" استفان بیدل " از کارشناسان ارشد شورای روابط خارجی آمریکا در مصاحبه با مهر در جواب اینکه "ارزیابی شما از مذاکرات بغداد-واشنگتن درباره توافقنامه امنیتی چیست و آیا این مذاکرات به نتیجه خواهد رسید؟" گفت : فکر می کنم بیش از به سرآمدن مهلت تعیین شده ( آخر سال جاری میلادی ) بتوانیم در این مورد به توافق برسیم اما امکان به نتیجه نرسیدن مذاکرات نیز وجود دارد. اگر مذاکرات درباره توافقنامه امنیتی به نتیجه نرسد باید منتظر تمدید قطعنامه شورای امنیت درباره عراق باشیم.
مشاور ژنرال "دیوید پتریوس" در ادامه درباره دیدگاه خود درباره نتایج مذاکرات آمریکا و عراق گفت : گمان آن است که بازده این مذاکرات شامل واژه هایی برای روشن ساختن قصد آمریکا برای خارج کردن نیروهای خود از عراق در یک محدوده زمانی معین اما بدون مشخص کردن یک روش سختگیرانه برای جدول زمان بندی شده و موارد دیگری همچون مجوز آمریکائیها برای بازداشت عراقیها، الزامات آمریکا برای هماهنگ کردن عملیاتهای نظامی خود در عراق با بغداد و مواردی از این دست خواهد بود.
دکتر بیدل در مورد ارزیابی خود از مفاد توافقنامه امنیتی احتمالی گفت : این توافقنامه احتمالا شامل بندی مبنی بر احترام آمریکا به حاکمیت عراق خواهد بود. البته این احترام نباید با محدودیتهای غیرقابل قبول درباره توانایی آمریکا برای انجام عملیات نظامی همراه باشد.
این کارشناس شورای روابط خارجی آمریکا در توضیح این مطلب که اگر مذاکرات بغداد و آمریکا در این باره به نتیجه برسد آنگاه برخورد رئیس جمهور جدید آمریکا با آن چگونه خواهد بود؟ گفت : شک دارم که این توافقنامه برای یک دوره کوتاه مثل یک و یا دو سال باشد. بنابراین رئیس جمهور آتی آمریکا یک فرصت زمانی مناسب برای مذاکره درباره توافقات خود خواهد داشت و من شک دارم که باراک اوباما و یا جان مک کین پیش از انقضای تاریخ این توافقنامه بخواهند مذاکرات جدیدی را با عراق آغاز کنند.
دکتر استفان بیدل در پاسخ به این پرسش که "نظر شما در مورد دیدگاه اکثرعراقیها که توافقنامه امنیتی را نافی حاکمیت و استقلال کشورشان می دانند، چیست؟" ابراز داشت : آمریکا استقلال عراق را قبول دارد. حاکمیت در مصداق قانونی خود در این جا مورد بحث نیست؛ ملتهای مستقل همواره بر دیگر ملتها در زمینه های که بدانند برای آنها منفعت دارد به یکدیگر احترام می گذارند. این موضوع ربطی به این مورد که آمریکا حاکمیت عراق را قبول دارد یا اینکه آن را زیر پا می گذارد ندارد. هیچ کدام از این موارد مسئله ای بیگانه در مذاکرات بین المللی و یا سیاستهای جهانی نیستند. و مطمئنا هیچکدام از آنها نیز بر مخاطره انداختن حاکمیت عراق دلالت ندارند.
بیدل در توضیح تداوم اشغال عراق گفت : بسیاری از عراقیها آگاهانه درباره احترام به حاکمیت خود که به تازگی به دست آورده اند حساس هستند. آنها این حاکمیت را پس از سقوط حزب بعث بدست آوردند. اگر عراقیها به راستی خواهان خروج آمریکا از کشورشان هستند باید قدرت حفظ کشورشان را داشته باشند و اگر دولت عراق از ما بخواهد تا این کشور را ترک کنیم ما نیز در عراق نخواهیم ماند. من فکر نمی کنم که خروج آمریکا به نفع حاکمیت عراق باشد و هنگامی که ما با اغلب مقامات عراقی به صورت خصوصی صحبت می کنیم آنها نیز به این مسئله اعتراف می کنند. اما صرف نظر از ماندن و یا رفتن نیروهای آمریکایی، عراق یک کشور مستقل با این اختیار که بتواند درباره حضور نیروهای خارجی در کشور خود تصمیم گیری کند است.
مشاور پتریوس در ادامه افزود : ما هم کشور مستقلی هستیم و اگر درمذاکرات به این نتیجه برسیم که به خواسته های خود نمی رسیم می توانیم درباره خروج از عراق تصمیم بگیریم. اما صرف نظر از موضوع استقلال و حاکمیت، وجود یک ماخذ قانونی برای حضور آمریکا در عراق نیازمند برخی توافقها درهر دو طرف است و توافقات دوجانبه در هر مذاکره بین المللی موردی مهم محسوب می شود.
لازم به ذکر است که نوری المالکی و بوش ماه نوامبر سال 2007 پایه و اساس توافقنامه همکاری و دوستی طولانی مدت بین دو کشور را که شامل سه محور سیاسی، اقتصادی و امنیتی می شود، به امضا رساندند.
مراجع و اکثریت نمایندگان پارلمان عراق و گروههای سیاسی با متن پیش نویس ارائه شده از سوی آمریکا درباره توافقنامه امنیتی به سبب دربرگرفتن بندهای خطرناکی که حاکمیت واستقلال عراق را نقض می کند، مخالف هستند.
مسئله مصونیت حقوقی برای نظامیان و پیمانکاران آمریکایی مهمترین موضوع مورد اختلاف میان بغداد و واشنگتن است که طرف آمریکایی همچنان بر آن پافشاری می کند در حالی که مذاکره کننده عراقی با آن مخالف است.
نظر شما