اما روي ديگر اين سكه چيست؟ حكايت زائراني كه در بستر رودخانه، زير پلها و كنار خيابانها ميخوابند، غذاي خود را همراه با خود ميآورند و هنگام قضاي حاجت دربهدر در خيابانها و كوچه پس كوچههاي شهر به دنبال يك سرويس بهداشتي مناسب ميگردند.
و يا داستان كودكان و نوجواناني كه در گرماي تابستان اگر موفق به شاگردي و پادويي در مغازهاي نشوند و يا بساط شانسيفروشي پهن نكنند، مجبورند براي چندمين بار در كلاسهاي تابستاني مدرسه و يا مسجد محل خود ثبت نام كنند و باز هم در كلاس روخواني و روانخواني، احكام، شعر، سرود و … حاضر شوند.
مصطفي دانشآموز سال آخر مقطع راهنمايي ميگويد: بارها و بارها در كلاس روخواني قرآن شركت كردهام و باز هم همان متون درهمان مكان و شايد توسط همان معلم تدريس ميشود. هيچكس توجه نميكند كه ما نيازمند ارتقاء هستيم.
جعفر دانشآموز سال آخر مقطع ابتدايي ميگويد: هر سال به توصيه پدر و مادرم در كلاسهاي تابستاني شركت كردهام، اما وقتي با خودم فكر ميكنم ميبينم نسبت به پسر عمويم مهدي كه تابستانها را در يكي از مؤسسات خصوصي به زبانآموزي پرداخته است، خيلي عقب هستم. امسال تصميم دارم ديگر در كلاسهاي تابستاني شركت نكنم و از طريق مؤسسات خصوصي به فراگيري زبان، خوشنويسي و برخي هنرها و فنون ديگر بپردازم.
شايد ذكر حرف همة بچههايي كه با آنها گفتوگو كرديم، خسته كننده باشد، چون همة آنها يك حرف دارند و آن اينكه در برگزاري كلاسهاي تابستاني هيچ برنامه، هماهنگي و انسجامي وجود ندارد. كارهاي تكراري، به صورت موازي از سوي دستگاههاي مختلف با كيفيتي نامطلوب ارائه ميشود و هيچ ارزيابي و رتبهبندي خاصي در پايان دورهها ارائه نميشود و هر سال همين مسأله تكرار ميگردد.
شايد در سالهاي قبل نوجوانان و جوانان شهر فقط از اينگونه مسائل گلهمند و اميدوار به اصلاح آن بودند، اما امسال مسأله به گونه ديگري است. بسياري از دانشآموزان و اولياء از ساماندهي طرحهاي اوقات فراغت نااميد شده و به سمت فعاليتهاي شخصي و يا استفاده از امكانات بخش خصوصي روي آوردهاند. البته طبيعي است كه استفاده از بخش خصوصي براي بسياري از خانوادههاي قم كه داراي چند فرزند هستند، از لحاظ اقتصادي امكان پذير نيست. بنابراين بايد فكري اساسي كرد.
تا سال 81 و قبل از زماني كه هيأت دولت رسماً دبيري ستاد اوقات فراغت استانها را بر دوش سازمان ملي جوانان بيندازد، نوعي بلاتكليفي در تقسيم وظايف و مسؤوليتها و هماهنگي ميان دستگاههاي عضو اين ستاد وجود داشت. اين مصوبه تمركز تصميمگيري و انسجام در اجراي برنامههاي اوقات فراغت را نويد ميداد. تابستان 82 نيز گذشت و با وجود فعاليت سازمان ملي جوانان، هيچ اتفاق تازهاي رخ نداد. اين قضيه به نظر طبيعي مينمود، چون اين سازمان به تازگي مسؤوليت ساماندهي برنامههاي اوقات فراغت را پذيرفته بود. اما آنچه امسال در جريان است نشان ميدهد كه به اين سازمان هم هيچ اميدي نيست.
در حالي كه چند هفته به آغاز تعطيلي مدارس ابتدايي باقي مانده است، هنوز ستاد اوقات فراغت استان هيچ جلسهاي تشكيل نداده است. براي آنكه اطلاع حاصل كنيم كه آيا مسؤوليت اين ستاد در تابستان جاري به عهدة سازمان ملي جوانان است و يا تغييراتي در اين زمينه صورت گرفته است، با روابط عمومي استانداري تماس گرفتيم، مشخصاً هيچ اطلاعي از برگزاري جلسه يا جلساتي در اين رابطه نداشتند و گفتند احتمالاً به عهدة دفتر امور اجتماعي استانداري است.
با دفتر مدير امور اجتماعي استانداري تماس گرفتيم. اطلاع خاصي نداشتند و پس از ارتباطهاي مكرر بين افراد مختلف، كارشناس مربوطه گفت: به عهدة ادارة كل فرهنگ و ارشاد اسلامي استان است، با احمدي مدير كل ارشاد استان تماس گرفتيم. وي تصريح كرد: هنوز هيچ تصميمي در اين باره گرفته نشده است و صرفاً به طور غير رسمي به ما گفتهاند كه ميخواهيم اين كار را به عهدة شما بگذاريم و ما هنوز هيچ چيزي را نپذيرفتهايم.
احمدي افزود: اگر قرار باشد صرفاً يك مسؤوليت به ما واگذار شود، بدون آنكه بودجه و امكانات خاصي براي آن منظور شود، ما نميپذيريم. نمايندة سازمان ملي جوانان در استان هم مي گويد : پيرو مصوبة دولت مسؤوليت دبيري ستاد اوقات فراغت به عهدة سازمان ملي جوانان است. عادلاني در پاسخ به اين سؤال كه پيشنهاد مسؤوليت به ادارة كل ارشاد چه جايگاهي دارد، گفت: من نميدانم چه كسي اين پيشنهاد را داده است ولي طبق نظر دولت اين وظيفة ماست و نميدانم چرا دفتر امور اجتماعي اين پيشنهاد را به ادارة كل ارشاد داده است.
نمايندة سازمان ملي جوانان در پايان مي افزايد : تصميمگيري در اين رابطه در جلسه روز چهارشنبه 12 ارديبهشت انجام خواهد شد.
با توجه به آنچه گفته شد، بسيار روشن است كه به ساماندهي طرحهاي اوقات فراغت در تابستان جديد هم هيچ اميدي نيست. چه خوب است اگر مسؤولان امر صادقانه براي مردم بگويند كه چرا چنين اتفاقي افتاده است و دليل اين بيبرنامگي چيست و اگر واقعاً ساماندهي برنامههاي تابستاني از عهده و توان آنها خارج است، اين مسؤوليت را به بخش خصوصي واگذار كنند.
در حالي كه در تمام دنيا ميگويند جوامعي موفقند كه از اوقات فراغت خود بهترين استفاده را بكنند ما بدترين نوع برنامهريزي را براي اين اوقات داريم.
نظر شما