به گزارش خبرگزاری مهر، وضعیت آب و هوایی در این رقابت ها چندان مساعد نبود و ورزشگاههای کوچک باعث شدند که تماشاگران کمتری به دو کشور میزبان بیایند. اما ایراد مهم تر این تورنمنت این بود که اتریشیها و سوئیسیها مانند آلمانیها در دو سال پیش همکاری نکردند. اگر آلمانیها درها و قلبهای خود را به روی میهمانان از سراسر جهان گشودند، این بار اتریشیها و سوئیسیها خود را به درون چهاردیواریهایشان عقب کشیدند و به این رویداد، بیشتر با دیده بدگمانی نگریستند تا با شادی. از همین رو، هواداران فوتبال هم مانند سال ۲۰۰۶ احساس نمیکردند که «میهمان» هستند.
ولفگانگ فان کان در مطلبی که روی سایت صدای آلمان قرار گرفته نوشته است: حکمتی قدیمی میگوید که فوتبال در زمین بازی جریان مییابد و از این نظر باید گفت که ما بیتردید شاهد بهترین مسابقات جام ملتهای اروپا بودیم.
اگر در سال ۲۰۰۴ در پرتغال، این فوتبال دفاعی بود که پیروز شد، هواداران فوتبال امسال شاهد تهاجمیترین فوتبال بینالمللی بودند. حمله، شعار این مسابقات بود. هر تیمی که فقط تلاش کرد مسابقه را نبازد، در پایان مجازات شد، پیش از همه یونان، قهرمان چهار سال پیش اروپا. آمار نشان میدهد که تاکنون در هیچ تورنمنتی این همه شانس گل وجود نداشته و رقم ۷۷ گل در ۳۱ بازی هم چشمگیر است.
ما عمدتا شاهد فوتبال زیبا و سریعی بودیم که از سوی تیمهای واقعی عرضه شد. طبیعی است که تیمهای پیشتاز، تمام ستارگان خود را در اختیار داشتند، ولی امروزه دیگر ستارگان به تنهایی نمیتوانند سرنوشت بازی را تعیین کنند. آنها هم فقط هنگامی میتوانند بدرخشند که هماهنگی در تیم مسلط باشد و تیم بتواند به مثابه یک کل عمل کند و خود را یکپارچه نمایش دهد.
این دوره از مسابقات اروپا، از نظر بازی جوانمردانه نیز چشمگیر بود. به ندرت صحنههای زشت دیده شد و در مجموع تنها سه بار کارت قرمز به بازیکنان نشان داده شد که همگی درچارچوب متعارف بود.
ما از این بازیها دیگر چه آموختیم؟ ظاهرا فوتبال اروپا در میانه راه یک روند تغییر نسل است. ستارگان قدیمی، روزهای اوج خود را پشت سرگذاشتهاند. سروکله نامهای تازهای پیدا شده مانند آرشاوین و پاولیوچنکو از روسیه و نیهات از ترکیه. تیمهایی که بازیهای نخست را در تورنمنت خوب انجام دادند و سپس در میانه راه تیم ذخیرگان خود را به میدان فرستادند، زیان دیدند. هر تیمی در یک بازی شانس پیروزی به شمار آید، غالبا بار سنگینی بر دوش دارد. و دیگر اینکه، بازی فوتبال تا واپسین لحظات جریان دارد که این موضوع را ترکها بیش از همه نشان دادند.
طبیعی است که هر تورنمنتی بازندگان خود را نیز دارد. در کنار ایتالیا و فرانسه، قهرمان و نایب قهرمان جهان، بزرگترین بازنده این دوره از جام ملتهای اروپا، فدراسیون فوتبال اروپا (یوفا) بود. اگرچه یوفا ۷۰۰ میلیون یورو سود خالص داشت، ولی سیمایش چند خراش بزرگ برداشت. البته یوفا مسئول هوای بدی نیست که در دیدار نیمهنهایی به از کار افتادن سیستم ارسال تصویر و صدا انجامید، ولی محدود بودن همه راههای ارسال تصویر و صدا به وین، عدم تامین امنیت آن و نیز کیفیت چمن زمینهای بازی را باید به حساب یوفا گذاشت.
سیزدهمین دوره مسابقات فوتبال جام ملتهای اروپا به تاریخ پیوست. بازیکنان و هواداران در سراسر اروپا و بویژه در اسپانیا میتوانند جشن بگیرند. تنها مسئولان یوفا هستند که باید بنشینند و روی مشکلات کار کنند.
نظر شما