ادبیات انقلاب را به سالهای 56 و 57 محدود نکنیم

به گزاری خبرگزاری مهر، جزینی ضمن بیان این موضوع گفت:  متاسفانه بسیاری از متولیان و نویسندگان قصه انقلاب را تنها محدود به وقایعی می‌کنند که به تحولات سیاسی در سالهای 56 و 57 منجر شده است در حالیکه چند دهه قبل را نیز می‌توان جزئی از ادبیات انقلاب دانست زیرا نویسندگان در آن دوره‌ها نیز مردم را دعوت به مقابله با ظلم کردند.

وی خاطرنشان کرد: نفس برگزاری جشنواره‌هایی چون داستان انقلاب به دلیل دعوت از نویسندگان برای تولید اثر، اقدامی شایسته و ارزنده محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: اما مشکل اینجاست که متاسفانه بسیاری از مدیران فرهنگی درک درستی از این جشنواره‌ها ندارند چرا که گاهی به جای کشف استعدادهای جوان هدف اصلی موضوعات دیگری قلمداد می‌شود.

جزینی یادآور شد: با توجه به اینکه جشنواره داستان انقلاب نخستین جشنواره جدی در حوزه انقلاب است آفتی که آن را تهدید می‌کند برپایی جشنواره‌های متنوع دیگر در کنار این جشنواره در سالهای آینده است که می‌تواند به ادبیات داستانی انقلاب لطمه بزند.

وی افزود: تلقی من از جشنواره‌های اینچنینی دعوت از نویسنده برای تولید است و زمانی که نیروها و استعدادهای خلاق جستجو می‌شوند باید از آنها حمایت شود. البته نوع حمایت باید به گونه‌ای باشد که به پویایی و شکوفایی نویسنده کمک کند.

جزینی با اشاره به محجوریت ادبیات داستانی انقلاب گفت: وقوع زودهنگام جنگ پس از انقلاب و پیدایش مشکلات و تبعات آن و غفلت نهادهای متولی، علل موثر در رشد نیافتگی ادبیات انقلاب بوده است اما به ‌هر حال انقلاب از وقایعی است که معمولا در زندگی نسلی تنها یک بار اتفاق می‌افتد و فرصت مغتنمی است برای نویسندگان کشور که به کسب تجربه بپردازند.