به گزارش خبرنگار مهر، قادر متعال در پاسخ دشمنان سوره " کوثر " را فرستاد و فرمود: "ای محمد ! ما "کوثر" را به تو دادیم به درستی که دشمن تو ابتر و بی فرزند خواهد شد نه تو.."
پیغمبر (ص) یقین داشت وعده های خدا تخلف بردار نیست و نسل پاک و با برکتی از او به وجود خواهد آمد که سرچشمه و منشأ تمام خوبیهای جهان خواهد شد و چنین بود که فاطمه زهرا (س) روشنی همیشه تابناک عالم هستی، پای به عرصه گیتی گذاشت.
به روایتی حضرت فاطمه زهرا بیستم جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد. ایشان پس از تزویج به حضرت علی (ع) به اذن پروردگار، چهار فرزند حسن (ع)، حسین (ع)، ام کلثوم و حضرت زینب سلام الله علیها را به دنیا آورد و در عین جوانی در سوم جمادی الثانی در مدینه به شهادت رسید.
آنچه از آن حضرت بر جای مانده روایتهایی از زندگی و رفتار وی در برهه های مختلف است که خود می تواند الگویی برای همه انسانها در همه ادوار باشد.
شریعتی در کتاب "فاطمه فاطمه است" می گوید: "خواستم بگویم فاطمه دختر خدیجه بزرگ است، دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه دختر محمد(ص) است، دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه همسر على (ع) است، دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه مادر حسنین است، دیدم که فاطمه نیست. خواستم بگویم که فاطمه مادر زینب است باز دیدم که فاطمه نیست. نه، اینها همه هست و این همه فاطمه نیست. فاطمه، فاطمه است".
آنچه مهم است این است که الگوبرداری از زندگی آن حضرت مختص به زنان نمی شود بلکه وی الگویی تمام برای هر انسانی است زیرا به روایت تاریخ وی زنی کامل بود که نه تنها در خانه و در حق همسر و فرزندانش رسالت خود را به تمام انجام می داد، بلکه زنی آگاه به دین و دانش و پیرامون خود بود و آنجا که حق نیاز به دفاع داشت با جان و دل دفاع می کرد و از همین زاویه بود که در دفاع از حق ولایت و امامت جان شیرین خویش را فدای اسلام کرد.
از حضرت زهرا (س) در زمینه های رفتار با همسر، فرزندان، همسایه، پدر و مادر و دین روایتهایی وجود دارد که نشان از وجود بانویی کامل می دهد. زنی که رفتار و کردار و نیت وی منشاء الهی و شعور انسانی دارد.
زهرا(س) سرمنشاء و سلسله خوبی و خیر در جهان را با برجای گذاشتن نسل امامان در جهان تحقق بخشید و شنیدیم از بزرگترهای خود که اگر نبود وجود و نور ائمه در زمین و زمان، مدار ثانیه ای بر محور نمی چرخید واثری از عالم نبود.
وقتی به رسول خدا بشارت رسید که خدا به خدیجه (ع) نوزاد دختری عطا کرد، دل نازنین محمد غرق سرور و شادمانی شد و از دختر دار شدن نه تنها غمگین نشد بلکه بدان وسیله دلش به امید تحقق وعده الهی مطمئن و آرام شد.
محمد امین و مهربان که زمانی عربها را از زنده به گور کردن دخترانشان بازمی داشت اکنون خود صاحب دختری شده بود که رسالت سنگینی بر دوش داشت و باید سلسله موی امامان را پیوندی جان بخش با حیات جهان می داد.
مبعوث شدن محمد (ص) به پیامبری و فوت مادر از مهمترین برهه های زندگی حضرت زهرا (س) است که در کودکی ایشان به وقوع پیوست. مشاهده کردن اذیت و آزارهای مشرکان علیه پیامبر، عزیمت به مدینه، ازدواج با امیر المومنین علی (ع) در عین سادگی از مقاطع درس آموز زندگی حضرت زهراست.
شوهرداری، خانه داری و توجه به فرزندان امری است که حضرت زهرا (س) در خانه حضرت علی (ع) به خوبی به سرانجام رساند و علاوه بر داشتن خانه ای آرام توانست فرزندانی شایسته امامت تربیت کند.
زهرای پاک، خانه را محلی کوچک نمی دانست بلکه خانه را محیطی برای ارائه بهترین روشهای تربیتی و کارخانه انسان سازی می دانست چنانکه اگر کودکی درخانه درست تربیت و مطلع شده باشد شرایط مختلف بیرون از خانه و همسالان نمی تواند تاثیر منفی بر وی داشته باشد و کودک تربیت شده، انسانی درستکار در جامعه خواهد بود.
این بانوی بزرگ، فاطمه، صدیقه، مبارکه ، طاهره، زکیه ، رضیه ، مرضیه، محدثه ، زهرا و ... نامیده می شود اما علت اینکه فاطمه نامیده شده این است که از شر و بدیها معصوم و محفوظ است. فاطمه (س) سرآمد پنج زن بهشتی عالم است و اگر علی (ع) نبود همسر لایقی برای فاطمه پیدا نمی شد.
پیابر اکرم (ص) در حالی که دست فاطمه (ع) را در دست داشت فرمود: هر کس که نمی شناسد این فاطمه دختر محمد، پاره تن من و قلب و روح من است. هرکس او را اذیت کند مرا اذیت نموده و هرکس مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده است.
ام سلمه می گوید: فاطمه شبیه ترین مردم بود به رسول خدا. پیغمبر (ص) فرمود: فاطمه حوریه ای است به صورت انسان و فاطمه اول کسی است که داخل بهشت می شود.
نقش حضرت زهرا (س) را نمی تواتن تنها در خانه داری و شوهرداری تمام کرد. این بانوی بزرگ اسلام زنی بود که از حوادث مربوط به پیرامون خود و دنیای اسلام غافل نبود و با حضور به موقع خود توانست اسلام را از انحراف دور کند.
شرکت در مباهله، علم و دانش، تفسیر و تعلیم قرآن، عبادت حضرت و آگاهی او به وقایع پیرامون و واکنش نسبت به آن، کمک به فقرا و بخشندگی، مقاومت در برابر ناملایمات و سختی های زندگی از دیگر شاخصهای رفتاری حضرت زهراست که می تواند الگویی برای زندگی تک تک ما باشد.
زهرای مرضیه سربازی برای حفظ مرزهای مکتب راستین اسلام بود و جای جای زندگی و رفتار وی آمیخته با نگاه الهی و اسلامی است، سکوت، اعتراض، گریه و خوشحالی وی دلیل داشت و اگر نبود روشنگریهای آن حضرت در وقایع فدک، هجمه ای تاریخ به اسلام وارد می شد.
مبارزات سه ماهه حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین (ع) پس از رحلت پیامبر اکرم نقش مهمی در ماندگاری اسلام راستین دارد. قیام علیه ابوبکر یا بیعت با وی اسلام را از اساس دچار تخریب می کرد بنابراین حضرت علی و حضرت زهرا، مبارزه دامنه دار و عاقلانه ای را آغاز کردند.
علی و فاطمه که در پی عمل انجام شده انتخاب خلیفه و زیر پا گذاشتن قول پیامبر مبنی بر انتخاب علی (ع) بعد از خود، مبارزاتی را آغاز کردند که اسلام را از خطر انحطاط و دگر گونی نجات داد هر چند که نتیجه اش در آینده بسیار دیر آشکار شد.
حضرت زهرا و امام علی به همراه حسنین با مراجعه به بزرگان و مردم آنها را آگاه ساخته و مخالفت خود را این گونه اعلام می کردند. پس از آن با عدم بیعت با ابوبکر مخالفت خود را آشکارا نشان دادند.
در پس این رخداد بود که واقعه آتش زدن خانه حضرت زهرا و به بند کشیدن حضرت علی(ع)در اوج بی اعتنایی به اسلام و یادگاران پیامبر برای به دست گرفتن قدرت در مدینه رخ داد، داغی که سالیان سال قلب هر مسلمان آزاده ای را می رنجاند و سدی که جلوی پیشرفت روان اسلام را در جهان را گرفت و دامن مسلمانان را گرفتار خود کرد.
قصه پایداری زهرای اطهر برای حفظ حضرت علی (ع) و امامت پس از رسول اکرم قصه پردردی است چنانکه به سقط فرزند درون آن حضرت و در نهایت شهادت وی منجر شد.
پس از قصه پایداری فاطمه(س) برای اینکه نگذارد حضرت علی وشوهرش را به بازداشت که احتمال کشتن وی می رفت ببرند، خلیفه غاصب موضوع فدک را به میان کشاند.
فدک دهکده ای بود که یهود برای صلح به پیامبر داده بودند که بر اساس قوانین آنچه به پیامبر داده می شود مال اوست از این رو رسول اکرم (ص) آن دهکده را که دارای باغ و بستان بود به حضرت زهرا بخشیده بود چنانکه اگر خلیفه قانونی بعد از پیامبر امیرالمومنین می شد درآمد آن در بین فقرا و محرومان توزیع می شد.
این مسائل باید به خوبی موشکافی شود تا بدون هیچ شبهه ای مورد دفاع قرار گیرد. نادیده گرفتن فدک تنها یک موضوع اقتصادی نبود بلکه زیر سئوال بردن رسول اکرم (ص) و امامت بعد از آن بود.
بحث و استدالال، ارائه نطق آتشین در مسجد در حمایت از امامت حضرت علی و واقعه فدک و اختیار کردن سکوت راههای دیگر مبارزه حضرت زهرا با نادیده گرفتن حق ولایت و امامت بود.
مبارزه زهرای مرضیه به سکوت وی ختم نشد. ایشان وصیت کرد که پس از مگر وی را شبانه و پنهانی به خاک سپارند تا از این طریق مظلومیت ائمه و خانواده عصمت و طهارت زنده در یادها و ذهن زنده بماند و نشانه ای برای پیروانش باشد.
گرچه دستگاه خلافت و ابوبکر در قبال مبارزات زهرا علیها سلام پایداری کرد و حاضر نشد فدک را به آن حضرت برگرداند اما حضرت زهرا به وسیله مبارزاتش ستمکاری دستگاه خلافت و حاکمیت و حقانیت خودش را به اثبات رساند و فدک نقطه انفجاری شد برای دستگاه خلافت و در نهایت به خانواده حضرت زهرا (س) بازگردانده شد.
پس از آن در اثر همین مبارزات بود که عمر با آن سیاست خشنی که داشت ناچار شد یکی از موارد ادعای فاطمه علیها السلام یعنی صدقات مدینه را بعد از زهرا (س) به علی (ع)برگرداند.
آنچه در قضیه فدک قابل تامل است این است که نباید فدک را موضوعی اقتصادی به شمار آورد فدک نقطه حسادت علیه خانواده ائمه است که نگذاشت روند امامت و ولایت به درستی پیموده شود و پیشرفت اسلام در جهان آن طور حضرت زهرا می خواست طی شود.
زهرا (س) در آخرین ساعات وداع به امیر المومنین گفت: پسرعمو! در طول عمر هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچگاه با تو مخالفت ننمودم. امیر المومنین در پاسخ فرمود: آری ای دختر پیامبر ! معاذالله که تو خلافی را مرتکب شده باشی مرتبه خدا شناسی و نیکوکاری و تقوا و خداترسی تو بالاتراز آن است که با من مخالفت کرده باشی مفارقت از تو بسیار برمن سخت است.
پس از آن علی (ع) شبانه فاطمه را غسل داد و کفن کرد و در نقطه ای که خویشتن می دانست به خاک سپرد تا به آخرین فرمان فاطمه جامه عمل پوشاند و مظلومیت ابدی ائمه اطهار را مهری رنگین تر بزند.
نوشتن از فاطمه و دریایی که همواره مواج است در مقابل کلماتی که از بزرگان جان گرفته است سیاه مشق است با این حال ارادتی که به فاطمه (س) است انسان را وا می دارد بنویسد تا آرامشی یابد در تسلای رنجی که می کشد.
نظر شما