شهدی در گفتگو با مهر : کوتاهی در تدریس ادبیات/ داستانهای موفق ما از مرزها عبور نمی کنند

پرویز شهدی نویسنده و مترجم در گفتگو با مهر گفت : ادبیات داستانی در این کشور نسبت به گذشته متفاوت شده است اما متحول خیر. متاسفانه آنچه که من می بینم بیشتر شبیه واپسگرایی است و تا آنجا که به خاطر دارم از 60 سال قبل زمانی که من دوره های ابتدایی و دبیرستان را سپری کردم به ادبیات ارجی گذاشته نمی شد و بی مقدار بود.

وی در ادامه متذکر شد : عدم آگاهی اساتید این رشته و کوتاهی در تدریس ادبیات سبب شده است تا جوانان وقتی به مقاطع تحصیلی بالاتر وارد می روند در انشاء نویسی ناتوان باشند در صورتی که در کشوری مثل فرانسه که من با آن آشنا هستم زبان فرانسه از دوره های ابتدایی تحصیلی  تا پایان جدی گرفته می شود و از مهمترین درسها است.

وی همچنین درباره ضرورت ادبیات داستانی به خبرنگار مهر گفت : زمانی که الکساندر دوما رمانهای بلند خود را در پاورقی روزنامه ها به چاپ می رساند بسیاری از مردم در مقابل دفتر روزنامه صف می کشیدند تا هر روز ادامه داستان را تهیه کنند و بخوانند. این نوع علاقه به ادبیات داستانی در فرهنگ مردم نهادینه شده است و این علاقه حتی با آمدن سینما و تلویزیون همچنان جایگاه خود را حفظ کرد چرا که ادبیات داستانی لازمه زندگی هر انسانی است و فشرده و چکیده مغز انسانهای دیگر است.

این مترجم درباه جایگاه کتاب در زندگی مردم ایران گفت: علاقه به ادبیات داستانی در مردم ما نهادینه نشده است. زبان مردم ایران زبان شعر است تا نثر و به طور کلی مردم ما با شعر راحت تر ارتباط برقرار می کنند تا نثر. اما باید گفت جوانانی هستند که به ادبیات داستانی، ادبیات ترجمه و حتی کتابهای زبان اصلی علاقه نشان می دهند اما اگر بی علاقه گی وجود دارد برای این است که بسیاری از جوانان آنچه را که می خواهند در کتابها نمی یابند و تعدادی از نویسنده ها نیز آنچه را که می خواهند نمی توانند بنویسند.

مترجم کتاب "ویکنت دو نیم شده" درباره ترجمه داستانهای نویسندگان ایرانی به دیگر زبانهای روز دنیا گفت: در تمام کشورها هم بنگاههای ترجمه وجود دارد و هم دولت از نویسندگان حمایت می کند همچون نجیب محفوظ که با حمایت دولت مصر به جهانیان معرفی شد. باید توجه داشت که نویسندگان ما نمی توانند با هزینه شخصی کار ترجمه و چاپ اثر خود را بر عهده بگیرند و همین موضوع در ایران سبب می شود که داستانهای موفق ما نیز از مرزها عبور نکنند و شناخته نشوند.

شهدی در پایان درباره جشنواره های ادبی برگزار شده در ایران گفت: برگزاری چنین جشنواره هایی حتی اگر جانبدارانه باشد را قدمی مثبت می دانم چرا که به معرفی آثاری می پردازد که متعلق به نسل جوان است واین آثار خوانده می شوند تا مردم خود درباره این آثار قضاوت کنند.