به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه صلح کارنگی نوشت: علیرغم سالها تلاش برای انزوای سیاسی و اقتصادی ایران، اما این کشور همچنان یک چالش مهم برای آمریکا است؛ از این رو به یک رویکرد متفاوت در قبال تهران نیاز است.
نویسنده این مطلب خاطرنشان می کند که سوال مربوط به این موضوع این نیست که آیا باید با ایران گفتگو کرد یا خیر، بلکه سوال این است که چگونه با ایران گفتگو کرد. وی اولویتهای تعامل آمریکا با ایران را در شش موضوع مشخص می کند که عبارتند از عراق، افغانستان، موضوع هسته ای، جنگ اعراب و اسرائیل، انرژی و تروریسم.
در این مطلب به رئیس جمهور آینده آمریکا توصیه شده است:
* اولا بر بخشهایی تمرکز کند که آمریکا و ایران منافع مشترکی دارند از جمله عراق و افغانستان نه مسائلی که دو طرف منافع مشترک کمتری دارند یا اصلا ندارند از جمله موضوع هسته ای یا جنگ اعراب و اسرائیل.
* از هرگونه پیشنهاد بزرگ به ایران خودداری کند.
* با کسانی در ایران تعامل کند که قدرت را در دست دارند.
* از لفاظیهایی که تهدیدی برای ایجاد خشونتهاست، خودداری کند، زیرا این مسئله چهره آمریکا را به عنوان یک متجاوز ترسیم می کند.
* یک رویکرد چندجانبه را حفظ کند، ایران در بهره برداری از شکافها در جامعه بین المللی مهارت بالایی دارد.
* در برابر تلاشهای کسانی که خواستار ایجاد اختلال در پیشرفتهای دیپلماتیک هستند، مقاومت کند.
* گفتگوهای "محرمانه" یا "خصوصی" را دنبال کند .
* از سیاستهایی حمایت کند که مدرنیزه کردن ایران و الحاق دوباره آن به اقتصاد جهانی را تسهیل می کند نه اینکه مانع آن می شود.
نویسنده در پایان نتیجه گیری کرده است: تقریبا همان زمان که رئیس جمهور جدید آمریکا فعالیت خود را آغاز می کند، مصادف با سی امین سال انقلاب اسلامی است. با توجه به سه دهه بی اعتمادی و سوء ظن، نتایج هرگونه روند تعامل به سرعت نمایان نخواهد شد؛ یک چنین مخالفتی با یک، دو یا حتی چند بار دیدار از بین نخواهد رفت.
به عقیده نویسنده، احتمالا مرحله اولیه به کندی پیش خواهد رفت، چرا که هر یک از طرفین به این مسئله فکر می کند که آیا طرف دیگر واقعا حسن نیت دارد یا خیر. از سوی دیگر، با توجه به وجود پیچیدگیهای بسیار زیاد بالقوه که یک رابطه تغییر یافته با واشنگتن برای آینده ایران خواهد داشت، دلایل متعددی وجود دارد که انجام این گفتگوها ممکن است در ابتدا مثمر ثمر نباشد.
نظر شما