به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه ساپینزای رم با تحقیق روی طوطی دریافتند که نه تنها کیفیت DNA بلکه کمیت آن نیز می تواند با طول عمر و توانایی پرندگان ارتباط داشته باشد.
تاکنون فرضیه های زیادی برای توضیح درخصوص تغییرپذیری غیرعادی در ابعاد و اندازه های ژنوم پرندگان مطرح شده است. در حقیقت طول کد ژنتیکی در پرندگان از گونه ای به گونه دیگر تاحد چشمگیری تغییر می کند. اکنون نتایج این تحقیقات که در ژورنال بین المللی بیولوژی پرندگان منتشر شده است در خصوص این فرضیه ها توضیحات دقیقی ارائه می کند.
از مدتها قبل دانشمندان می دانستند که میان ابعاد ژنوم و برخی از ویژگیهای فردی ارتباط وجود دارد اما این ارتباط با طول عمر و راندمان پرواز تاکنون به وضوح مشخص نشده بود.
مسئله اصلی در این تحقیقات این است که توانایی در پرواز اغلب با طول عمر مرتبط است و از زمانی که قدرت پرواز پرنده کاهش می یابد از طول عمر آن نیز به شدت کاسته می شود.
این دانشمندان روشی را یافتند و به کمک آن طوطی را به عنوان یک مدل آزمایش مورد بررسی قرار دادند.
پژوهشگران ایتالیایی در این خصوص توضیح دادند: "در این گروه از پرندگان، راندمان پرواز روی توانایی فرار از دست حیوانات شکارچی اثر نمی گذارد چرا که شاهینها، عقابها و جغدها بسیار سریعتر از طوطیها هستند و بنابراین تغییرپذیری قدرت پرواز این گروهها باید مستقل از یکدیگر بررسی شود."
این دانشمندان 279 طوطی را از 11 گروه مختلف مورد بررسی قرار دادند. این بررسیها از نوع سیتومتریک بود که برای اندازه گیری طول ژنوم استفاده می شود.
نتایج این تحقیقات نشان می دهد که ژنوم در ابعاد کافی، حداکثر انس به پرواز را به پرنده می دهد. در واقع طول زیاد ژنوم موجب می شود قدرت بال زدن، ابعاد و هزینه متابولیک (مقدار مصرف انرژی) بیشتر و در نتیجه کیفیت پرواز افزایش یابد.
همچنین این تحقیقات نشان داد که افرادی از این گروه طوطیها که ژنوم غنی تر و طولانی تری داشتند آنهایی بودند که به طور متوسط بیشتر عمر می کنند.
نظر شما