وی با بیان اینکه قطعا هیچ چهره جدیدی از پرتاب دیسک در المپیک نمی آید گفت: کسی نمی تواند بگوید رکوردهای من در مسابقات شانسی بوده زیرا این پرتاب ها در میدانی رسمی و در لیگ طلایی جهان صورت گرفته است.
وی با تاکید بر اینکه ترسی برای المپیک ندارم و المپیکی ها باید از من بترسند خاطرنشان کرد: اگر در المپیک بالای 70 متر رکورد بزنم قطعا مدال طلا می گیرم. در آن صورت هم رکورد المپیک را می زنم و هم تبدیل به یک اعجوبه می شوم. سعی می کنم و باید این کار را انجام دهم.
وی از برنامه های آینده خود گفت: اردوی ایتالیا هنوز مشخص نیست چون ویزای مربی ام آماده نشده است. در صورتی که به این کشور نروم، در ایران اردو خواهم داشت.البته اردوی خارج و داخل کشور درهر صورت مشکلات خاص خودش را دارد.
وی با انتقاد از نداشتن امکانات دوومیدانی در ایران گفت: ما در پرتاب دیسک فنس استاندارد نداریم این درحالی است که در پرتاب دیسک در هر میدانی از آسیا مدال می گیریم. دوومیدانی درآمدزا است، درآفریقا روزی 500 دلار برای استفاده ازکمپ اختصاصی پول می گیرند. در ایران هرکسی که فکر اقتصادی دارد اگر یک کمپ دوومیدانی بزند می تواند موفق شود.
وی از برخورد خارجی ها در برابر رکورد شکنی های اخیرش گفت: در مسابقات اخیر باعث تعجب همه شده بودم. در این رقابتها 75 هزار تماشاچی به زمین می آید اما در ایران این طور نیست و این موضوع برای خودم هم جالب بود! در آلمان عکس بازیهای آسیایی دوحه را از اینترنت گرفته بودند و امضا می خواستند. اما در ایران هر کس من را با این شرایط جسمی می بیند می گوید بوکسوری یا کشتی گیر چرا " گوش شما" نشکسته است ؟
قهرمان پرتاب دیسک ایران و آسیا اظهار داشت: اسپانسر ورزشی من در المپیک شرکت "نایک" است و باید در هر صورت کفش های آن را در مسابقات بپوشم. به غیر از این می توانم از حضور یک اسپانسر غیر ورزشی هم بهره ببرم.
وی تصریح کرد: اسپانسر تمامی پرتابگران دیسک دنیا شرکت ساخت اتومبیل BMW است که حتی در آلمان مذاکره ای باهم داشتیم . من می توانم هر سال یک ماشین را به عنوان تبلیغ تنها سوار شوم اما باید برای وارد شدن آن به ایران صد در صد آن را مالیات وگمرکی بپردازم! این در حالی است که این مشکل تنها برای فوتبالیست های ایرانی حل شده است و ورزشکارانی مانند ما مشکل دارند؟!
نظر شما