کسانی که به مانند کودکان با ناآگاه و بی خرد حتی به کودکان درون خویش نیز ترحم ندارند و ندای واقعی وجدان خود را با دلارهای نفت ملت خود و نیز با وعده های قدرت و ریاست دولتهای ننگین به گوشه تاریک وجود خود می رانند امروز غزه را کربلایی دیگر کرده اند.
چنانچه غزه را امروز از صحنه ذهن بی خرد خود به خلوت بازیهای سیاسی خود راه نمی دهند و فریادهای عدالت خواهی و ظلم ستیزی مردم این سرزمین را نمی بینند و نمی شنوند.
قرنها است که می گویند و می شنویم و اینک می گوییم که هر ملتی کربلا و عاشورا ندارد، فلسفه ای برای زندگی خود نخواهد یافت.
امتی که عاشورا ندارد همواره در ورطه سقوط و تباهی بوده چنانچه هم اکنون خود اعراب اعتراف می کنند ذلت ابدی آنها به خاطر عدم درک فلسفه کربلا و قیام عاشوا است.
و اما امروز چه بیهوده تلاش می کنیم که این ملتها و دولتهای بی ارض و یوم را بیدار سازیم که اگر مبنا بر بیداری آن قوم خفته بود، آنها نیز امروز غزه را کربلای زمینی و عاشورای حسینی می دیدند.
امروز بیش از پیش درک می کنیم و می بینم که درک عاشورا و کربلا ضامن سعادت، عزت و اقتدار هر قوم و ملتی است چنانچه این درک، رشته بی زوال آبرو، حیثیت و اصالت شیعه شده است.
مگر بزرگترین و بالاترین فلسفه و شعار کربلا و عاشورا چیزی بالاتر از احیای نماز، امر به معروف و نهی از منکر و نیز مبارزه با ظلم و جور و بی عدالتی و دفاع از مظلوم و ستمدیده بود؟
اینها عالی ترین خصوصیات و بالاترین آرمان حسین (ع) و کربلا است. عاشورا عالی ترین عنصر عصیان امت اسلام در برابر تجاوز دشمنان است.
اما این خود قلسفه و حکمتی دارد که از قدرت تعقل و تخیل بشری خارج است که چرا این قوم خفته و جاهل این عالی ترین خصوصیات و بالا ترین آرمان را نمی تواند درک و تحلیل کند؟
و اینک غزه کربلا است و ای کاش قوم همیشه خفته تاریخ که از درک معانی و زیباییهای الهی کربلا و عاشورا بازمانده حداقل امروز عاشورای غزه را درک کرده و جهل و نادانی خود را برهاند.
سران عرب که به خاطر منافع و قدرت خود دولتهای همیشه کینه توز غربی را دولت و یاور خود می نامند باید بیدار شوند و بدانند که غزه امروز تاوان لنگه کفشی را پس می دهد که نفرت و تحقیر اندوخته آن بود. تاوانی که چه زود به کینه تبدیل شد و این حقارت را به بی شرمی و ننگ بشریت تبدیل کرد.
«انتقام جسارت یک عرب از هزاران انسان بی گناه» این تنها تفکر غرب بود و می بینیم که در سایه بی توجهی و چه بسا با چراغ سبز سران عرب این تفکر ددمنشانه را عملی می سازد.
و اینک غزه شهر بی دفاع که برای مردمانش نیز سرپناهی ندارد. اینجا تحقیر است و سکوت، جسارت است و سکوت، ننگ است و سکوت... و سکوت. و سکوت است و ناله ها و ضجه های کودکان غزه که نام این مظلومیت را در گلوی خود می خراشند و از باز سکوت.
و اینک غزه کربلا و امروز عاشورا است.
نظر شما