتن چند سالن به عنوان شورای مشورتی قدم پیش گذاشتیم باز هم از اداره کل هنرهای نمایشی جوابی نگرفتیم.
عضو سابق هیئت مدیره انجمن کارگردانان خانه تئاتر خاطرنشان ساخت: ما هنرمندان در خانه تئاتر مانند تریبون‌هایی شده ایم که صدای خود را در فضای خالی رها می‌کنند. امروز خانه تئاتر و هیئت‌های مدیره صنوف مختلف غیر از برگزاری جشن و دور هم نشستن‌های روزانه کاری دیگر نمی‌توانند بکنند. البته بیمه هنرمندان در جایگاه خود ارزشمند بود.
رحیمی با بیان اینکه خانه تئاتر باید سازمانی قدرتمند باشد اظهار داشت: اگر این اتفاق بیفتند هنرمندان تئاتر برای کارها و مسائل عملیاتی خود بدون راهکار و سرگردان نمی‌مانند. امروز از تئاتر صحبت می‌کنیم، ولی فرآیندی در آن رخ نمی‌دهد. خانه تئاتر در صورت برنامه‌ریزی و عملکرد مناسب می‌تواند حقوق هنرمندان تئاتر را حفظ کند.
این هنرمند تئاتر در پایان سخنان خود درباره انتخابات هیئت مدیره خانه تئاتر گفت: اگر روی این قضیه تأکید شود که چون انجمن بازیگران تعداد بیشتری دارد باید نمایندگان آن محدود شوند، انتخابات را از روند رأی‌گیری خارج کرده‌ایم. باید به فکر این بود که هیئت مدیره متشکل از هر انجمنی که باشد باید به امور هنرمندان و تئاتر رسیدگی کند.
نظر شما