۱۸ آبان ۱۳۸۷، ۱۵:۳۴

نگاهی به دانشگاه ملی اسلامی هند

نگاهی به دانشگاه ملی اسلامی هند

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: دانشگاه ملی اسلامی (Jamia Millia Islamia) یکی از مهمترین دانشگاههای سراسری هند است. به دنبال پیام رهبر فقید هند مهاتما گاندی مبنی بر بایکوت مؤسسات آموزشی وابسته به دولت بریتانیا، جمعی از مسلمانان فرهیختة هند از جمله شیخ الهند مولانا محمود حسن، حکیم اجمل خان، مولانا محمد علی جوهر، دکتر مختار احمد انصاری و عبدالمجید خواجه، این دانشگاه در شهر علیگر واقع در ایالت یوپی هند، در مهرماه سال 1920 میلادی تاسیس شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلام، پس از پایان یافتن دوره خلافت در حکومت عثمانی بسیاری از حامیان این دانشگاه دست از حمایت کشیدند و این موسسه نوپای آموزشی با تعطیلی و ورشکستگی روبرو شد.

در سال 1925 بنیانگذاران اصلی با حمایت رهبر فقید هند مهاتماگاندی، این دانشگاه را از علیگر به دهلی و به منطقه کارول باغ منتقل کردند. گاندی معتقد بود دانشگاه ملی اسلامی که نقش بسیار مهمی در مبارزات استقلال هند داشته، باید به کار خود ادامه دهد حتی اگر شخصاً برای فراهم سازی بودجة آن، دست به گدایی بزند.

به این ترتیب این دانشگاه دوران رشد خود را آغاز کرد و به همت بزرگانی چون دکتر ذاکر حسین، رئیس جمهور سابق هند که طی سالهای 1926 تا 1948 ریاست این دانشگاه را بعهده داشت، کم کم در تمام رشته های آموزشی رشد کرد و در حال حاضر با داشتن بیش از چهل گروه و مرکز تحقیقاتی، کلیه رشته های علوم را دربرگرفته است. این دانشگاه در سال 1988 به عنوان دانشگاه مرکزی و سراسری در مجلس هند به تصویب رسید.

 این دانشگاه دارای دانشکده و مراکز مختلف آموزشی به شرح زیر است.

الف) دانشکده ها:
1. دانشکدة علوم انسانی و ادبیات: شامل گروه زبان عربی، گروه زبان انگلیسی گروه زبان هندی، گروه تاریخ و فرهنگ، گروه مطالعات اسلامی، گروه زبان فارسی
2. دانشکدة علوم اجتماعی: شامل گروه آموزشی بزرگسالان، گروه اقتصاد، گروه علوم سیاسی، گروه روانشناسی، علوم اجتماعی، گروه کارهای اجتماعی، علوم بازرگانی و مطالعات تجاری
3. دانشکدة علوم طبیعی: شامل گروه های فیزیک، مطالعات آموزشی، آموزش و تربیت مدرس و مؤسسة مطالعات آموزشی برتر.
4. دانشکده آموزشی: شامل گروه های مطالعات آموزشی، آموزش و تربیت مدرس و موسسة مطالعات آموزش برتر
5. دانشکدة مهندسی و تکنولوژی: شامل گروههای مهندسی شهری، مهندسی مکانیک، مهندسی برق، مهندسی ارتباطات، مهندسی علوم انسانی، مهندسی کامپیوتر و پلی تکنیک
6. دانشکدة حقوق
7. دانشکدة معماری و شهرسازی که دارای گروههای معماری و طراحی شهری است.
8. دانشکدة دندانپزشکی
9. دانشکده هنرهای زیبا شامل گروههای، نقاشی، مجسمه سازی، ارتباط تصویری آموزش هنر و تاریخ هنر

در کنار این دانشکده ها، مراکز آموزشی مهمی نیز در امر آموزش فعال هستند.
ب) مراکز آموزشی
1. آکادمی آموزشی کارکنان
2. مرکز ارتباط جمعی (که در حوزه خبرنگاری، رسانه ها و تلویزیونی جزو مهمترین مراکز آسیایی به شمار می رود)
3. مرکز آموزشی از راه دور
4. مرکز منابع انسانی
5. مرکز آموزش مدیریت و آموزش نیروی انسانی
6. مرکز آموزشی فرهنگ، رسانه و مدیریت
7. مرکز مطالعات گاندی شناسی
8. مرکز مطالعات تطبیقی علوم پایه
9. مرکز مطالعات نهروشناسی
10. مرکز آموزشی مدیریت
11. مرکز فیزیوتراپی و بازپروری
12. مرکز توسعه تخصصی استادان اردو
13. مرکز مطالعات اروپایی و امریکای جنوبی
14. مرکز مطالعات تئوری علوم
15. مرکز مطالعات تطبیقی ادیان و تمدنها
16. مرکز مطالعات آسیای غربی
17. مرکز آموزشی هدایت کودکان
18. مرکز مطالعات آسیای غربی
19. مرکز آموزشی هدایت کودکان
20. مرکز مطالعات اقلیتها و طبقات پائین
21. مرکز مطالعات اسلامی دکتر ذاکر حسین
22. مرکز مطالعات تکنولوژی اطلاعات
23. مرکز اسناد و مدارک
24. مرکز مطالعات جهان سوم
25. مرکز مطالعات صلح و راه های مسالمت آمیز برای معضلات جوامع
26. مرکز مطالعات زنان
27. مرکز راهنمایی و مشاورة دانشگاه
 

کد خبر 779342

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha