تئاتر پارس به آخر خط رسیده است

به گزارش خبرنگار مهر، این روزها تنها سالن تئاتری فعال باقیمانده از نسل تئاترهای لاله‌زار در شرایط و وضعیت نامناسب بسر می‌برد. تئاتر پارس که از قدیمی‌ترین سالن‌های تئاتر تهران است با وجود تمام مشکلات هنوز هم میزبان برخی گروههای علاقمند است.

گروههای عضو انجمن هنرمندان تئاتر آزاد بیشترین متقاضیان اجرا در سالن‌های تئاتر لاله‌زار را تشکیل می‌دادند. متأسفانه بعد از تعطیلی تئاتر دهقان و تئاتر نصر و نبود بودجه مناسب برای اجرا در تئاتر پارس دیگر کمتر شاهد حضور بازیگران و گروههای قدیمی این انجمن در تئاتر پارس هستیم.

البته هنوز هم خیلی از بازیگران و گروههای نمایشی تمایل زیادی برای حضور و اجرای نمایش خود در تئاتر پارس دارند، ولی به دلایل گوناگون و مشکلات و نبود امکانات مناسب در سالن این امر به تعویق می‌افتد. وقتی از میان مغازه‌ها و انبارهای الکتریکی به تئاتر پارس می‌رسیم، در اتاق مدیریت پای صحبت معصومه ملکی می‌نشینیم.

ملکی که خود عضو هیئت مدیره انجمن هنرمندان تئاتر آزاد نیز هست، درباره وضعیت اجرای نمایش در تئاتر پارس می‌گوید: در حال حاضر یک نمایش در تئاتر پارس اجرا می‌شود. در قدیم دو نمایش سال‌های متمادی با یک بلیت در تئاتر پارس اجرا می‌شد و مردم منطقه نیز به این امر عادت کرده بودند و حضور مستمر در سالن داشتند.

مدیر تئاتر پارس ادامه می‌دهد: البته هنوز هم وقتی نمایشی روی صحنه است روزهای جمعه با وجود کمبود امکانات مناسب پذیرای حدود 40 تماشاگر هستیم و در صورت اجرای دو نمایش تعداد تماشاگرها به بیش از یکصد نفر نیز می‌رسد. وضعیت نامناسب اطراف تئاتر پارس نیز باعث شده تماشاگر به راحتی نتواند به سالن بیاید.

وی با اشاره به اینکه تئاتر پارس به خاطر مشکلات مالی با کمبود بازیگر مواجه هست یادآور می‌شود: زمانی در ایام محرم و صفر ما نمایش مناسبتی در سالن اجرا و از مدارس مختلف دعوت کردیم به تماشای نمایش بنشینند. ابتدا با استقبال آنها مواجه شدیم ولی به دلیل شرایط نامناسب خیابان لاله‌زار و نبود جای پارک و امکانات سالن این حرکت تداوم لازم را نداشت.

ملکی درباره امکانات سالن تئاتر پارس می‌گوید: کمبود امکانات و وجود صندلی‌های نامناسب برای تماشاگران باعث شده روز به روز تعداد تماشاگران ما کمتر شود. گاهی تماشاگران گمان می‌کنند ما به امکانات سالن رسیدگی نمی‌کنیم و این موضوع را به ما منتقل می‌کنند.

مدیر تئاتر پارس با یادآوری اینکه در قدیم در تئاتر پارس از 10 صبح تا هفت شب دو نمایش در چهار سانس اجرا می‌شده اظهار می‌کند: حالا دیگر این گروهها و افراد در تئاتر پارس نیستند. برخی هنرمندان قدیمی که فوت کرده‌اند و برخی نیز با وجود تمایل بسیار برای کار در تئاتر پارس به دلیل نبود دستمزد مناسب و مشکلات مالی نمی‌توانند به کار ادامه دهند.

وی می‌افزاید: زمانی قرار بود افشین هاشمی به همراه گروهش نمایش "حسن و دیو راه باریک پشت کوه" را در تئاتر پارس اجرا کند که حتی به همراه گروه از سالن و وضعیت آن بازدید کردند. کمبود امکانات نیز تأثیری در تصمیم‌شان برای اجرا در تئاتر پارس نگذاشت. ولی عملا این اتفاق نیفتاد و کار ایشان در تئاتر پارس اجرا نشد.

ملکی در ادامه تأکید می‌کند: ما بارها اعلام کرده‌ایم تئاتر پارس از حضور دانشجویان هنر و علاقمندان تئاتر سنتی استقبال می‌کند ولی هیچ گروهی حاضر به کار در تئاتر پارس نمی‌شود. ما در طول سال گردشگرانی از فرانسه، ایتالیا، برزیل و ژاپن داریم که به دیدن تئاتر پارس می‌آیند و پیشنهاد داده‌اند شرایط و موضوع تئاتر پارس را به یونیسف اطلاع دهند.

این مدیر تئاتری خاطرنشان می‌کند: بارها به وزارت ارشاد و شهرداری تهران نامه نوشته و برای بازسازی درخواست کمک کرده‌ایم که متأسفانه جواب داده نشده است. اداره کل هنرهای نمایشی هم جواب مشخص نمی‌دهد. تئاتر پارس زیر نظر ستاد اجرایی فرمان هشت ماده‌ای امام (ره) است که با وجود پرداخت نکردن اجاره ماهانه باز هم به ما فرصت می‌دهند.

وی با اشاره به کمک پنج میلیونی اداره هنرهای نمایشی برای انشعاب گاز و سیستم گرمایشی تئاتر پارس درباره وضع مالکیت سالن یادآور می‌شود: ما چند سال است با آقای صباح کوهی در تئاتر پارس فعالیت می‌کنیم. ستاد اجرایی فرمان امام نیز اولویت خرید را به ما داده و از طرفی با بستگان مالک اصلی نیز ارتباط داریم و احتمالا شاهد حضور آنها به عنوان مالک خواهیم بود.

مدیر تئاتر پارس با بیان اینکه در حال دست و پا زدن هستیم تا ببینیم چه کسی دلش برای تئاتر پارس می‌سوزد می‌گوید: حدود 20 نفر اینجا فعالیت می‌کنند که هر کدام خانواده‌ای را تحت پوشش دارند. ولی هیچکدام دستمزد مناسب دریافت نمی‌کنند. حتی شرایط به گونه ای شده که نظافت ساختمان را نیز خودمان انجام می‌دهیم.

تئاتر خانوادگی پارس در هیاهوی زندگی روزمره فراموش شده است

ملکی به مشکلاتی که مغازه‌داران اطراف تئاتر پارس برای تعطیلی این مکان فرهنگی هنری به وجود می‌آورند اشاره می‌کند و می‌گوید: این مغازه‌داران بارها تلاش‌هایی را برای بستن تئاتر پارس انجام داده‌اند که در برخی موارد مجبور به تماس با نیروی انتظامی شده‌ایم. اینها می‌خواهند اینجا تبدیل به انبار شود و حتی پیشنهاد واگذاری تئاتر پارس را به ما داده‌اند.

وی یادآوری می‌کند: زمان افتتاح فاز اول تئاتر نصر معاون هنری وزیر ارشاد به همراه جمعی از هنرمندان و اهالی رسانه به تئاتر پارس آمدند و قول کمک به ما دادند. ما نیز بر اساس این قول اقدام به ساخت سرویسی بهداشتی جدید در تئاتر پارس کردیم که هزینه آن به بدهی ما اضافه شد و بعد از یکسال خبری از آن قول نشد و تنها همان پنج میلیون به تئاتر پارس تزریق شد.

وی در پایان در حالی که به شدت تحت تأثیر قرار گرفته تصریح می‌کند: آخر چگونه می‌توان در این شرایط کار و اثری شایسته فرهنگ و هنر ایران تولید کرد؟ گاهی حتی گروه بازبینی وزارت ارشاد به دکور فرسوده سالن اشاره می‌کنند. دست خالی مانده‌ایم و کاری نمی‌توانیم بکنیم. در حالی که اگر فقط اندکی از بودجه تئاتر به ما داده شود می‌توانیم کارهای زیادی در تئاتر پارس بکنیم.

بعد از پایان گفتگو با معصومه ملکی و دیدن بخش‌های مختلف و فرسوده تئاتر پارس و مشاهده تمرین یک گروه نمایشی از راه‌پله باریک ورودی خارج می‌شویم. وقتی به کنار باجه بلیت‌فروشی می‌رسیم اطرافمان چیزهایی می‌بینیم که ربطی به تئاتر ندارند و در آخر نگاه بلیت‌فروش تئاتر پارس بدرقه راهمان می‌شود...