به گزارش خبرگزاری مهر، واشنگتن پست در مقالهای به قلم "دیوید ایگناتیوس" نوشت: تغییر و تحول در سیاست خارجی آمریکا بایستی با احتیاط و البته با سرعت مناسب صورت گیرد
نویسنده با اشاره به دیدار اوباما و برژینسکی در جولای 2007 مینویسد: آن زمان اوباما بدنبال گزارشهای معمولی برای مبارزات انتخاباتیاش نبود بلکه بدنبال مباحث عمدهتری بود؛ آنچه که یک رئیس جمهور در دوازده ماه نخست ریاست جمهوری خود میتواند به آن دست یابد که بعدا نمیتواند؟ چگونه بایستی تیم امنیت ملی را بازسازی کند تا متناسب با مسائل قرن 21 باشد؟ برژینسکی خیلی تحت تاثیر این تقاضای وی قرار گرفت و تبدیل به مشاور او شد.
ایگناتیوس میافزاید طی چند روز گذشته پس از گفتگو با تعدادی از اعضای حلقه نزدیکان اوباما به سرخط های اصلی رویکردهای سیاست خارجی دولت جدید به قرار زیر رسیده است:
1- اوباما میخواهد در سیاست خارجی خود ابتدا مسائل را عمومی نماید (سر و صدا کند) و سپس وارد محتوا شود. یک مشاور کلیدی اوباما میگوید که این تمایل وجود داشته که هم زمان هم فرد و هم سیاست مطرح شود و این رویکرد دچار مشکل شده است. از سوالات عمده اینست آیا از گیتس خواسته شود وزیر دفاع بماند و یا اگر نه از یک جمهوریخواه مطرح نظیر ریچارد لوگار یا چاک هگل خواسته شود وزیر خارجه شود؟ بهرحال اوباما خواستار یک تیم دو حزبی است.
2- اوباما همزمان با تشکیل تیم خود قصد دارد وقت خود را صرف دریافت نظرات افراد متخصص درباره مسائل سیاسی کند و نمیخواهد قبل از آنکه تمام نظرات را شنیده باشد، تصمیمی بگیرد. این روش اجماع آفرینی، ظاهرا نماد دولت او خواهد بود.
3- برای سمت مشاور امنیت ملی، اوباما فردی عملگرا را انتخاب خواهد کرد. گرگوری کرایگ، وکیل در واشنگتن که در فهرست مذکور قرار دارد میگوید: اوباما میخواهد بداند چه چیزی جواب میدهد؛ چه چیزی به منافع آمریکا کمک میکند؛ اگر دیپلماسی مخفی برای رسیدن به هدف نیاز است، وی مطمئنا آنرا میپذیرد.
4- اوباما در خلال دوره انتقالی، در تصمیمات دولت بوش دخالت نخواهد کرد و به سایر دولت ها اجازه نمیدهد که بوش را دور بزنند. یک مشاور اوباما گفت: وی کاری نخواهد کرد که این ایده را بدهد که آن دولت ها نباید با این دولت مذاکره کنند. این اصرار بر موضع "یک رئیس جمهور در یک زمان" بویژه در مذاکرات دشوار مربوط به موافقت نامه وضعیت نیروها در عراق مهم است. بسیاری از دستیاران اوباما هشدار دادهاند که عراقیها نباید پای خودشان را دراز کنند و منتظر معامله بهتری شوند.
5- اوباما قصد دارد فشار زود هنگامی روی روند صلح خاورمیانه بیاورد، علیرغم شرایط داخلی اسرائیل، وی از بوش و کلینتون آموخته که نمیتواند تا روزهای آخر صبر کند. وی همچنین قصد دارد بسرعت به ساخت یک روابط استراتژیک با روسیه و چین بپردازد و اطمینان دهد آمریکا آنها را تهدید نمیکند.
6- درباره ایران، اوباما قصد دارد روند تعامل و گفتگو را باز کند.
7- درباره عراق و افغانستان، وی بدقت به ژنرال پتریوس و فرماندهان نظامی دیگر قبل از هر تصمیمی گوش میدهد. پتریوس ماه ژانویه توصیههای خود درباره افغانستان را مطرح میسازد و علائم اولیه نشان میدهد که وی قرار است استراتژی "ابتدا افزایش نیرو، سپس مذاکره" را توصیه کند یعنی افزایش امنیت افغانستان و سپس مذاکره با طالبان منعطف برای خاتمه مناقشه. به گفته یک مشاور کلیدی اوباما، این دیدگاه با دیدگاههای اوباما درباره افغانستان تطابق زیادی دارد.
8- مشاوران اوباما سعی دارند ببینند چگونه از جوانی، کاریزما و میراث آفریقایی- آمریکایی او برای بهبود چهره آمریکا در خارج استفاده کنند بحث درباره برنامه سفرهای خارجی او شروع شده و اینکه آیا باید ابتدا به آسیا برود، قبل از اجلاس شصتمین سالگرد ناتو در آوریل.
برژینسکی میگوید که اوباما مسیر را عوض خواهد کرد اما محتاط خواهد بود. مشخصههای اصلی فعلی سیاست خارجی اوباما همین دو نکته است: تغییر و احتیاط. و ظاهرا پس از دوره بوش، همه از آنها استقبال خواهند کرد.
نظر شما