یونس تراکمه نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: ما آثار هنری را با واقعیات روزمره ارزشگذاری نمی کنیم. بلکه هر اثری که خودش کامل باشد واقعیتی می شود در کنار واقعیتهای جهان بیرونی و مخاطب این اثر هنری آن واقعیت را مال خود می کند. از این طریق است که زندگی برای ما متنوع و جهان اطرافمان بزرگ می شود و داستان هم به عنوان بخشی از یک هنر قطعا در این تعریف می گنجد.
وی ادامه داد : پرداختن به وضعیت ادبیات معاصر ایران یعنی پرداختن به معلولها در حالی که ما باید به علتها بپردازیم. این ادبیات را باید بر چه اساسی بررسی کرد؟ بر اساس ذهنیتها یا بر اساس کتابهایی که نمی دانیم چه هستند و یا نویسنده هایی که نمی شناسیم؟ اگر جشنواره های ادبی یکی دو سال اخیر را با جشنواره های سالهای پیشین مقایسه کنیم می بینیم تعداد کتابهایی که در سالهای پیشین در جشنواره شرکت می کردند 3 رقمی بود اما در این یکی دو سال اخیر این تعداد به 20 تا 30 عنوان رسیده است.
تراکمه ادامه داد: نویسنده وهنرمندی که ناچار است دو شغله باشد و بخشی از انرژی اش را درگیر مسائل روزمره کند مسلما خستگیها و فرسودگیهایش را پشت میز کار اصلی اش می برد که نتیجه آن هم معلوم است.
وی همچنین درباره میزان تاثیر شرایط اقتصادی بر وضعیت کتابخوانی گفت : جامعه ای که با 70 میلیون نفر جمعیت و درصد بالایی از باسوادی شمارگان کتاب آن بین 1000 تا 2000 نسخه است مسلما وقتی تورم و گرانی پیش می آید اولین چیزی که از سبد خانواده حذف می شود کتاب است. شرایط فاجعه بار فعلی مطالعه باید آسیب شناسی شود.
این نویسنده افزود: اروپا با تمام تکنولوژیهایی که دارد و با آنکه از تمام امکانات لازم برای گسترش اطلاعات و غنی کردن فضای مجازی بهره مند است اما کتاب و کتابخانه همچنان به قوت خود باقی هستند و انگار این فاجعه تنها از آن ماست.
نظر شما