به گزارش خبرگزاری مهر، پستانداران دو نوع "حسگر" نوری در شبکیه چشم خود دارند که گیرنده های مخروطی و گیرنده های میله ای نام دارند. هر دو این حسگرها برای داشتن یک دید کامل و درست از محیط لازم هستند.
اکنون گروهی از دانشمندان موسسه مطالعات بیولوژی سالک در آمریکا که نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی PLoS ONE منتشر کرده اند کشف کردند که با حذف یک حسگر دیگر که "ملانوپسین" نامیده می شود ساعت شبانه روزی پستانداران حساسیت خود را نسبت به نور از دست می دهد.
این محققان دراین خصوص توضیح دادند: "ملانوسپین همانند یک دستگاه نورسنجی در دوربین عمل می کند و نقش مهمی در تنظیم ساعت بیولوژیک ما دارد. اطلاعات درباره شدت نور حتی در تنظیم بازکردن پلکها، ترکیب ملاتونین و فعالیت فیزیکی استفاده نیز می شود. این کشف نشان می دهد که چرا در بسیاری از سالمندان کاهش قدرت این حسگر نوری منجر به کاهش قدرت بینایی نمی شود اما باعث می شود که این افراد در ریتم خواب دچار مشکل شوند."
حسگرهای ملانوسپین برخلاف گیرنده های مخروطی و میله ای که به تعداد بسیار زیاد روی شبکیه حضور دارند بسیار کم هستند. در حقیقت تنها در حدود 2 هزار سلول ملانوسپین وجود دارند که به سلولهای عصبی شبکیه و یا mRGC معروف هستند.
این سلولها در شبکیه داخلی وجود دارند و سیگنالهایی را مستقیما به ساعت بیولوژیکی انسان ارسال می کنند.
نظر شما