اوپك بايد سياست منفعلانه خود را كنار بگذارد

يك كارشناس موسسه مطالعات انرژي درگفت وگو با خبرنگار اقتصادي مهر گفت: اوپك بعد از دهه 70 و تبيين استراتژي هاي بلندمدت كشورهاي بزرگ صنعتي همواره منفعل عمل كرده است، اما اين به معناي تاثير گذار نبودن اوپك نيست.
سيدغلامحسين حسن تاش در باره دلايل منفعل بودن اوپك افزود: كشورهاي توليد كننده نفت درميان انرژي ها تنها نفت را در نظر مي گيرند و براي آن هر 45 روز يك تصميم جديد مي گيرند درصورتي كه كشورهاي مصرف كننده بزرگ كل انرژي ها را در نظر گرفته و تصميمات استراتژيك و بلندمدت تري اتخاذ مي كنند.
وي اضافه كرد: اوپك بايد از برنامه ريزي براي استراتژي هاي كوتاه مدت به سمت برنامه ريزي بلندمدت روي آورد و دايره تصميمات خود را از دو تا سه ماه بيشتر كند.
وي اضافه كرد: اوپك هم اكنون فاصله اجلاس خود را از 6 ماه به 45 روزكاهش داده كه اين براي اوپك ضعفي بزرگ است ، در حالي كه كشورهاي رقيب اوپك يا كشورهاي مصرف كننده بزرگ، استراتژي هاي 20 يا 30 ساله اتخاذ مي كنند .
وي اضافه كرد : اوپك از دهه 70 به بعد كه استراتژي هاي بلندمدت نداشته و به انرژي هاي ديگر بي توجه بوده است منفعل و تضعيف شده است .
وي ، درباره سياست هاي اوپك براي تعيين قيمت نفت گفت: تاكيد اوپك روي سهم بازار و توليد از مهمترين عوامل كاهش قيمت نفت محسوب مي شود درصورتي كه اوپك بايد دراستراتژي هاي خود به تركيبي از ميزان توليد بهينه و قيمت توجه كند تا بدين ترتيب از اتخاذ تصميمات كوتاه مدت به بلندمدت حركت كند.
وي در ادامه اضافه كرد: تبديل شدن به صادركننده بزرگ گاز يا افزايش سهم بازار، از تابوهايي است كه گاهي دركشور ما ساخته شده و به هدف تبديل مي شود درصورتي كه ايران بايد تنها به منافع ملي خود توجه كند چرا كه توجه صرف به سهميه هاي توليد منطقي نيست .