ترجمه حبیبی از رمان "زنگبار یا دلیل آخر" بازنویسی است

به گزارش خبرنگار مهر، محمود حسینی‌زاد در نشست نقد و بررسی رمان "زنگبار یا دلیل آخر" که در سرای اهل قلم برگزار شد، گفت: رمان زنگبار را همه منتقدان بازگشت نویسنده به گذشته خودش می‌دانند این رمان در واقع زندگینامه آندرش است که نویسنده با نگارش آن با گذشته خودش تسویه حساب می‌کند.

وی افزود: آندرش عضو حزب کمونیست بود اما پدرش طرفدار و عضو حزب نازیسم بود به همین دلیل او از خانه فرار می‌کند و با کشیشی روبرو می‌شود که این دیدار ماجراهای محوری رمان را رقم می‌زند.

حسینی زاد در ادامه خاطرنشان کرد:  موضوع اصلی داستان فرار و آزادی است و حتی این موضوع در دیگر آثار مهم اندرش تکرار می‌شود و منتقدان معتقدند همین فرار برای رسیدن به آزادی محور اصلی داستان است اما من فکر می‌کنم او می‌خواهد بحران هنر را در عصر نازیها بیان کند، این داستان ستایشی از ایده‌آل و رویاست که در پایان داستان به نتیجه می‌رسد.

این نویسنده با بیان اینکه هر کدام از شخصیتهای زنگبار یا دلیل آخر نماد ونماینده قشرهای مختلف هستند که با یک هدف مشخص بر گرد یک مجسمه گردآمده‌اند، تصریح کرد: داستان پنج شخصیت دارد که همه آنها به دنبال رهایی مجسمه اثر بارولاخ هستند نویسنده با این نماد می‌خواهد بگوید خروج مجسمه زوال هنر در دوره سلطه نازیها بر آلمان است.

وی ساختار رمان زنگبار را فوق‌العاده توصیف کرد و اظهار داشت: تکنیکی که نویسنده در این داستان استفاده کرده است، شخصیت پردازی موازی است داستان به جای آنکه با عدد شروع شود با یکی از شخصیتها شروع می شود، کاری که آندرش می‌کند این است که از زاویه دید هرکدام از شخصیت‌ها یک دنیای بسیار بسته‌ای را به تصویر می‌کشد که مخاطب را بدون هیچ مقدمه‌ای وارد متن داستان می‌کند و تنها از طریق گفتگوی موجز مخاطب را در جریان داستان قرار می‌دهد.

حسینی‌زاد با اشاره به دو ترجمه فارسی از رمان "زنگبار یا دلیل آخر" گفت: ترجمه فیروزان ترجمه‌ای دانشجویی است که مترجم در زمان دانشجویی آن را ترجمه کرده، به همین دلیل بر او حرجی نیست. اما با همه احترامی که برای سروش حبیبی قائلم باید بگویم ترجمه اش بازنویسی است.

این مترجم ادبی افزود: نکته قوت رمان، زنگبار یا دلیل آخر، در این است که هر کدام از شخصیتها زبانی خاص دارند ولی این زبانها در ترجمه حبیبی رعایت نشده و رمان به سبک محمد قاضی و به‌آذین فقط بازنویسی است.

آلفرد آندرش نویسنده و روزنامه‌نگار آلمانی ۴ فوریه سال ۱۹۱۴ در مونیخ آلمان متولد شد، وی یکی از مهمترین نویسندگان نسل پس از جنگ جهانی دوم به حساب می‌آید و "زنگبار یا دلیل آخر" به گفته منتقدان ادبیات بهترین اثرش محسوب می‌شود که به بیشتر زبان‌های مهم دنیا ترجمه شده است.

این کتاب توسط سروش حبیبی به فارسی ترجمه شده است. "گیلاس‌های آزادی" از دیگر آثار آندرش است که درباره زندگی خود نوشته است.