به گزارش خبرنگار مهر، احمد سمیعی گیلانی روز گذشته در نشست نقد و بررسی کتاب "سیر تحول ادبیات داستانی و نمایشی از آغاز تا ۱۳۲۰ شمسی" با اشاره به طرح "تطور مضامین ادبیات داستانی ایران" که در حال حاضر در فرهنگستان در دست انجام است، گفت: معمولاً اهالی فرهنگستان محافظه کارند و در حال و هوای فرهنگی جامعه و ادبیات معاصر آن نیستند و به آن بخش از ادبیات معاصر را که تحت تاثیر مدرنیته قرار گرفته، توجه چندانی ندارند.
عضو پیوست در فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: بیشتر اعضای فرهنگستان رمان خوانندن را کار باارزشی نمی‌دانند و مسلماً در چنین محیطی تاسیس گروه ادبیات معاصر بسیار مشکل بوده است ولی ما این کار را انجام دادیم.
سمیعی اضافه کرد: البته در همین فرهنگستان کسانی بوده‌اند که به اینگونه کارها اهمیت می داده‌اند از جمله ابوالحسن نجفی اما همین افراد هم مردد بوده‌اند که چنین گروهی تشکیل شود و این بحث را مطرح می‌کردند که آیا اصلاً لازم است در فرهنگستان چنین گروهی تشکیل شود؟
چهره ماندگار عرصه زبان و ادبیات فارسی (ویرایش) در سال 1380 با انتقاد از محیط فکری فرهنگستان زبان و ادب فارسی، گفت: ما در چنین محلی کار می‌کنیم با این وجود توانستیم چنین گروهی را در فرهنگستان تشکیل دهیم. اما لازم بود برنامه ای کاری برای گروه تهیه شود که بر همین اساس ایده تطور ادبیات داستانی در شورای گروه مطرح شد.
سمیعی افزود: پس از انجام این مقدمات ما طرح را به شورای فرهنگستان بردیم و واقعاً باور نمی‌کردیم که تصویب شود. بعد از تصویب طرح، بهترین طرحی هم که بعداً برای آغاز کار به ذهنمان رسید، طرح تطور مضامین ادبیات فارسی بود که به سه دوره تقسیم شد؛ از مشروطه تا شهریور 1320، از شهریور 20 تا انقلاب 57 (که خود به دو دوره از شهریور 20 تا کودتای 28 مرداد و از کودتای 28 مرداد تا انقلاب اسلامی) و از انقلاب اسلامی به بعد.
عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: وقتی این طرح تصویب شد گروه ادب معاصر با 40 نفر از پژوهشگران جوان کارش را آغاز کرد و با میرعابدینی نخستین کتابشان را منتشر کردند.
نظر شما