حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه گردشگری دینی نوعی سیر و حرکت جغرفیایی در راستای توسعه فرهنگی و در واقع ارزشهای دینی است، اظهار داشت: در آیات قرآن تأکید فراوانی بر گردشگری دینی شده که از مسلمانان می خواهد در زمین سیر کنند تا از عاقبت تکذیب کنندگان و منکران مبدأ و معاد آگاه شوند.
وی با اشاره به اینکه ارزش مثبت و یا منفی گردشگری در هدف آن دنبال می شود، تصریح کرد: گاهی هدف از گردشگری تفرج غیر مشروع، گاهی لذت جسمانی، گاهی برای افزایش اطلاعات، گاهی ارتباط با فرهنگها، یافتن دید وسیع و اطلاع از حوادث روزگار گذشته است، اما گردشگری حکیمانه و سعادت مدارانه مثبت است و اگر گردشگری حکیمانه نباشد و لذت جویانه باشد منفی است و ارزشی ندارد.
حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه با بیان اینکه دینی بودن وصف گردشگری به غایت آن بازمی گردد که در تعامل دینها و فرهنگها مهم است، یادآور شد: سازمان میراث فرهنگی باید در زمینه گردشگی تدابیری اتخاذ کند تا از تمامی ظرفیتهای ایران استفاده شود. اگر برنامه ریزی دقیقی در این خصوص صورت گیرد تأثیر معنوی و دینی مناطق مختلف ایران بر گردشگران مشهود خواهد بود که نه تنها مسافران غیر ایرانی بلکه ایرانیها را هم ترغیب می کند تا از نعمتهای طبیعی و میراث فرهنگی و تاریخ کهن ایران اسلامی اطلاع یابند.
این استاد حوزه و دانشگاه با ارائه راهکارهایی جهت رفع نقاط ضعف در گردشگری دینی افزود: اهتمام به مباحث فرهنگی و نظری و تبیین فلسفه گردشگری دین از اهمیت به سزایی برخوردار است. در واقع باید مؤلفه ها، آیات و روایات، عناصر و غایت مبانی گردشگری دینی، نقاط مشترک و متفاوت میان گردشگری دینی و غیر دینی بررسی شوند. اما در این زمینه کار جدی صورت نگرفته است. از سوی دیگر تدون نقشه جامع گردشگری دینی ضروری است. بنابراین سازمان میراث فرهنگی باید نقشه جامع گردشگری دینی تدوین کند و بر اساس سند چشم انداز، برنامه ها و اهداف خود را متناسب با سند چشم انداز تا سال 1404 ارائه کند.
مدیر گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی آموزش ضمن خدمت به کارمندان سازمان میراث فرهنگی را دارای اهمیت خواند و گفت: نیروهای این مراکز معمولا افرادی هستند که از نظر ادب اخلاقی بی سواد هستند که منجر به ضعف مایه های فرهنگی می شوند و نمی توانند با مسافران تعامل برقرار کنند یا فرهنگ آن منطقه را شرح و تفسیر دهند. چرا که در نوع ارتباط با مردم نیاز به آموزش دارند.
وی در ادامه یادآور شد: ما در صنعت هتلداری ضعیف هستیم. سازمان میراث فرهنگی می تواند مانند نیروی انتظامی یا آتش نشانی فیلمهایی مرتبط و متناسب با اهداف و وظایف خود در مقوله گردشگری بسازد و با تولید کتاب و انتشار آن متناسب با سطح کودکان، نوجوانان و جوانان به شکوفایی گردشگری دینی کمک کند. همچنین گنجاندن این مبحث در کتابهای درسی زمینه های ارتقای معرفت در زمینه گردشگری دینی را فراهم می کند.
نظر شما