"انیس النقاش" تحلیلگر مسائل بین الملل از لبنان و هماهنگ کننده مرکز تحقیقات استراتژیک الامان در ادامه گفتگوی اختصاصی با مهر به سؤالاتی درباره روابط داخلی و خارجی حزب الله، امکان تغییر استراتژی این جنبش، احتمال ورود لبنان به دایره مذاکرات سازش و سرنوشت مزارع اشغالی شبعا پاسخ داد.
روابط داخلی و خارجی حزب الله
* روابط داخلی و خارجی حزب الله چگونه است؛ همه حزب الله را به عنوان یک حزب مقاومت و دارای فعالیتهای نظامی می شناسند، آیا حزب الله روابطی فراتر از اینها با خارج دارد؟
حزب الله روابط خارجی بسیار قدرتمندی با احزاب و نیروهای سیاسی و گروههای مردمی دارد و از حمایتهای معنوی بی نظیری حتی از داخل آمریکا و اروپا و آمریکای لاتین و دولتهای اسلامی برخوردار است، اما حزب الله نیازی به کمک مبارزان و حمایت خارجی ندارد،زیرا شمار زیادی رزمنده و امکانات گسترده ای در اختیار دارد؛ حمایت سیاسی جمهوری اسلامی ایران و سوریه، پشتیبان مهمی برای آن است و تکمیل استراتژی منطقه تکامل یافته مهترین مسئله را تشکیل می دهد، بنابراین حزب الله در چارچوب استراتژی فردی و جداگانه یا ضعیف، حرکت نمی کند، بلکه در چارچوب استراتژی منطقه ای بین المللی حرکت می کند و بر اوضاع منطقه ای و بین المللی تاثیر می گذارد.
امکان تغییر استراتژی حزب الله
* در دومین سالگرد پیروزی حزب الله در جنگ جولای 2006 در برابر رژیم صهیونیستی قرار داریم؛آیا احتمال تغییر استراتژی دفاعی، سیاسی حزب الله وجود دارد؟
حزب الله همواره استراتژی دفاعی و نظامی را تغییر می دهد و با استراتژی جدید خود، اسرائیل را غافلگیر می کند ؛ آنچه می توانم بگویم اینکه اگر جنگ جدیدی رخ دهد، اسرائیل غافلگیر خواهد شد،زیرا تاکتیکها، شیوه ها و سلاحها هرگز مانند جنگ جولای 2006 نخواهد بود و در نتیجه، دشمن با غافلگیرکننده های جدیدی غافلگیر خواهد شد.
تهدیدها و چالشهای پیش روی لبنان و منطقه
* مهمترین تهدیدها و چالشهایی که لبنان و منطقه با آن روبرو هستند؟
مهمترین تهدیدها و چالشهایی که لبنان و منطقه با آن روبرو هستند به اعتقاد من مناقشه مذهبی و طایفه ای است،یعنی امروز دشمن تنها با بمب و موشکها و هواپیماها حمله نمی کند، بلکه با توطئه هایی که نام آن جنگهای داخلی است، می خواهد جهان اسلام را قومیتهای عرب و کرد،شیعه و سنی متفرق و از هم جدا کند با تهاجم رسانه ای گسترده ای به این ادعا که ایران فارس است، برای اختلاف افکنی و ایجاد دشمنی میان اعراب و این کشور تلاش می کند ؛در حالی که ایران فقط فارسی نیست، بلکه تمام قومیتها مانند عرب و کرد و ترکمان و فارسی و ترک در این کشور در کنار هم زندگی می کنند ؛ تلاش می کنند که میان شیعه و سنی بحران ایجاد کنند، تلاش می کند تا میان اعراب بحران به وجود آورند و به ویژه اینکه سوریه و لبنان از هم جدا و با هم دشمن باشند و بنابراین مهمترین خطرات، این توطئه هایی است که خواهان فروپاشی منطقه و ورود آن در جنگهای کوچک است تا اسرائیل به ع نوان تنها دولت قدرتمند باقی بماند.
راه مقابله با این توطئه ها
برای مقابله با این توطئه ها، اولا باید خطر صهیونیستی آمریکایی را برای همه روشن کرد که آنها دشمن اول همه مردم منطقه هستند؛ ثانیا بازگشت به وحدت اسلامی و خطاب توحیدی میان همه که علما، مبلغان و سیاستمداران باید این ماموریت را انجام دهند؛ثالثا، برنامه کاملی برای توسعه منطقه تببین کرد، زیرا نمی توان بدون برنامه از وحدت سخن گفت، باید برای دستیابی به اهداف مشترک، توسعه و امنیت مشترک، وحدت و یکپارچگی و تلاش مشترک داشته باشیم .
احتمال ورود لبنان به دایره مذاکرات سازش
* برخی رسانه های عربی و برخی اشخاص سیاسی، از احتمال ورود دولت لبنان به مذاکرات غیر مستقیم و یا مستقیم با رژیم صهیونیستی سخن می گویند؛ آیا ممکن است روزی چنین اتفاقی بیفتد؟
در حال حاضر چنین موضوعی بسیار بعید است و اعتقادی به وقوع آن ندارم،زیرا مجموعه ای از قطعنامه های بین المللی درباره لبنان و اسرائیل وجود دارد که این رژیم را به عقب نشینی از مناطق اشغالی لبنان ملزم کرده است، بنابراین لبنان مجبور نیست؛ برای بازپس گیری حقوقش وارد مذاکره شود، اسرائیل باید این قطعنامه های بین المللی را اجرا کند.
این از بعد نظری، اما از بعد عملی، من اعتقادم این است که میان ما و اسرائیل،چالش بزرگی وجود دارد که ممکن است حداقل آن، جنگهای جدیدی باشد که اسرائیل تلاش می کند تصویر بازدارندگی مخصوص خود را بازیابد، اما شکست خواهد خورد و این چیزی است که ما را از مذاکره مجدد با اسرائیل دور خواهد کرد و وقتی اسرائیل در چنین وضعیت متزلزلی قرار دارد؛ ما حتی ملزم به مذکره با این رژیم نیستیم .
شکست کشورهای مداخله گر غربی و عربی در لبنان
* در مراحل تشکیل دولت وحدت ملی، شاهد دخالتهای فراوان خارجی در تشکیل دولت بودیم، مهمترین دخالتها به ویژه می خواهم به نقش برخی کشورهای عربی مانند مصر و عربستان و مانع تراشی آنها اشاره کنید؟
پیش از تشکیل دولت روشن بود که دولت وحدت ملی به معنای آن است که برای مخالفان و حزب الله نقش اساسی در تصمیم گیری ها خواهد داشت، بنابراین ایالات متحده آمریکا،فرانسه و برخی کشورهای عربی به ویژه عربستان و مصر با این مسئله مخالف بودند، زیرا آنها خواهان دور شدن حزب الله از تصمیم گیری های سیاسی بودند، اما اشتباهی که دولت سنیوره با دو تصمیم غلط و حمله به مقاومت و شبکه ارتباطی آن مرتکب شد؛ منجر به درگیری جزئی در لبنان شد که در موازنه های قوا منعکس شد و نشان داد که دولت نمی تواند به این سیاست ادامه دهد.
کنفرانس دوحه آنها را مجبور کرد با تشکیل دولت وحدت ملی که خواسته مقاومت و مخالفان بود موافقت کنند، فرانسه به سبب تغییر موازنه های قوا و کشورهای عربی که به آن راضی نبودند، اما تسلیم شدند. قطر از آن استفاده کرد زیرا ناظر آن بود، اما کشورهای عربی دیگر مخالف آن بودند و شکست خوردند؛ شکست آنها تنها در لبنان نبود، این شکست سبب تضعیف آنها در منطقه شد.
آینده مزارع شبعا
* مزارع شبعا و تپه های کفرشوبا همچنان در اشغال رژیم صهیونیستی است؛ آیا احتمال وقوع جنگ برای بازپس گیری آن همانطور که میشل سلیمان رئیس جمهوری لبنان به آن اشاره کرده بود،وجود دارد؟
این احتمال وجود دارد همانگونه که رئیس جمهوری لبنان در فرانسه گفت که فرصت چند ماه محدود برای سازمان ملل متحد وجود دارد که برای آزادی مزارع شبعا از طریق فعالیت سیاسی عمل کند؛ و اگر این مسئله از راه سیاست محقق نشود؛ راه حل نظامی آماده است و ممکن است از این راه صورت گیرد. امروز آمریکا و اسرائیل و اروپا باید برای سازمان ملل متحد انتخاب کنند به اینکه آیا خواهان راه حل از طریق اجرای قطعنامه های بین المللی یا اینکه خواهان راه حل از طریق جنگ هستند. در ماههای آینده خواهیم دید، اما در لبنان تقریبا این اجماع درباره حق لبنان برای بازپس گیری این اراضی با تمام شیوه ها وجود دارد.
ادامه دارد ...
نظر شما