به گزارش خبرگزاری مهر، در توضیح روابط عمومی سازمان تربیت بدنی آمده است:« مصاحبه محسن مهر علیزاده با خبرگزاری مهر و اظهارات یک سویه ایشان فرصتی را فراهم آورد تا عملکرد ایشان در زمان ریاست سازمان تربیت بدنی و تبعات تصمیمات غیر کارشناسی آن در سال های بعد از مدیریت وی برای افکار عمومی روشن شود تا برخی ابهامات در ورزش مشخص شده و افراد مسئولیت های خود را به عهده گیرند.
1- طرح جامع ورزش در دوره مدیریت قبل از آقای مهرعلیزاده مورد توجه قرار گرفت و اقداماتی برای تدوین آن صورت گرفت لیکن با تغییر مدیریت، آقای مهر علیزاده کل اقدامات انجام شده را شخصا کنار گذاشت تا محصول عملکرد دیگران را در قالب نظام جامع ورزش و با گروه دیگری عرضه نماید. نظام مذکور در نهم شهریورماه سال 82 به تصویب رسید اما در دو سال بعدی مسئولیت آقای مهرعلیزاده (آبان ماه سال 84) فقط چارت سازمانی تغییر یافت که مهمترین دستاورد آن حذف معاونت فرهنگی و آموزشی سازمان بود. شاید به نظر ایشان مشکل اجرای نظام جامع ورزش حذف دو مقوله اساسی و مهم فرهنگ و آموزش بوده است.
بخشی از نظام جامع به تدوین لوایح قانونی و اخذ مجوز از مجلس شورای اسلامی مربوط بود و بهتر است ایشان توضیح دهد تا دو سال بعد از تصویب طرح جامع چه اقدامی برای اجرایی کردن آن داشته اند؟ در دوره مدیریت جدید به دلیل اینکه برخی پیش بینی ها رویایی بود و قابلیت اجرا نداشت مورد بازنگری مجدد قرار گرفت و محصول آن به زودی ارائه خواهد شد.
2- موضوع تعلیق فدراسیون فوتبال یکی از مهمترین دستاوردهای تصمیمات مدیریت آقای مهرعلیزاده برای ورزش کشور بود. علیرغم میل باطنی برای موشکافی مجدد این مطلب لازم است تاریخچه اساسنامه فدراسیون ها بازنگری شود. در سال 76 سازمان تربیت بدنی تصمیم به تغییر اساسنامه فدراسیون ها گرفت که مهمترین تغییرات آن تشکیل مجامع عمومی فدراسیون ها به عنوان بالاترین رکن تصمیم گیری بود و در سال 78 این اساسنامه به تصویب رسید اما با تغییر مدیریت سازمان در سال 80 اولویت اساسی مدیریت وقت تغییر در اساسنامه بود که چند بند آن از جمله عزل و برکناری روسای فدراسیون ها را که در اختیار مجامع بود به رئیس سازمان تفویض کرد و حتی معرفی بازرس را از مجمع گرفت دقت در تاریخ پیشنهاد اساسنامه جدید از طرف سازمان به هیئت محترم دولت وقت (9/2/81) و زمان تصویب اساسنامه جدید (11/2/81) نشان می دهد که در دولت هیچ کار کارشناسی روی آن صورت نگرفت در حالیکه همه پیشنهادات دستگاه ها برای طرح در هیئت وزیران باید از مسیر کمیسیون های کارشناسی گذشته و ماه ها وقت نیاز دارد تا به طور پخته و کامل مطرح و تصمیم گیری شود.
اما درباره این اساسنامه تاریخ گویای همه چیز است. اساسنامه مذکور به همه فدراسیون ها ابلاغ شد اما فدراسیون وقت فوتبال آن را نپذیرفت و مغایر مقررات فیفا دانست. این کشمکش به کناره گیری رئیس وقت فدراسیون منجر شد و نایب رئیس فدراسیون سرپرست آن شده و پس از انتخاب در مجمع، اساسنامه را به فیفا ارسال کرد که همان موقع توسط فیفا رد شد و بعد از آن (آذر ماه سال 81) پیگیری فیفا و در خواست زمان برای تدوین اساسنامه جدید توسط فدراسیون منجر به از دست رفتن دو سال زمان تا سال 84 گردید و بعد از پیروزی تیم ملی و صعود به جام جهانی فیفا به خاطر نگرانی از متهم شدن به سیاسی کاری، آخرین مهلت را برای بعد از جام جهانی تعیین کرد و از همه این وقایع فقط شخص ریاست وقت سازمان و ریاست وقت فدراسیون خبر داشتند و بعد از جام جهانی خواسته فیفا فقط عمل کردن فدراسیون ایران به تعهد خود (تغییر اساسنامه) بود نه چیز دیگری و چون فدراسیون قبلی همه زمان ها را از دست داده بود فدراسیون جدید با واکنش فیفا روبرو شد.
همگان در جریان هستند که با توضیحات مسئولین فدراسیون، فیفا ظرف 48 ساعت تعلیق را بر طرف و به تیم ملی ایران اجازه حضور در بازی های آسیایی دوحه را داد اما چون به قول و قرار فدراسیون ایران (به خاطر عملکرد قبلی آن) اعتماد نداشت موضوع کمیته انتقالی مطرح شد. فیفا از سال 2002 بحث تغییر و یکپارچه کردن اساسنامه فدراسیون های ملی را آغاز کرده (درست همزمان با تغییر اساسنامه فدراسیون ها توسط مدیریت وقت سازمان و البته در جهت معکوس) و در سال های نخست این موضوع داوطلبانه بود که آقای مهرعلیزاده این فرصت را هدر داد تا فیفا ناچار به مداخله شود و البته بقیه فدراسیون ها عمل امارات، عمان و کویت هم همین مسیر را طی کردند و موضوع کویت تا حالا هم ادامه دارد اما اینکه آقای مهرعلیزاده مشکلی را که خود باعث و بانی اصلی آن بود به دوش دیگران می اندازد جز یک مانور تبلیغاتی فریبنده می تواند چیز دیگری باشد؟
3- در خصوص المپیک باید به بزرگترین لطمه مدیریت آقای مهرعلیزاده یعنی حذف ریاست وقت کمیته ملی المپیک و در نتیجه از دست رفتن بزرگترین کرسی ورزش بین المللی یعنی عضویت در کمیته بین المللی المپیک اشاره کرد که در تمام تاریخ ورزش سه بار (دو بار قبل از پیروزی انقلاب و با شرایط استثنایی و دخالت سیاست در ورزش حادث شد) رخ داده اما آقای مهر علیزاده با اطلاع کامل باعث حذف نماینده کشورمان شد تا نمونه خالص و شفافی از برنامه محوری و حاکمیت علم، آگاهی شعور و طراحی بر ورزش کشور را در زمان مدیریت خود نشان دهند. البته نتایج المپیک پکن به هیچ وجه نشان شایستگی های کشورمان نبود و در زمان خود تجزیه و تحلیل گردید اما بد نبود ایشان به نتایج بازی های آسیایی بوسان در زمان مدیریت خود هم اشاره می کردند که کشورمان با دو پله سقوط نسبت به دوره قبل در جایگاه دهم قرار گرفت.
در مورد انتخابات کمیته ملی المپیک و عدم تمایل ایشان به حضور در کمیته ذکر این نکته ضروری است که در همان انتخابات 5 معاون وقت سازمان در کمیته مذکور انتخاب شدند تا ایشان ریاست خود بر کمیته مذکور را از طرف معاونین خود دنبال کند که این در حقیقت پوشش فریبنده ای برای افکار عمومی بود.»
محسن مهرعلیزاده رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی با حضور در خبرگزاری مهر گفتگوی تفصیلی را در مورد ورزش کشور با گروه ورزشی انجام داده بود.
نظر شما