به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر در شهر تهران و شايد هم بسياري از شهرهاي بزرگ كشوريكي از دغدغه هاي هر شهروند در ابتدا و طول روز، ايستادن در صف اتوبوس وبعد هم سوار و آويزان شدن به در و ديوار اتوبوس است و اين همه دويدن ها و آويزان شدن ها هم براي اين است كه حمل و نقل عمومي در كشور ما تكافوي نياز شهروندان را نمي كند و از سوي ديگر انجام سفرهاي شهري به دليل گران شدن كرايه تاكسي ها براي اقشار كم در آمد جامعه مانند كارگران و كارمندان با حقوق ماهانه 120 هزار تومان امكان پذير نيست ، بنابر اين آنها ترجيح مي دهند اين همه سختي و آويزان شدن و ديگر مشكلات را تحمل كنند و هزينه رفت و آمد در سبد هزينه هاي زندگي آنها به حد اقل برسد و از طرفي به موقع در محل كار خود حاضر شوند و در اين اوضاع نابسامان بر اثر تاخير هاي پياپي بيكاري هم به مشكلاتش اضافه نشود، البته اين مشكل به نظر مي رسد براي بسياري از مسئولان و ساكنين بخش هاي شمالي شهر كه با خودروهاي شخصي مدل بالا در سطح شهر تردد مي كنند ، مشكل محسوب نشود !
از سوي ديگركمتر مسئولي را مي توان يافت كه تاكنون دويدن دنبال اتوبوس ها، زمزمه هاي زير لب ، بعضا برخورد ناشايست رانندگان محترم اتوبوس هاي شركت واحد ، هجوم تاتاري مسافران به طرف اتوبوس ها و فرار رانندگان از ايستگاهها، ايستادن چكشي در پله ها و بيرون ماندن بخشي از بدن از درب اتوبوس را تجربه كرده باشد زيرا اگر يكباراز طريق اتوبوس هاي شركت واحد سفر هاي درون شهري خود را انجام مي دادند تاكنون بخشي از مشكل مسافران رفع مي شد.
فرهنگ احترام به مسافر وجود ندارد
وقتي از فرهنگ و فرهنگ سازي صحبت مي شود مسئولان شركت واحد از ارائه بليط به جاي وجه نقد، استفاده از اتوبوس به جاي خودروهاي تك سرنشين به منظور كاهش ترافيك و آلودگي هوا، حفظ اموال و دارايي هاي شركت واحد ، رعايت شئونات اسلامي و غيره دم مي زنند، اما قرار نيست كه فرهنگ سازي و ارتقاي فرهنگي به معناي احترام گذاشتن به حرمت مسافران باشد و با آنها به گونه اي برخورد نشود كه احساس كنند شخصيت انساني شان آسيب مي بيند .
اما در اينجا اشاره به چند نكته اساسي حائز اهميت است وآن بررسي اين مسئله كه چرا شركت اتوبوسراني در جهت حل معضل نبود اتوبوس ها و يا جابجايي سريع و به موقع مسافران اقدامي نمي كند و به نوعي اين مسئله ناخودآگاه كمكي در جهت حمايت از افزايش هاي خود سرانه كرايه تاكسي ها است.
بر اساس دستور العمل جديد هيات دولت و بر خلاف مصوبه قبلي اين هيات و تمايل سازمان محيط زيست ، شهرداري تهران مي تواند اتوبوس هاي ديزلي را هم جهت رفع نياز مسافران وارد ناوگان حمل و نقل عمومي كنند كه تاكنون طي مراسم هاي گوناگون اقدام به ورود بيش از 500 دستگاه اتوبوس ديزلي كردند و از سوي ديگر شركت ايران خودرو ديزل نيز اعلام كرد ه كه در صورت درخواست شركت واحد اتوبوسراني تهران آماده توليد و ارايه اتوبوس هاي گاز سوز به تعداد زياد است و با توجه به همكاري و تمايل زياد شوراي شهر به خدمت رساني و تامين رفاه شهروندان تهراني به نظر مي رسد اين سازمان از نظر تامين بودجه مالي نيز با مشكل چنداني مواجه نباشد لذا تنها چيزي كه مورد نقد است خواست و توانايي مديران امر در مديريت ناوگان حمل و نقل عمومي است.
اين را هم نبايد فراموش كرد كه در صورت اعمال مديريت صحيح در پايانه ها و ايستگاههاي مبدا اتوبوسراني، مي توان به منظور كاهش مشكلات مسافران بين راهي برنامه ريزي هايي مانند اعزام اتوبوس هاي خالي جهت سواركردن مسافران در ايستگاههاي بين راهي، يا پرنكردن اتوبوس ها در ايستگاههاي مبدا و غيره .... اقدام كرد .
از ديگر مسائل و مشكلات حمل و نقل عمومي در تهران مانند دودزايي اتوبوسها و ميني بوسها و سوار كردن 3 برابر ظرفيت مسافران و معضل ديگري به نام كيف قاپي در اتوبوسهاي شركت واحد- كه دليل عمده آن شلوغي و ازدحام مسافران است - نيز سخني به ميان نمي آوريم كه مثنوي هفتاد من كاغذ مي شود ومجبوريم آن را به گزارش ديگري موكول كنيم ...گرچه آنچه البته به جايي نرسد فرياد است !
نظر شما