۱۰ آذر ۱۳۸۷، ۱۱:۰۸

گزارش تمرین تئاتر /

مودبیان پس از 20 سال با "درخت‌ها" به صحنه تئاتر بازمی‌گردد

مودبیان پس از 20 سال با "درخت‌ها" به صحنه تئاتر بازمی‌گردد

نویسنده و کارگردان نمایش "درخت‌ها" ـ متقاضی حضور در بخش چشم‌انداز 88 جشنواره تئاتر فجر ـ حضور و بازی داریوش مؤدبیان را در این نمایش پس از 20 سال یک کلاس بازیگری تئاتر برای بازیگران جوان توصیف کرد.

به گزارش خبرنگار مهر، این روزها گروههای بسیاری خود را برای حضور در بخش‌های مختلف بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر آماده می‌کنند. گروه‌ تئاتر "بهمن" یکی از این گروهها است که با نمایش "درخت‌ها" نوشته و کار مهرداد کورش‌نیا متقاضی حضور در بخش چشم‌انداز 88 جشنواره تئاتر فجر است.

خانه نمایش اداره برنامه‌های تئاتر میزبان تمرین "درخت‌ها" است. اعضای گروه با این سالن تا حد زیادی آشنا هستند زیرا این روزها نمایش "آقا لیلا" را در آن به صحنه می‌برند. با ورود به خانه نمایش با دکور صحنه "آقا لیلا" مواجه می‌شویم و چهره‌هایی آشنا که در آن نمایش به ایفای نقش می‌پردازند و حال در نمایش "درخت‌ها" با نقشی متفاوت مشغول تمرین هستند.

اما در بدو ورود به سالن اولین نکته قابل توجه حضور چهره‌ای باسابقه و حرفه‌ای در عرصه تدریس، کارگردانی و بازیگری تئاتر ایران است. داریوش مؤدبیان بازیگر باسابقه عرصه تئاتر است که حدود 20 سال علاقمندان و مخاطبان تئاتر در انتظار دیدن وی در روی صحنه‌های نمایش بودند.

کورش‌نیا و مؤدبیان در صحنه‌ای از تمرین نمایش "درخت‌ها"

اولین چیزی که در ذهن ما شکل می‌گیرد، خاطره نقش‌آفرینی زیبا و بیادماندنی مؤدبیان در تئاتر تلویزیونی "سوزبانان" است. وی در میان صحنه ایستاده و در کنار رضا رباط جزی یکی از بازیگران جوان نمایش در نقش "نبی" به ایفای نقش می‌پردازد.

"درخت‌ها" داستان احداث جاده‌ کمربندی در منطقه‌ای از کشور است که بهای ساخت آن، قطع و از بین بردن درخت‌هایی است که برخی از آنها 500 سال عمر دارند. در این بین عده‌ای موافق و برخی مخالف این امر هستند که تقابل این دو تفکر دستمایه شکل گرفتن نمایش است.

مؤدبیان در نقش "بهرامعلی" مخالف قطع کردن درختان و احداث جاده است و در این بین برادرزاده وی نبی سعی دارد موافقت او را جلب کند. بهرامعلی دلبستگی خاصی به درختان دارد و معتقد است "باید 500 سال برای بزرگ شدن یه درخت 500 ساله صبر کرد"، اما نبی احداث جاده کمربندی را ضروری می‌داند، چون باعث جلوگیری از تصادف‌های جاده قدیمی می‌داند.

این تقابل ادامه دارد و به صحنه‌ای کشانده می‌شود که در آن خانواده گرد هم جمع و اختلاف نظر در میان آنها نیز دیده می‌شود. صحبت از ترقی و پیشرفت است، ولی بهرامعلی معتقد است "با دو تا خشت و آجر نمی‌شه همه چیز رو تغییر داد". بهرامعلی از مهاجرت و شهرنشینی کشاورزان راضی نیست زیرا این امر را عاملی برای از بین رفتن کشت و زرع می‌داند.

فرصتی پیش می‌آید تا با مؤدبیان گفتگو کنیم. وی درباره حضور خود بعد از حدود 20 سال در صحنه تئاتر می‌گوید: در این مدت به کار تئاتر در حوزه تدریس و ترجمه نمایشنامه مشغول بوده‌ام. البته کارهایی نیز تمرین کردم که متأسفانه اقبال اجرای صحنه‌ای نداشته و نتوانستم خود را طی این سال‌ها محک بزنم.

وی یادآور می‌شود: با گروه بهمن وقتی داور جشنواره تئاتر تهران سال 84 بودم آشنا شدم. کار آنها را ستایش کردم و بعد از آن ارتباط دوستانه بین من و گروه برقرار شد. در تعطیلات به هشتگرد محل فعالیت گروه می‌رفتم و با آنها در ارتباط بودم. گروه مرتب کار می‌کند و من ترغیب شدم با آنها همکاری کنم. نمایشنامه "قرارداد" را با پوریا رحیمی و فرشته گلریز روخوانی کردیم.

مؤدبیان ادامه می‌دهد: وقتی طرح را دیدم از آن استقبال کردم و وقتی کورش‌نیا از من مشاوره خواست، پیشنهاد بازی در نمایش را نیز به من داد. سال 81 "زندگی در تئاتر" ممت را ترجمه و سه ماه آن را با نصیریان و پیروزفر برای اجرا در تئاتر فجر آماده کردم که متأسفانه نشد. آن زمان تصمیم گرفتم بازگشتم به تئاتر با گروهی اهل تجربه و نیازمند به ارتباط پیوسته و معقول باشد.

وی درباره فعالیت در عرصه کارگردانی و به صحنه بردن اثری نمایشی می‌گوید: در نظر داریم که بعد از این تجربه که امیدوارم موفق باشد به همراه اعضای گروه و دوستانی مانند بنده که از صحنه تئاتر دور مانده و قصد تجربه کردن دارند، اثری را به صحنه ببریم و من در مقام کارگردان آن باشم.

این مدرس تئاتر درباره تجربه همکاری با بازیگران جوان تئاتر خاطرنشان می‌کند: این قاعده تئاتر است که نسل قدیم و جوان با هم کار کنند. پدیده‌های اجتماعی گروهی و عام هستند و همه می‌توانند در آن شرکت کنند. در تئاتر ما به همه سنین احتیاج داریم. نسل‌ها باید تربیت شوند. تئاتر مکتبی انسان‌ساز است. در گذشته ما در گروه‌ پرورش می‌یافتیم و مدارس تئاتری به این حد نبود.

مؤدبیان می‌افزاید: بنده موظم به گروههای جوان بپیوندم و تجربه خود را در اختیار گروه بگذارم. این رسالت ماست و رسالت کار پیامبران خدا بوده است. در این راه دیگر رانده شدن و موانع باعث نمی‌شود از وظایف خود دست برداریم. بعد از 46 سال تجربه کردن در کشورها و با انسان‌های مختلف به سرمایه‌ای دست یافته‌ام که به خود اجازه نمی‌دهم آنها را در اختیار جوانان قرار ندهم.

بازیگر باسابقه تئاتر درباره فاصله بازیگری نسل قدیم و جدید می‌گوید: ما وارد عصر شده‌ایم که برای گذشتگان قابل پیش بینی نبود. دراماتورژی تئاتر نوین عرصه‌هایی را برای بازیگر گشوده که برای نسل قدیم وجود نداشت. امیدوارم همه دست به دست هم بدهند تا این نیروها و استعدادها را پرورش دهیم. ما آدم مستعد زیاد داریم که باید به درستی رهبری شوند.

وی ادامه می‌دهد: ما باید به گروهها مجال شکل‌گیری بدهیم تا گروه تجربه‌های خود را در اختیار عوامل قرار دهد. این گروهها می‌توانند در تعامل با نهادها یا سازمان‌ها با برنامه‌هایی سالیانه و منظم در پنج سال به برنامه‌ای منسجم و مناسب دست یابند. متأسفانه در تئاتر ایران وارد دوره‌ای شده‌ایم که بازار کار بسته و در مقابل تقاضا برای کار بسیار زیاد است.

مؤدبیان در پایان سخنان خود تئاتر شهر را به گاراژ تشبیه می‌کند و می‌گوید: ماشین‌هایی وارد این گاراژ می‌شوند و مدتی محدود جابجا می‌شوند و بعد از گذشت زمانی اندک گروهی را سوار می‌کنند و می‌روند. بازگشت مجدد و فعالیت‌ آنها نیز برای کسی اهمیت ندارد. ما باید نظامی را تعریف کنیم و جریان تئاتر را به وجود آوریم.

کورش‌نیا نویسنده و کارگردان نمایش "درخت‌ها" نیز با اشاره به اینکه متن برگرفته از اتفاقی در حدود 40 سال پیش است درباره حضور مؤدبیان در آن می‌گوید: ایشان بعد از دیدن نمایش "آواز ستاره‌ها"، در سه سال اخیر در تمرین‌های گروه حضور داشتند و تجربه‌های خود را در اختیار ما قرار می‌دادند. بعد از خواندن متن "درخت‌ها" از ایشان برای حضور در نمایش دعوت کردیم.

وی ادامه می‌دهد: تجربه آقای مؤدبیان در تمرین‌ها به گروه کمک و ایده‌هایی جدید وارد کار کرده است. همچنین سبک و شیوه بازیگری ایشان باعث شده نسل جوان گروه با تجربه‌های اساسی بازیگری روبرو شوند. ضمن اینکه حضور منظم ایشان در کار و در اختیار گروه بودن نیز باعث شده بازیگران جوان رفتار حرفه‌ای در کار را بهتر و بیشتر بشناسند.

کورش‌نیا در پایان درباره انگیزه حضور در بخش چشم‌‌انداز 88 تئاتر فجر می‌گوید: ما در دو تجربه پیشین خود برای حضور در جشنواره  مسیر را از طریق جشنواره استانی و منطقه‌ای طی کردیم که متأسفانه حضور ما در جشنواره تضمینی برای اجرای عمومی نبود. این بار تصمیم به حضور مستقیم از طریق بخش چشم‌انداز گرفتیم تا اجرای عمومی اثر تضمین شده باشد.

مؤدبیان، رضا رباط جزی، پوریا رحیمی، فرشته گلریز، ثریا قاسمی و فاطمه عسگری از جمله بازیگران نمایش "درخت‌ها" هستند که متقاضی حضور در بخش چشم‌انداز 88 بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر است. نمایش "آقا لیلا" اثری دیگر از گروه تئاتر "بهمن" این روزها ساعت 18:30 در خانه نمایش اداره برنامه‌های تئاتر اجرا می‌شود.

کد خبر 791779

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha