از آنجا که همه تعالی بشر از این نقطه آغاز می شود بنابراین شناخت غدیر از ضروری ترین و بنیادی ترین شناخت‌های اعتقادی است و بدون شناخت غدیر اگر عبادتها بی‌شمار و طاعتها بی‌حساب گردد به کاهی نمی‌‌ارزد.
از سویی غدیر که محتوای واقعی همه دین است در صورتی که درست شناخته شود انسانها را همردیف و همدست فرشتگان می‌گرداند.
غدیر عنوان عقیده ما و اساس دین اسلام و ثمره نبوت پیامبر(ص) است. پیام غدیر تعیین صراط مستقیم تا آخرین روز دنیا بوده و خطابه غدیر زنده‌ترین سند ولایت مطلقه الهیه 12 امام (ع) است و امامت، سنگ بنای همه نگرشها، بینشها و دانشهای شیعی است.
باور آسیب ناپذیر شیعه این است که امامت همچون نبوت یک منصب الهی و گزینش و حتی اجماع مردم در نفی و اثبات آن هیچ نقشی ندارد و ولایت، استمرار رسالت و پیامد ضروری فرآیند آن است.
انتصاب الهی وصی الزامی است تا مردم بدون حجت نباشند و رسات و نبوت ناتمام نباشد و این تاریخ زندگانی همه انبیا است که پیش روی همه دانش وران حق جو است زیرا همه پیامبران شناخته شده تاریخ، دارای اوصیا یا وصی بوده‌اند و آنان به امر خداوند متعال گمارده شده‌اند.
مگر می‌شود بزرگترین پیامبر و جامع ترین رسالت بدون وصی و وصایت باشد مگر می‌توان تصور کرد رسالت جاودانه و جهانی بدون بیانگر و پاسدار در یک مقطع از زمان رها شود؟
آیا این خردمندانه است پیامبرانی که برای یک جامعه کوچک مبعوث شده‌اند وصی داشته باشند تا مکتب آنان بدون تبلیغ نماند و نافرجام نگردد، ولی کامل ترین مکتب الهی بدون وصی باشد؟
بر اساس صدها دلیل آسیب ناپذیر عقلی، علمی و نقلی اعتقاد داریم که در مراحل نخستین رسالت پیامبر اکرم (ص) علی (ع) از سوی خداوند متعال به وصایت و امامت برگزیده شده بود.
ابلاغ این انتصاب الهی از آن زمانی که پیامبر اکرم (ص) خویشان و نزدیکان خویش را به اسلام فراخواندند آغاز شد و در طول 23 سال به طرق مختلف ادامه داشت. حدیث منزلت و حدیث قرطاس و ده‌ها حدیث دیگر گواه این واقعیت بوده که غدیر در میان آن همه ابداع پیگیر، شکوهی ویژه دارد و آن ابلاغ در میان گسترده ترین و بی‌نظیر‌ترین اجتماع تاریخ اسلام که تا آن روز شکل می‌گرفت و مسلمانان با ملیتهای مختلف و از سرزمین‌های مختلف شاهد، پذیرنده و گزارشگر این رویداد بودند.
علی حقیقتی که بر همه اسطوره ها خط بطلان کشید
و علی کیست؟ او را در ملک و میان ملکیان باید جست یا در ملکوت؟ بر آستان قدسی‌اش کدام دل را تاب طواف است و نگین حکومتی‌اش که نقش عدل بر جهان و جهانیان زد، کدام انگشتری را شایسته است؟ علی را در کعبه باید جست یا در آوردگاه احزاب؟ او آن خشم سرخ خدای است یا اشک لطیف سحرگاهی؟ پی او در کجا بگردیم؟ در کوچه‌های کوفه انبان یتیمان بر دوش یا عرق ریزان در حفرآبار مدینه؟
گرسنگان در پی اویند که مخلصانه سرود "انما نطعمکم لوجه الله" می‌خوانند یا تشنگان حق و عدالت که سخن پیامبر (ص) را در گوش دارند که "علی مع الحق و الحق مع علی"؟
جویندگان معرفت او را می‌جویند یا شیفتگان حقیقت ناب؟ او را در تعلیم کمیل بجویم یا در بدرقه ابوذر؟ با ثمره اندیشه‌اش، نهج‌البلاغه همنوا شویم یا قرآن که تجلی حقیقت اوست و خود حق ناطق است و قرآن مجسم؟
در سکوت وحدت بخشش، با استخوان در گلو و خار در چشم حلقه زنیم یا با خشم سرخش بر مهاجمین حرامی بر شهر انبار همنوا شویم؟ از عقیل عدالتش را سراغ گیریم یا از مدعی یهودی در محضر قاضی منصوب خود او؟
کیست این حقیقت که بر همه اسطوره‌ها خط بطلان کشید؟ کیست این مشتری رضای حق با ثمن جان: "ومن الناف من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله..."
چه بنویسیم و چه بگویم که قلم سر می‌شکند و زبان در می‌ماند و آنجا که کمیت اندیشه می‌لنگد به عشق باید پناه برد.
اهیمت و آداب و رسوم روز عید غدیر خم
در روز عید غدیر ولایت بر اهل آسمانها عرضه شد و روز عهد معهود نام گرفت و در زمین امر ولایت بر همه موجودات و اهل زمین عرضه شد و روز میثاق معهود و جمع مشهود نام گرفت.
در این روز حضرت جبرائیل و بقیه ملائکه به امر خدای متعال جشن می گیردند و بر پیامبر اکرم (ص) درود می فرستند و بر پیروان امیرالمومنین (ع) و ائمه استغفار می کنند.
در چنین روزی توبه حضرت آدم (ص) پذیرفته شده و "شیث" وصی او شده است و نیز در چنین روزی حضرت ابراهیم (ع) از آتش نمرود نجات پیدا کرده و حضرت موسی برادرش هارون را به عنوان وزیر خود انتخاب کرده و حضرت عیسی نیز شمعون الصفا را برای جانشینی خودش معرفی کرده است.
در این روز اظهار سرور و تبریک و تهنیت گفتن، جشن گرفتن و لباس نو پوشیدن، هدیه دادن، دیدار با مومنین و اهل و عیال و بردران دینی، اجرای عقد اخوت و برادری و... در سفارش اکید ائمه و رسول گرامی اسلام قرار گرفته است.
از طرفی چون این روز عبدالله اکبر و روز اکمال دین و اتمام نعمت است، شکر و حمد الهی، صلوات بر پیامبر( ص) و خاندان او، لعنت و براعت از مشرکین، زیارت امیرالمومنین (ع)، نماز و عبادت و احیا، روزه گرفتن، ذکرخدا و دعا از آداب و سنتهای تاکید شده بوده که ائمه نیز به این آداب مقید بودند زیرا که حفظ حرمت این روز واجب و از کف دادن برکات نازل شده در آن خسران است.
آری علی یکتا گوهری است که جهان آفرینش مثل او ندیده و نخواهد دید و آنچه گفته شد و خواهند گفت و نوشت، همه و همه تنها قطره‌ای از اقیانوس بی کران فضایل و عظمت مولی الموحدین علی (ع) است.
آری حرف و پیام غدیر این است:
آب را از سرچشمه باید خورد
میوه را از شاخه باید چید
چهره را بی پرده باید دید
نظر شما