به گزارش خبرنگار مهر، بیست وچهارمین دوره جشنواره موسیقی فجر همزمان با سی امین سالگرد پیروزی انقلاب قرار است در نیمه دوم آذرماه برگزار شود. در طول بیست و سه سال گذشته، جشنواره بیست وچهارم نخستین دوره ای بود که دبیر آن به فاصله یکسال و در مراسم اختتامیه دوره قبل معرفی شد. هر چند این عمل اقدامی سمبلیک بود اما مسئولان می خواستند بگویند که برای برگزاری جشواره ای در ابعاد بین المللی آن هم به مناسبت سی امین سالگرد اتفاقی مهم چون انقلاب نیاز به برنامه ریزی درازمدت و دست کم یکساله وجود دارد.
به هر حال پس از گذشت چندین ماه به نظر می رسد ستاد و دبیرخانه این جشنواره با معرفی دبیر اجرایی و مستقر شدن دبیر هنری جشنواره در دفتر موسیقی از اوایل هفته گذشته فعالیت خود را آغاز کرده است.
شرایط کلی و آیین نامه اجرایی گروههای داوطلب شرکت در جشنواره چندی پیش اعلام و اخبار آن منعکس شد.از اتفاقات مهم در این دوره موضوع رقابتی شدن گروههای شرکت کننده و پرداخت نشدن دستمزد به گروهها بود. با این اوصاف به نظر می رسد پس از سی سال که از انقلاب می گذرد و بعد از برگزاری بیست و سه دوره جشنواره موسیقی رویکرد مسئولان و هنرمندان و کلیه دست اندرکاران برگزاری جشنواره به سوی برگزاری جشنواره ای حرفه ای و نزدیک شدن به استاندارهای برگزاری جشنواره های موسیقی در سطح بین الملل است.
ما برای رسیدن به جشنواره ای در حد جشنواره های معتبر دنیا نباید از خود جشنواره آغاز کنیم بلکه راه رسیده به جشنواره ای که به معنای واقعی جشنواره باشد و نفس شرکت در آن نوعی اعتبار و ارزش را برای شرکت کنندگان ایجاد کند از جای دیگری است.آموزش، برنامه ریزی درازمدت، هموار کردن زیرساختهای فرهنگی، تعامل با فرهنگها و تبادل دانشجو، هنرجو و هنرمند، به رسمیت شناختن هنر موسیقی به عنوان یک حرفه و شغل، بالا بردن سطح رفاهی و اجتماعی شاغلان هنر موسیقی از طریق توجه به ارکسترها و ... در نهایت به برگزاری جشنواره ای حرفه ای و معتبر می انجامد.
با نگاهی گذرا به شرایط سخت فعالیت گروههای موسیقی، نبودن بسترهای مناسب اجتماعی واقتصادی در حوزه هنر موسیقی به ویژه در شهرستانها، وضعیت نامطلوب آموزش درهنرستانها و مراکز آموزش عالی، معضلات و مشکلات حوزه نظارت و ممیزی وتغییر سریع مدیریتها و به تبع آن تغییر نگرشها و... نمی توان به این زودیها چندان امیدی به برگزاری جشنواره ای بین المللی و آن هم در سطح ایده آل و مورد نظرداشت اما حداقل انتظار این است که دست اندرکاران و مسئولان و متولیان امر با شور و مشورت با اهالی فن در همه شاخه ها بنیان و اساس محکمی را برای این جشنواره طراحی کنند و اگر به لحاظ سیاستگذاری و در حد کلان نمی توانند گره ای را بگشایند دست کم در حوزه تخصصی خود و در نحوه اجرای موسیقی قوانین و مقرراتی را اعمال نکنند که نوعی عقبگرد و نقض غرض به حساب بیاید.
اخیر دبیر جشنواره که در تخصص و تبحر و تجربه او شکی نیست اعلام کرده است که در جشنواره امسال برای اجرای موسیقی ایرانی تعداد گروهها فقط باید هشت نفر باشند. به نظر می رسد این تعداد بر اساس محاسبه تعداد سازهای ایرانی به دست آمده باشد. در این باره باید اذعان داشت که اینگونه متر و معیارها در دنیای امروز و با توجه به پیشرفتهایی که در زمینه هنرموسیقی در جهت برداشتن موانع ضد خلاقیت به دست آمده است نوعی سطحی نگری و خام اندیشی است. این آیین نامه جشنواره نگارنده را به یاد بخشنامه ای مشابه در دهه شصت می اندازد که مسئولی بخشنامه کرده بود که هنرمندان حق استفاده از ریتم 8/6 را ندارند و جالب آنکه در همان ایام نیز یکی از هنرمندان صاحب نام این بخشنامه را تایید و ابلاغ کرده بود.
نظر شما