کاش گرد و غبار خوزستان فقط یک روز به تهران می رسید تا ...

به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، سکوت و انفعال مسئولین دولتی و رسانه های خبری در موضوع بحران گرد و غبار که بی شک مشکلات فراوان زیست محیطی برای مردم استان خوزستان به وجود آورده است، همچنان ادامه دارد. این در حالی است که با ورود به روزهای گرم و خشک خوزستان تا چند روز آینده این پدیده شدیدتر و مخرب تر می شود و یافتن راه حلی عملی برای رفع آن یک نیاز ضروری برای مردم شهرهای جنوبی کشور به خصوص خوزستان است.

مردم خوزستان فرو ریختن ساختمانی هفت طبقه و خالی از سکنه در تهران را هرگز فراموش نمی کنند که چگونه به تیتر اول اخبار رسانه های خبری و تصویری تبدیل شد و چقدر مسئولین در این خصوص اظهار نظر کردند و راهکار و مصوبه و دستور و ... دادند. این حادثه به حق مجلس شورای اسلامی را به خود اختصاص داد ولی آیا به میزان یک صدم به موضوع پدیده گرد و غبار که زندگی چند میلیون نفر را به شدت تهدید می کند توسط رسانه ها و مسئولین و نمایندگان مجلس پرداخته شد؟ در حالی که بین میزان تلفات انسانی ناشی از این دو حادثه زمین تا آسمان فاصله وجود دارد.

ترکیدگی گاه و بی گاه لوله های نفت بر اثر پوسیدگی ، آتش گرفتن مزارع مردم در میداوود ، آلودگی شدید رودخانه کرخه و به خطر افتادن زندگی، سلامت و کشاورزی مردم چطور؟ آیا این هم حادثه کوچکی است که در لابلای اخبار رسانه ها گم شد و تنها مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران که خودش خوزستانی است و دلش به حال شهروندانش سوخت از بین تمام مدیران کشور این حادثه را پیگری کرد. در حالی که حداقل پنج شهر استان خوزستان را با خطر جدی مواجه کرد و باعث آلودگی 90 کیلومتر از رودخانه کرخه شد.

حال سوال اینجاست که چرا هیچکدام از مدیران و رسانه ها بررسی نکردند که حدود 17 هزار کیلومتر خط لوله نفت که اکثر آن در خوزستان در جریان است همه پوسیده اند و هر آن ممکن است یکی از آنها که به دلیل توسعه شهرها در کنار منازل مسکونی قرار دارند فاجعه ای انسانی به وجود بیاورد.

گرچه این بی توجهی ها در سایر شهرهای استانهای کشور هم دیده می شود و گویا متاسفانه مسئولین و حتی رسانه ها همه مشکلات کشور را فقط در ترافیک، آلودگی هوا و قطع درختان تهران می بینند!

تا وقتی این دیدگاه تغییر نکند مردم خوزستان همچنان باید زیر غبار بی توجهی مسئولین مواد مسموم را استنشاق کنند و به فکر خرید خانه در شهرهای خوش آب و هوای کشور و البته نزدیک به تهران باشند . بدین ترتیب شاید کسانی که توانایی مالی این کار را ندارند شاید حق زندگی هم نداشته باشند!