"ورزنه" شهری با زنان سپیدپوش

به گزارش خبرنگار مهر، اغلب زنان این شهر که مرکز شهرستان " بن رود " است و در 110 کیلومتری جنوب شرقی اصفهان واقع شده و نزدیکترین شهر و ساده‌ترین راه دسترسی به تالاب گاوخونی به شمار می‌آید بنا بر سنتی قدیمی برای حضور در مجامع عمومی از چادر سفید استفاده می کنند.

برخی از کارشناسان جامعه شناسی معتقدند با توجه به اینکه اکثر مردم این شهر به کشت و کار پنبه و شغل "کرباس بافی" مشغول هستند و همچنین شرایط آب و هوایی منطقه و عدم دسترسی به پارچه های دیگر نقاط کشور موجب انتخاب پوشش سفید رنگ چادر بانوان این شهر شده است. گروهی نیز بر این باورند که این انتخاب ناشی از دورانی است که مردم منطقه مذهب زرتشتی داشتند زیرا روحانیون زرتشتی لباسی از جنس پنبه و به رنگ سفید به تن می کردند.

این روزها استفاده از رنگهای دیگر در پوشش زنان به یکی از بحثهای مهم تبدیل شده است به گونه ای که بر اساس نظرسنجیهای انجام گرفته توسط دبیر خانه سومین دوره جشنواره "زنان سرزمین من" که داده های آن توسط بخش پژوهش دانشگاه صنعتی شریف استخراج شده است 1/74 درصد زنان جوان ایرانی اعلام کرده اند که پوشش چادر با رنگهای متنوع و مدلهای مختلف را به سایر پوششها ترجیح می دهند.

در این نظرسنجی 16 هزار و 799 نفر در نظرسنجی مربوط به تنوع و زیبایی چادرشرکت کرده و به آن پاسخ دادند. بر اساس داده های استخراج شده از این نظر سنجی تنها 2 درصد شرکت کنندگان نظر مساعدی نسبت به تنوع رنگ و مدل چادرها نداشته اند.

با توجه به روحیه مذهبی اغلب زنان کشور و استفاده آنان از چادر مشکی و اینکه صنعت نساجی کشور علی رغم قدمت دیرینه ای که دارد هنوز به تکنولوژی تولید پارچه چادری مشکی که از نظر کیفیت همانند محصولات چینی و هندی باشد دست نیافته است ایران به اصلی ترین وارد کننده این پارچه در جهان تبدیل شده است و بنا به گفته مسوولان صنعت کشور سالانه ۶۰میلیون مترمربع از این پارچه به کشور وارد می شود که بیش از نیمی از آن‎ ‎به صورت قاچاق وارد می‌شود.

صنعت پارچه چادری ایران بر اساس آمار اعلام شده سالانه تنها 5/1 تا 2 میلیون مترمربع تولید دارد که بخشی از آن ‏نیز به دلیل نداشتن مرغوبیت فاقد مشتری است.

بنا بر اخبار اعلام شده طی 12 سال گذشته بیش از 300 میلیون دلار به مقصد کشورهای ژاپن، چین، کره  و تایلند که تولید کننده های اصلی پارچه چادری مشکی هستند ارز از کشور خارج شده است. 

باستانشناسان معتقدند سایقه پوشش چادر در ایران ریشه در تمدن بین‌النهرین دارد که به دوران پیش از پادشاهی هخامنشی بازمی‌گردد و زنان دارای جایگاه اجتماعی به نشانه تمایز از دیگر طبقات از این پوشش سنتی استفاده می‌کردند. 

پوشیدن چادرهای رنگی از دیرباز در برخی از مناطق کشور از جمله کرمان، یزد، کردستان و بخشهایی از آذربایجان متداول بوده و هست و هم اکنون زنان روستایی، عشایر و شالیزارهای شمال و زنان اقوام ترکمن و کرد از چنین چادرهایی استفاده می کنند.

ترویج استفاده از پوششهایی با رنگهای دیگر علاوه بر آنکه بر موازین دینی ما مسلمانان منطبق است فوائد اجتماعی و اقتصادی فروانی نیز برای جامعه در پی خواهد داشت و به همین دلیل نیز استفاده از الگوهای مناسبی مانند نحوه پوشش زنان شهر "ورزنه " و ترویج و تقویت آن می تواند دیگر زنان کشور را نیز به استفاده از این مدلهای جدید ترغیب کند.