پس از اینکه دولت نوری المالکی اخیرا با استفاده از سازوکارهای بومی خود توانست امنیت نسبی را در شهرهای عراق برقرار کند؛ بار دیگر نیروهای اشغالگر برای دستیابی به اهداف سیاسی و امنیتی خود اقدام به تشدید نا امنی ها کردند.
گسترش مجدد نا امنی ها در حالی صورت می گیرد که نیروهای آمریکایی در عراق از واگذاری اختیارات بیشتری به دولت فعلی این کشور برای برقراری امنیت خودداری می کنند.
جرج بوش رئیس جمهوری و نومحافظه کاران آمریکا برای توجیه حضور طولانی مدت نیروهای خود در عراق تلاش می کنند تا به نا امنی ها در این کشور دامن بزنند.
با اینکه دولت نوری المالکی بارها اعلام کرده بود که قادر است بدون دخالت نیروهای اشغالگر، امنیت را در شهرهای مختلف عراق برقرار کند، اما از سرگیری انفجارهای اخیر در شهرهای بغداد، کربلا،موصل و الانبار این سئوال را مطرح می کند که چه کسانی به این نا امنی ها دامن می زنند؟.
قطعا آمریکا به دلیل شکست در متقاعد کردن دولت نوری المالکی برای امضاء بی قید وشرط توافقنامه امنیتی طولانی مدت به یک اهرم فشار علیه دولت المالکی نیاز دارد و یکی از این اهرمها نا امن کردن شهرهای مهم عراق و تشدید اختلاف میان طوایف مختلف این کشور است.
امضاء این توافقنامه می تواند یک دستاورد سیاسی مهمی برای دولت جرج بوش باشد که در پرتو آن بتواند از این توافقنامه به عنوان برگ برنده برای کمک به پیروزی نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا استفاده کند.
اما وجود برخی اختلافات گسترده میان کارشناسان آمریکایی و عراقی و مخالفت گسترده مراجع دینی و رهبران طیفهای سیاسی عراق با امضاء چنین توافقنامه ای، جرج بوش را به استفاده از ابزارهای دیگری برای تحت فشار قرار دادن دولت و ملت عراق ناگزیر کرده است.
با اینکه جرج بوش به خوبی می داند که اکنون در عرصه عراق و خاورمیانه "در وقت تلف شده" بازی می کند، اما همچنان به راهکارهای غیر اخلاقی برای دسترسی به اهداف غیرانسانی خود متوسل می شود.
این معیارها با شعارهای آمریکا مبنی بر مبارزه با تروریسم جهانی به کلی مغایرت دارد، زیرا تمام قرائن و شواهد نشان می دهد که نیروهای اشغالگر با اغلب تروریستها، رابطه تنگاتنگی دارند و راه را برای انجام عملیات تروریستی در شهرهای مختلف عراق برای آنان هموار می کنند.
در چنین فضایی، اگر چه ملت عراق بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد، اما این ناامنی ها در طولانی مدت به سود نیروهای اشغالگر نخواهد بود، زیرا تروریستها نیز درآینده راه خود را از آمریکا جدا خواهند کرد .
آمریکا به خوبی می داند که هیچگاه نخواهد توانست در درازمدت از تروریستها برای پیشبرد اهداف خود استفاده کند؛ همچنانکه این اتفاق در افغانستان برای القاعده رخ داد و پس از دو دهه همکاری تنگاتنگ با آمریکا، راه خود را از این کشور جدا کرد.
طبیعی است استفاده ابزاری از تروریستها تجربه موفقی برای آمریکا نبوده و نخواهد بود و نیروهای اشغالگر در نهایت باید روزی از عراق خارج شوند و چه بهتر که نیروهای آمریکایی، سریعتر خاک عراق را ترک کنند، زیرا بقای این نیروها در درازمدت، سبب فرسایش تدریجی و در نهایت به شکست نظامی آنان منجر خواهد شد.
بنابراین تشدید ناامنی ها درعراق، مفهومی جز پایان یافتن تمام راه حل های سیاسی میان دولت نوری المالکی و آمریکا ندارد و نیروهای اشغالگر باید با کمک دولت عراق و کشورهای همسایه، راهکارهای خروج آبرومندانه از عراق را مورد توجه قرار دهند.
-------------------------------------
"حسن هانی زاده" کارشناس مسائل خاورمیانه
نظر شما