شهر پارسه تخت جمشید کاوش می شود

به گزارش خبرگزاری مهر،علیرضا عسگری سرپرست هیئت ایرانی با اعلام این خبر گفت: شناسایی ساختارهای معماری شهر پارسه ، شناخت و پژوهش در مهمترین شهر ایرانی و معرفی هویت تاریخی فرهنگ شهرسازی ایرانیان به جهان امروز را فراهم خواهد ساخت.

معاون پژوهشکده باستان شناسی سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ، پارسه را مهمترین شهر پارسی با هویت معماری اصیل ایرانی در کنار تخت جمشید بر شمرد و گفت: وسعت این شهر بیش از صدها هکتار است و تنها بخش ارگ آن شهر به نام تخت جمشید شناخته شده است.

به گفته وی پارسه در دو هزار و پانصد سال پیش بنا شد و مردم پارس تا مدت ها پس از ویرانی تخت جمشید در این شهر زندگی می کردند.

عسگری با اشاره به اینکه پژوهشکده باستان شناسی ، بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد و دانشگاه بولونیا با همکاری موسسه ایسیائو ایتالیا پس از 5 سال مطالعات مغناطیست سنجی ، نقشه برداری و بررسی های سطحی در شهر پارسه را از روز 6 مهر ماه آغاز خواهند کرد، افزود: هیئت باستان شناسی مشترک ایرانی و ایتالیایی با مشارکت 25 نفرکارشناس باستان شناس ، مرمتگر، زمین شناسی ، ژئومورفولوژیست ، طراح ، معمار و نقشه بردار به مدت دو ماه در این شهر مستقر خواهند شد. سرپرستی هیئت خارجی بر عهده پی یر فرانچسکو کالیری از دانشگاه بولونیا است.

سرپرست هیئت ایرانی شهر پارسه در زمینه پیشینه کاوش های باستان شناسی این شهر گفت: نخستین کاوش علمی در تخت جمشید از سوی ارنست هر تسفلد آلمانی در حدود 77 سال پیش صورت گرفت . اریک اشمیت از دانشگاه شیکاگو دومین باستان شناسی بود که کاوش های گستردهای در تخت جمشید را به انجام رساند.

شهرتاریخی پارسه ازسوی باستانشناسان ایرانی همچون علی سامی ، علی اکبر تجویدی ، عیسی بهنام، محمود موسوی ، محمد تقی مصطفوی و شاپور شهبازی مورد بررسی و کاوش قرار گرفته است.

در سالهای اخیر نیز با شکل گیری بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد برنامه های پژوهشی گسترده ای در حوزه پاسارگاد، تخت جمشید و تنگ بلاغی صورت گرفته است.

در دوره هخامنشیان چند شهر مرکز اداری و سیاسی کشور بود. شهرهای بابل و شوش بیشتر در فصل زمستان و شهر همدان در فصل تابستان مورد استفاده قرار می گرفت، افزون بر سه شهر یاد شده دو شهر پاسارگاد و تخت جمشید یا پارسه از مراکز بسیار مهم اداری و حکومتی بودند که از جنبه آیینی ، مذهبی ، تشریفاتی نیز اهمیتی خاص داشتند چنان که آرامگاه برخی از پادشاهان هخامنشی در این دو شهر اخیر ساخته شد و آثاری از بعضی از آنها باقی است.

نام درست و اصلی مجموعه مشهور به تخت جمشید و سکونتگاه واقع در نزدیک آن، " پارسه" بود. این نام از اسم قوم پارس که هخامنشیان رهبری آن را بر عهده داشتند و ایالت یا استانی که بسیاری از آنان در آن اقامت گزیده بودند، یعنی ایالت فارس یا پارس گرفته شده بود، در سنگ نبشته خشایارشاه که بر در گاه ورودی تخت موسوم به " دروازه ملل " و نیز در بعضی  لوحه های عیلامی که از محل ساختمان خزانه و با روی تخت جمشید به دست آمده به تخت جمشید با عنوان " پارسه " اشاره شده است یونانیان این شهر را " پرسپولیس " می نامیدند این نام از طریق  آنان به سایر کشورهای اروپایی راه یافت.

تخت جمشید ( پارسه ) با شماره 20 در شهریور ماه سال 1310 شمسی در فهرست آثار ملی و در سال 1358 درفهرست میراث جهانی قرار گرفته  است.